Keep Pet >> Huisdier >  >> honden >> Gedrag

Waarom isoleren honden zichzelf

Inleiding

De meeste hondenbezitters zullen het erover eens zijn dat er niets beters is dan knuffelen met je hond. Dus wanneer lieve kleine Fluffy je gezelschap begint te vermijden, kan dat aanleiding geven tot gekwetste gevoelens en bezorgdheid. Je kunt jezelf veel vragen stellen over het gedrag. Wat heb ik verkeerd gedaan? Is er iets mis met Fluffy? Waarom isoleren honden zichzelf? En dit zijn allemaal geldige vragen voor het geval uw pelsbaby ongrijpbaarder wordt. Er zijn meerdere meningen over de kwestie vanuit het veld van experts die hun mening hebben gegeven over het onderwerp van een hond die zichzelf isoleert van zijn mensen en andere dieren.

De wortel van het gedrag

Er zijn veel mogelijke oorzaken waarom uw hond zich kan isoleren. Net als bij mensen zijn honden vatbaar voor het ontwikkelen van depressies. Als een hond grote veranderingen in zijn leven doormaakt, kan hij in een depressieve toestand vervallen waardoor hij alleen en geïsoleerd wil zijn. Veranderingen, variërend van verhuizen naar een nieuw gezinslid, of het verlies van een metgezel (mens of anderszins) kunnen allemaal een depressie bij uw pup veroorzaken.

Het verlies van een metgezel uit het leven van uw hond zal een enorm effect hebben. Of het nu een mens of een ander dier is, hoektanden die rouwen om dit verlies is heel gewoon. En zoals bij veel mensen, zijn sommige honden het liefst alleen in deze tijd van verdriet. Het feit dat we onze pups vaak zien als emotionele steun voor onszelf, betekent niet dat ze dat soms niet van ons nodig hebben, ook niet om ze op hun eigen manier te laten rouwen.

Angst is een andere aandoening die ervoor kan zorgen dat uw hond zich wil verbergen of zich wil isoleren van de rest van de wereld. Slechte socialisatie, trauma en angst voor harde geluiden zijn allemaal mogelijkheden om te overwegen als je denkt dat angst het probleem kan zijn. Sommige experts hebben verklaard dat je met angst waarschijnlijk andere gedragsveranderingen zult zien, samen met het isolement. Uw pup kan trillen, janken, blaffen en zelfs overmatig borstelen als hij angstig is.

Pijn, verwonding en ziekte kunnen allemaal een rol spelen in het feit dat uw hond ook geïsoleerd wil worden. Een natuurlijk instinct bij honden is om hun pijn te verbergen en zwakte te vermijden. Uw pup kan zichzelf instinctief "dekken" als een manier om veiligheid en comfort te vinden als hij zich niet goed voelt. De meer primaire wens om de roedel niet te vertragen, kan ook een rol spelen bij de noodzaak om zichzelf te isoleren.

Het gedrag aanmoedigen

Onze honden communiceren veel van hun gevoelens en problemen met ons door middel van lichaamstaal. De poging om zichzelf te isoleren is een andere vorm van die communicatie. Het is jouw taak als hun roedelleider om erachter te komen wat er mis is en wat de beste manier van handelen is voor hun welzijn. Het is ook jouw verantwoordelijkheid om je hond te beschermen als hun 'alfa'-figuur, wat kan betekenen dat je ze boven je eigen gekwetste gevoelens plaatst wanneer ze zichzelf isoleren.

Je pelsbaby deze 'alleen-tijd' laten hebben kan moeilijk zijn, maar het kan ook nodig zijn. Proberen je pup te dwingen om te socializen wanneer hij of zij pijn heeft, is niet altijd het beste idee. Neem contact op met uw dierenarts voor advies over hoe u moet omgaan met plotselinge veranderingen in het gedrag van uw hond. Als je vermoedt dat hij of zij pijn heeft, is het zeker aan te raden om naar de dierenarts te gaan. Een volledig lichamelijk onderzoek kan ideaal zijn om iets belangrijks uit te sluiten en om zo nodig de beste behandeling te bepalen. De behoefte om zichzelf te isoleren kan zowel mentaal als fysiek zijn, net als bij mensen. Het kan moeilijk zijn om de oorzaak van het probleem te achterhalen zonder de hulp van een deskundige in te roepen, zoals uw dierenarts.

Andere oplossingen en overwegingen

Als uw hond nog niet helemaal een lentepup is, kan leeftijd ook een overweging zijn voor de noodzaak om zichzelf te isoleren. Er zijn experts die denken dat in de laatste dagen van het leven van uw pelsbaby, hij of zij zal proberen zichzelf te isoleren om een ​​aantal redenen. Dit is een punt van controverse onder sommigen, maar misschien iets om te overwegen. Ouder wordende en stervende honden zijn niet anders dan u en ik in die zin dat ze op latere leeftijd misschien speciale aandacht en zorg nodig hebben. Er zijn voedingsbehoeften, verzorgingsproblemen en mogelijk pijnbeheersing die allemaal moeten worden overwogen voor oudere honden.

Conclusie

Door ervoor te zorgen dat uw hond goed gesocialiseerd is als hij nog een puppy is, kan dit helpen om enkele van de angsten en angsten die zich later kunnen voordoen, te voorkomen. Zoveel mogelijk tijd doorbrengen met je nieuwe pelsbaby is niet alleen goed voor hun gezondheid, maar ook voor die van jou. En onthoud, een gelukkige en gezonde puppy zal 'forever' van je houden!