Het Scottish Fold-ras wordt herkend aan zijn middelgrote lichaam en ongebruikelijke oren, die naar voren en naar beneden vouwen en vrij klein zijn. De oren beginnen te vouwen wanneer ze drie weken oud zijn, prikken bij plotselinge geluiden en gaan dan achterover liggen om woede te tonen. De meeste Scottish Folds hebben ook kort, zijdeachtig haar, maar er is ook een langharige variant, bekend als de Scottish Fold Longhair. En hoewel oorspronkelijk gefokt om witte jassen te hebben, is het nu te zien in verschillende kleuren.
De Scottish Fold-kat is zachtaardig, intelligent en volgzaam. Extreem flexibel en goed aangepast, de Scottish Fold-kat is ook erg aanhankelijk. En hoewel het erg aan je kan hechten, zal het geen plaag of overlast zijn. Net als veel andere katten houdt hij van spelen, maar reageert hij vooral op training.
Het Scottish Fold-ras kan gezondheidsproblemen krijgen, vooral door foutief fokken. (Kruising binnen hetzelfde ras kan vaak misvormingen veroorzaken.) Vouwen die het gevouwen oor-gen van beide ouders erven (homozygote vouwen) hebben veel meer kans om aangeboren osteodystrofie te ontwikkelen - een genetische aandoening die ervoor zorgt dat de botten vervormen en groter worden. Vroege waarschuwingssignalen zijn onder meer een dikte of gebrek aan mobiliteit van de benen of staart.
Het ras werd in 1961 bij toeval ontdekt door William Ross, een Schotse boer. Hij zag een witte kat, Suzie genaamd, met ongewone gevouwen oren in de boerderij van zijn buurman in de buurt van Coupar Angus, in de regio Tayside in Schotland. Suzie's afkomst was onzeker, maar haar moeder werd geïdentificeerd als een rechte, witharige kat. Ross was zo geïntrigeerd door de kat, dat hij een kitten uit Suzie's volgende nest kocht - een kitten dat ook de eigenschappen van zijn moeder bezat. Hij begon toen een fokprogramma met zijn kat Snooks en bezocht verschillende kattenshows.
Ross noemde het ras "hangoor" naar een verscheidenheid aan konijnen en in 1966 registreerde hij het nieuwe ras bij de Governing Council of the Cat Fancy (GCCF). (Het ras werd later omgedoopt tot de Scottish Fold.) Helaas stopte de GCCF met het registreren van het ras in de vroege jaren 1970 vanwege zorgen over ooraandoeningen (dwz infecties, mijten en gehoorproblemen).
Het Scottish Fold-ras kwam ook naar Amerika in 1970, toen drie van Snook's kittens naar Dr. Neil Todd van het Carnivore Genetics Research Center in Massachusetts werden gestuurd. Hij deed onderzoek naar spontane mutaties. En hoewel zijn onderzoek met de Folds geen gunstige resultaten opleverde, vond Todd wel een goed tehuis voor elk van de katten. Een bepaalde kat, een vrouwtje genaamd Hester, werd gegeven aan Salle Wolfe Peters, een bekende Manx-fokker in Pennsylvania. Peters werd later gecrediteerd met het vestigen van dit ras in Amerika.
De Scottish Fold kreeg in 1973 de erkenning van de Cat Fanciers Association (CFA) en kreeg in 1978 de kampioenschapsstatus. De langharige versie van de kat werd pas halverwege de jaren tachtig herkend, maar beide soorten zijn nu behoorlijk populair.
De American Cat Fanciers Association, American Association of Cat Enthusiasts en United Feline Organization noemen het ras allemaal de Highland Fold.
Ondertussen noemen de International Cat Association, National Cat Fanciers Association, American Cat Association, Canadian Cat Association en CFA het ras de Scottish Fold Longhair; de Cat Fanciers Federation noemt het de Longhair Fold.
Canadese fokkers noemen het soms de Coupari.
