Honden communiceren door verschillende delen van hun lichaam te gebruiken - het is het enige hulpmiddel dat ze hebben. Honden knijpen om het volledige spectrum van hun emoties te uiten. Ze kunnen knijpen om aan te geven dat ze willen spelen, ze kunnen iets beschermen waar ze van houden, of ze kunnen per ongeluk knijpen uit pure opwinding. Honden happen ook uit angst en woede, en dit happen kan leiden tot agressie.
Zowel puppy's als volwassen honden kunnen leren om de kracht van hun tepels in bedwang te houden met een techniek die bijtremming wordt genoemd - in feite vraag je hen om zich terug te trekken met een verbale kreet van pijn, zoals 'au', en dan weg te lopen.
Het zal moeilijker zijn om bijtgedrag bij volwassen honden te corrigeren, maar het kan worden opgelost. Het is belangrijk om dit te corrigeren omdat volwassen honden aanzienlijk sterkere kaken hebben in vergelijking met puppy's. Ontmoedig het bijten van honden op dezelfde manier als je puppy's zou leren.
Net als puppy's hebben volwassen honden mentale en fysieke stimulatie nodig. Voldoende speeltijd zal overmatig bijtgedrag, veroorzaakt door speelsheid, temperen. Leer net als puppy's bijtremming zodat ze leren dat tepels niet gelijk staat aan succes. Richt volwassen honden bovendien op speelgoed als ze te onstuimig zijn en ga er niet mee om.
Als deze methoden niet werken, reageren veel adolescente en volwassen honden goed op time-outs met tussenpozen van 10 tot 20 seconden.
Wanneer honden happen omdat ze bang, gestrest of gefrustreerd zijn, kan happen snel escaleren tot bijten en agressief gedrag. Honden die bijten omdat ze willen spelen, laten een ontspannen lichaamstaal zien met een los lichaam en een gebrek aan spanning in hun gezicht.
Een agressieve hond daarentegen zal er gespannen uitzien en een starre houding hebben. Agressieve honden kunnen ook hun lippen tuiten om hun tanden bloot te leggen of kunnen grommen. Zowel speelse als agressieve honden kunnen hun muilkorven kreuken; het verschil is dat speelse honden geen spanning in hun gezicht laten zien.
Als het happen van uw huisdier wordt geassocieerd met enige vorm van agressie, is het van cruciaal belang om te stoppen met wat u aan het doen bent en het gebied te verlaten zodra de hond is gaan zitten of weggelopen is. Als uw hond uitvalt of probeert te bijten of te bijten, houd haar dan vast met een riembreuk door aan de lijn te gaan staan terwijl u de handgreep vasthoudt. Keer je niet af van je hond; je moet haar in het zicht houden, zodat ze niemand bijt of bijt, inclusief jezelf.
Als het bijtgedrag aanhoudt of verergert, is het van cruciaal belang om de hulp in te roepen van een dierenarts, gedragsspecialist of hondentrainer. Deze professionals kunnen helpen bij het beoordelen van de persoonlijke behoeften van uw hond en dierenartsen kunnen fysieke problemen uitsluiten die het probleem kunnen veroorzaken. Honden met pijn kunnen bijvoorbeeld agressief reageren en plotselinge gedragsveranderingen vereisen altijd een dierenartsbezoek.
Als je het happen of bijten door laat gaan, bestaat de kans dat je hond op den duur iemand bijt. De wetten voor hondenbeten variëren afhankelijk van waar je woont, maar elke hondenbeet - zelfs degenen die onschuldig lijken - moet worden gemeld. Na het indienen van een politierapport moet de gebeten persoon door een arts worden gezien, aangezien hondsdolheid een van de mogelijke gevolgen voor de gezondheid is. Het is mogelijk dat uw hond in quarantaine wordt geplaatst bij u thuis terwijl er een onderzoek volgt, en dat agenten het risico van uw hond beoordelen op basis van zijn gedragspatroon en interviews met betrokkenen.
