Lente en zomer zijn het kittenseizoen! Ja, kittens hebben een seizoen, zelfs delen van de VS die niet veel verandering in seizoenen hebben, zoals waar ik ben in Zuid-Californië. Kittenseizoen heeft een positieve en een donkere kant. Als je hebt gewacht om een babykatje te adopteren of - voor nog meer plezier - een paar, tijdens het kittenseizoen, zijn er emmers vol om uit te kiezen. In veel delen van het land is het nog vroeg in het seizoen, dus de duistere kant heeft het nog niet helemaal overgenomen, en schuilplaatsen en reddingsacties lopen nog niet over van babykatten. Maar tegen juni keert het tij, en zoals uit de statistieken blijkt in zoveel gemeenschappen, stromen er elk jaar meer en meer ongespeende kittens binnen. Er zijn gewoon niet genoeg huizen voor ze allemaal.
Hoeveel kittens?
Statistische informatie van sommige stadsschuilplaatsen is toegankelijk, zij het overweldigend. Los Angeles Animal Services (LAAS) biedt transparantie bij het online publiceren van al hun intake- en uitkomstcijfers, met statistieken van elke maand van 2007 tot vandaag. Niet-gespeende kittens, dat wil zeggen kittens jonger dan 8 weken, krijgen zelfs hun eigen rapport.
In 2011 bleek uit het rapport dat 9.726 niet-gespeende kittens door LAAS werden opgevangen. Er is een sprong van 421 in maart naar 1177 in april. Dat is het kittenseizoen dat zijn droevige kleine kop begint op te tillen. Triest omdat 7.254 van die kleine baby's werden geëuthanaseerd:dat is slechts 25% die wordt bespaard. (Vergeleken met 40 procent van de katten van acht weken en ouder, en 75 procent van alle honden, ook niet-gespeende.)
Dus… protesteren bij de opvang?
Ik denk niet dat boos worden op de opvang helpt. Schuilplaatsen zijn een pleister. Hier in LA stellen asielen minderjarige kittens onmiddellijk beschikbaar aan alle goedgekeurde reddingspartners, en ze volgen militant op om te bewijzen dat de kittens zijn gesteriliseerd en gecastreerd voordat ze werden geadopteerd. De opvangcentra redden er zoveel als ze ruimte hebben in hun achterkooien, meestal degene die een of twee weken verwijderd zijn van adoptie, zodat ze er zoveel mogelijk kunnen redden. Reddingen komen dan tussenbeide en redden er zoveel als ze kunnen via pleeggezinnen en donaties.
De staatswet van Californië zegt dat je geen huisdieren mag adopteren die niet gesteriliseerd of gecastreerd zijn - een goede zaak aangezien het proberen om huisdieren op te sporen en te laten repareren zodra ze het asiel verlaten een zeer hoog percentage mislukkingen heeft - maar het betekent wel dat je kittens moet adopteren kan langer duren omdat ze minstens twee pond moeten wegen voordat ze kunnen worden gerepareerd. In de asielen van de stad Los Angeles resulteerden sterilisatie- en castratie- en reddingspogingen in honderden niet-gespeende kittens die werden gered:in 2011 werden 528 geadopteerd en 271 gered. Maar toch, dat is slechts 25 procent.
Om de toestroom te stoppen, moet je weten...
Waar komen al die kittens vandaan?
Populaire theorieën zijn onder meer:
Wat kan er gedaan worden?
Een deel van de oplossing:het onbewuste opleiden. Als ze erom geven, zal het helpen. Praten over kittens met je vrienden, familie, een collega of iemand die naast je in de rij staat, kan meer mensen overtuigen om actie te ondernemen. Ik deel mijn verdriet over hoeveel kittens geen thuis kunnen vinden en over hoeveel mensen niet weten hoe jonge kittens zwanger worden. Als ze geïnteresseerd zijn, zal ik mijn lokale statistieken delen - niet een ongrijpbaar vaag nationaal "miljoenen" getal, maar dat er elk jaar 7.000 babykittens (en 13.000 kittens en katten) worden gedood in Los Angeles, simpelweg omdat er niet genoeg zijn huizen, pleeggezinnen en reddingen voor hen allemaal.
De andere mogelijke oplossingen:zorg ervoor dat meer mensen hun kat repareren als ze vier maanden oud zijn, probeer mensen weg te halen bij dierenwinkels of fokkers die het aantal kittens in de wereld vergroten om winst te maken, en stimuleer meer mensen om kittens te verzorgen, te redden en te adopteren uit onze opvangcentra en reddingen.
Wat denk je?
