Keep Pet >> Huisdier >  >> honden >> Gedrag

Waarom worden honden reactief

Inleiding

Heb je ooit met Fido een wandeling gemaakt om hem in een grommend beest te laten veranderen bij het zien van een hond in de buurt? Drijft het gekke geblaf van uw hond naar de postbode u bijna de bocht om? Als dat zo is, bent u niet de enige. Wat zorgt ervoor dat onze normaal kalme hondenvrienden plotseling veranderen in het hondenequivalent van Jaws? Reactief gedrag verrast ons vaak, maar de realiteit is dat een reactieve uitbarsting bijna altijd wordt veroorzaakt door waarschuwingssignalen. Wat veroorzaakt reactiviteit bij honden? Het is een complexe vraag. De waarheid is dat er een aantal triggers zijn die een overdreven reactie van onze honden kunnen uitlokken. Hoewel reactief gedrag gemakkelijk te herkennen is, is het niet altijd zo eenvoudig om de factoren te bepalen die ertoe leiden. Het lijdt geen twijfel dat een reactieve hond het moeilijk heeft en hulp nodig heeft van zijn liefhebbende, meelevende baasje. Wat is reactiviteit en waardoor wordt het veroorzaakt? Wat kunnen wij als eigenaren doen om onze geliefde honden te helpen met de dingen waar ze last van hebben?

De wortel van het gedrag

Reactiviteit is precies dat; een reactie op iets dat uw hond van streek maakt. De reactieve reactie kan in veel verschillende vormen voorkomen. Voor sommige honden is het uitvallen en blaffen; voor anderen kan het jammeren, ijsberen, hijgen of zelfs staren zijn. Hoewel de reactie van hond tot hond kan verschillen, is het feit dat uw hond het erg moeilijk heeft niet. Wanneer uw normaal gesproken rustige en beschaafde hond een uitbarsting heeft, kunt u zich beschaamd, gefrustreerd en ronduit geschokt voelen. De meeste eigenaren melden dat ze het gedrag niet zagen aankomen en volledig overrompeld waren. Sommigen worden bang en twijfelen aan de degelijkheid van het temperament van hun hond of zelfs of de hond moet worden afgemaakt.

Als een hond ergens op reageert, beginnen we parallellen te trekken en maken we vaak enorme sprongen in de logica. We vragen ons af of onze hond agressief zal uitvallen en blaffen naar een kind op een fiets, zou hij dan echt een kind bijten als hij de kans krijgt? Zou de hond die over het hek in je tuin op en neer rent, de kleine hond doden die hem door het hek probeert te bijten als hij de kans krijgt? We stellen ons de slechtst mogelijke scenario's voor en we martelen onszelf omdat we van Fido houden, maar tegelijkertijd voelen we ons verantwoordelijk om hem en de mensen die we tegenkomen veilig te houden. Reactief gedrag stelt ons vermogen om dat te doen in twijfel. De waarheid is dat we hier vaak over nadenken. Reactief gedrag is heel normaal bij honden. We moeten eerst en vooral niet vergeten dat hoektanden in het wild leefden voordat ze met de mens samenwoonden. We hebben een dier genomen dat bedoeld was voor een leven van survival of the fittest en probeerden hem te veranderen in een verheerlijkt huisdier waarvan verwacht werd dat het zelfs de meest subtiele huisregels zou volgen en gehoorzamen, en dit alles zonder een wegenkaart; zonder het vermogen om te spreken om zijn eigen behoeften en verlangens te communiceren. Wij verwachten veel van onze honden. Soms is het erg moeilijk voor onze honden om in harmonie te leven in de gedomesticeerde wereld, en op deze momenten zien we reactiviteit ontstaan. Veel mensen verwarren reactiviteit met agressie. Hoewel ze er hetzelfde uit kunnen zien, zijn het nogal verschillende beesten. Reactief gedrag is een negatieve reactie op iets dat angst, angst of stress veroorzaakt bij onze honden. Wanneer uw hond reactief gedrag vertoont, is zijn doel uniek. Hij wil wat het ook is waardoor hij zich niet op zijn gemak voelt om WEG TE KOMEN.

Dus, als reactiviteit niet noodzakelijkerwijs verband houdt met een slecht temperament, wat zorgt er dan voor dat sommige honden reactief zijn en andere niet? Er zijn veel verschillende factoren die een rol kunnen spelen bij het voortbrengen van een hond die meer kans heeft om reactief te reageren op verschillende verontrustende stimuli. Over het algemeen zijn onderzoekers het erover eens dat genetica een grote rol speelt. Als mama of papa een reactieve hond was, zal Junior dit gedrag waarschijnlijk ook vertonen. Waarom? Het temperament van de hond wordt sterk beïnvloed door genetica, maar wordt ook gevormd door observatie. Tijdens de eerste twaalf levensweken van een hond, wanneer de meest kritische socialisatie plaatsvindt, leert uw hond hoe hij zich tot zijn wereld moet verhouden door de andere honden om hem heen te observeren. Dat in combinatie met zijn genetica zal de basis leggen voor wie uw hond zal worden en hoe hij zal reageren op toekomstige gebeurtenissen. Daarom kan het niet genoeg worden benadrukt dat een puppy alleen mag worden blootgesteld aan dingen die veilig zijn en die positieve ervaringen voor hem zullen opleveren. Tijdens piekmomenten van angst kan zelfs één negatief incident een levenslange impact hebben op een hond en zijn vermogen om gepast op zijn wereld te reageren.

Het gedrag aanmoedigen

Hormonen kunnen ook de reactiviteit beïnvloeden. Een normaal gesproken gelukkige, goed aangepaste reu kan een schijnbaar extreme reactie hebben op een andere reu die een krols vrouwtje in zijn huis benadert. Zo kan ook een zachtaardige, liefhebbende teef plotseling happen naar een reu die haar probeert te bestijgen of zelfs een teef die in de buurt van haar jongen probeert te komen. Het is een instinctieve hormonale reactie die bij onze honden wordt ingeprent voor hun bescherming. Soms kan reactiviteit een uitwerking zijn van opgekropte frustratie. Dit wordt vaak gezien in lijnreactiviteit. Je neemt Fido mee voor een langverwachte wandeling en je ziet aan de horizon een hond op je af komen. Fido's staart begint langzaam te kwispelen, zijn ogen worden een beetje glazig en zijn hijgen wordt moeizamer. Hij is opgewonden! Maar naarmate de hond steeds dichterbij komt, springt hij aan de lijn, begint te jammeren en blaft zelfs een beetje. Tegen de tijd dat de hond in de buurt is, lijkt Fido's opwinding een hoek in een donkerdere zone te hebben veranderd. Hij trekt je krachtig naar de andere hond toe en je weet niet zeker of je hem nog veel langer kunt tegenhouden. Plots is er een explosie van luid, agressief klinkend geblaf en je weet dat je jou en Fido zo snel mogelijk uit de situatie moet zien te krijgen.

Wat is er net gebeurd? Fido's opwinding overschreed de drempel tot overmatige opwinding en zonder het gereedschap om zichzelf behoorlijk te kalmeren, gaf hij toe aan een reactieve reactie om een ​​belangrijke verlossing te bieden. Overarousal kan heel snel veranderen in agressief gedrag als het niet wordt onderbroken en omgeleid wanneer er voorlopige signalen worden gegeven. Dit is buitengewoon gevaarlijk en er moet voor worden gezorgd dat uw hond nooit lang in deze toestand blijft. De gevolgen kunnen rampzalig en blijvend zijn. Het enige dat nodig is, is één ongelukkig incident om een ​​hond voor het leven te litteken.

Andere oplossingen en overwegingen

Reactiviteit is nooit iets dat lichtvaardig moet worden opgevat. Er zijn twee routes om het probleem aan te pakken. De eerste is het beheer. Beheer omvat het verwijderen van de items die triggers zijn uit de dagelijkse routine van uw hond. Dit is een effectieve strategie, behalve dat je niet alles kunt beheersen wat in Fido's leven komt. Het leven zit vol verrassingen en helaas zijn reactieve honden niet altijd prettig. Management is belangrijk, maar we moeten altijd onthouden dat zelfs de best opgestelde plannen soms mislukken. Management alleen zal niet krachtig genoeg zijn om te helpen bij het rehabiliteren van een reactieve hond. De tweede benadering is training. Training moet worden gekoppeld aan management om het meest effectief te zijn. De beste resultaten worden bereikt door omleiding, tegenconditionering en desensibilisatie. Al deze technieken kosten tijd en veel geduld, maar het is van cruciaal belang voor onze honden om nieuwe en meer aanvaardbare methoden te leren om met hun emoties om te gaan. Tijdens de training ervaar je vooruitgang en dan weer tegenslagen. Het is een lange weg naar rehabilitatie en het mag nooit alleen worden geprobeerd. Als u een reactieve hond aan uw handen heeft, is het van cruciaal belang dat u een gerenommeerde trainer voor gedragsverandering raadpleegt die ervaring heeft met het omgaan met reactieve honden om u op uw reis te helpen. Het welzijn en de veiligheid van uw hond staan ​​op het spel. Er is hoop, maar je hebt hulp nodig. Dit is niet iets dat je alleen kunt of moet doen.

Conclusie

Hondenreactiviteit is een veelvoorkomend fenomeen in de hondenwereld. Het kan beangstigend en gênant zijn voor ons als eigenaren, maar het is een krachtig communicatiemiddel dat onze honden gebruiken om ons te laten weten wanneer ze bang, angstig of zelfs pijn doen. Neem de tijd om uw hond en uw triggers te begrijpen en schakel dan de hulp in van een geweldige trainer om Fido te helpen leren dat de wereld toch echt een geweldige plek is!