Konden onze harige vrienden maar praten! Wanneer huisdieren lichamelijk ziek worden of zich vreemd gaan gedragen, is het moeilijk om te weten of het iets ernstigs is of slechts een voorbijgaand probleem. Moeten we de dierenarts bellen of lost dit probleem zich vanzelf op? Deze vragen komen vaak voor wanneer honden wit schuim overgeven. Net als veel andere problemen die zich bij onze huisdieren kunnen voordoen, varieert de ernst van wit schuim en hangt het allemaal af van de oorzaak.
Indigestie - De minst zorgwekkende reden voor een witte schuimkraag is simpel:maagklachten. Hoektanden braken vaak wit schuim uit nadat ze iets hebben gegeten dat niet met hen in overeenstemming is, zoals gras, vuil en andere onverteerbare items die het lichaam moet verdrijven. Honden die te snel eten of water drinken, evenals honden die net klaar zijn met sporten, lopen een groter risico op indigestie.
Braken als gevolg van indigestie verdwijnt meestal vanzelf na een tijd of twee, maar als de ziekte aanhoudt, neem dan contact op met uw dierenarts om er zeker van te zijn dat er niets ernstigers aan de hand is.
Zuurreflux - Net als hun menselijke tegenhangers, kunnen sommige honden zure reflux ervaren, ook bekend als refluxgastritis. Dit kan de verklaring zijn als uw huisdier 's ochtends vaak wit schuim overgeeft, wat vaak het gevolg is van een opeenhoping van zuur 's nachts. Soms kan een eenvoudig, tijdelijk dieet van gewoon gekookte kip en gekookte rijst het probleem helpen oplossen, terwijl in andere gevallen een dieetoplossing of medicatie voor de langere termijn nodig kan zijn.
Kennelhoest - Net als de gewone verkoudheid die mensen ervaren, komen infecties van de bovenste luchtwegen vrij veel voor bij honden, vooral die in nauwe ruimtes, zoals schuilplaatsen, kennels of huizen met veel beestjes. Deze infecties verstoppen de neusholtes, veroorzaken droge hoest en niezen, en kunnen ook leiden tot wit schuim overgeven. Met de juiste zorg verdwijnen deze infecties vaak binnen een paar dagen. Houd er rekening mee dat veelvuldig braken kan leiden tot uitdroging, dus als het vaak voorkomt, neem dan voor de zekerheid contact op met uw vertrouwde dierenarts.
Bloat - Bloat - ook bekend als maagverwijding volvulus (GDV) - is een gevaarlijk probleem met een snel begin dat behandelbaar is als het op tijd wordt opgemerkt. Deze levensbedreigende aandoening wordt veroorzaakt door de opeenhoping van gas, voedsel of vocht in de maag van een hond, die vervolgens druk uitoefent op organen als deze uitzet. Bloat komt het vaakst voor bij honden met een diepe bovenlijf, zoals Duitse herders, Duitse doggen, Boxers en Dobermans, onder anderen. In sommige gevallen kan de maag van een hond draaien of draaien, wat resulteert in bloed dat vastzit in de maag en niet in staat is om naar vitale organen te reizen.
Als wit schuim overgeven gepaard gaat met moeizame ademhaling, rusteloosheid, ijsberen of instorten, breng uw hond dan zo snel mogelijk naar een dierenziekenhuis of dierenarts.
Nierziekte - Ook bekend als nierziekte, dit probleem is ernstig en treft meestal honden in hun hogere leeftijd. Honden die met deze medische aandoening worden geconfronteerd, hebben meestal een verhoogde behoefte aan water, een verminderde eetlust voor voedsel, gevolgd door gewichtsverlies en een terughoudendheid om te bewegen. Als u merkt dat uw hond wit schuim overgeeft en enkele van deze symptomen vertoont, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts of een dierenziekenhuis. Bloedonderzoek kan bepalen of uw hond een nierziekte heeft en er zijn behandelingsopties beschikbaar.
Rabiës - De minst waarschijnlijke maar nog steeds plausibele reden voor dat witte schuim? Het gevreesde rabiësvirus. De meeste verantwoordelijke hondenbezitters hebben hun huisdier op de hoogte van vaccinaties, waaronder hondsdolheid. Dat gezegd hebbende, wit schuim is een van de laatste symptomen van een hond die wordt geplaagd door deze ongeneeslijke, besmettelijke virusziekte, dus houd daar rekening mee, vooral als je in de buurt van wilde of verdwaalde hoektanden bent.
Door Tara Hall
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
