Voor de meeste honden is het tandvlees over het algemeen kauwgomroze als het in goede gezondheid verkeert. Rood, gezwollen tandvlees is een automatische aanwijzing dat er iets niet klopt. Zwart tandvlees bij een hond kan wat verwarrender zijn en duiden op alles, van een vergevorderde ziekte tot een perfect gezonde mond, afhankelijk van uw huisdier.
Zelfs als uw huisdier een straathond is, zijn zijn genen waarschijnlijk verantwoordelijk voor zijn donkere tandvlees als hij gezond is en geen andere tekenen van tandvleesontsteking heeft. Chows worden bijvoorbeeld als meer wenselijk beschouwd als een ras wanneer hun tandvlees zwart is, volgens de American Kennel Club (AKC). Hoektanden van de rassen met zwarte bek en shar-pei moeten volgens officiële normen ook een donker gepigmenteerde mond hebben.
Donkere pigmentatie is niet noodzakelijk gelijkmatig over de mond verspreid. Het is niet ongebruikelijk dat honden van bijna elk ras duidelijke zwarte vlekken op hun tong en tandvlees hebben, volgens de AKC. De textuur is belangrijker dan de kleur. Als de plek verhoogd is of er op een andere manier anders uitziet dan het omliggende tandvlees, kan dit een teken van problemen zijn.
Een vieze adem, samen met verheven zwarte vlekken, zijn twee indicaties dat het zwarte tandvlees van uw hond geen erfelijke aanleg is. Sommige ziekten en aandoeningen kunnen ervoor zorgen dat de tandweefsels van uw hond donker worden.
Een zwarte vlek direct langs de tandvleesrand kan de furcatie zijn - de ruimte tussen de tandwortels - die wordt blootgesteld aan tandvleesaandoeningen bij honden. Volgens MSPCA-Angell bevindt de tandfurcatie van een hond zich dichter bij het oppervlak van het tandvlees dan die van een mens. Blootgestelde furcatie wordt gemakkelijk aangezien voor de hond met een holte in de tand. De aandoening kan leiden tot tandverlies.
Verhoogde zwarte vlekken langs de tandvleesrand zijn vaak een teken van mondkanker, een van de meest voorkomende vormen van kanker bij honden, volgens de Texas Veterinary Medical Association. Canine acanthomateus ameloblastoom is een langzaam groeiende vorm van kanker die de meest voorkomende orale kanker bij honden is. Vroegtijdige verwijdering is van cruciaal belang omdat de ziekte zich buiten het tandvlees naar de omliggende botten en tanden verspreidt.
Het is niet gemakkelijk om te zien of de verhoogde zwarte vlekken langs de tandvleesrand snel of langzaam groeien. Zodra u een zwart verhoogd gebied ziet, moet u uw hond naar de dierenarts brengen. Een of meer biopsieën van de plek zullen de dierenarts de toestand van uw hond laten weten.
De beste manier om te weten of het zwarte tandvlees van uw hond gezond is, is door een regelmatige routine voor mondhygiëne met uw huisdier te ontwikkelen vanaf het moment dat ze voor het eerst bij u komen wonen, aldus de AKC. Dit helpt u vertrouwd te raken met de normale verkleuring van haar tandvlees en te bepalen wanneer zich een gevoeligheid of abnormale verkleuring ontwikkelt waarvoor een dierenarts nodig is.
Als je een glimp opvangt van een zwarte verkleuring in de mond van je hond tijdens het spelen of het voeren van een traktatie, doe dan een tandvleesonderzoek bij hem als hij kalm is. Leg je hand over zijn snuit en til voorzichtig zijn lippen op met je vingers om de tandvleesrand te onthullen.
Let op of eventuele donkere vlekken op de tandweefsels van uw hond verheven, gezwollen of klonterig zijn. Let tijdens het kijken op een bruine of gele korst langs het tandvlees en of het tandvlees er ontstoken uitziet. Een stinkende adem van een hond kan een aanwijzing zijn voor een abces of een andere tandvleesaandoening.
Hier zijn enkele andere aanwijzingen dat uw hond een bezoek aan de dierenarts nodig heeft, volgens de AKC:
Als u geen routine voor gebitsverzorging met uw hond heeft ontwikkeld, kan ze niet meewerken, vooral als ze pijn heeft. Kwetsende of agressieve honden kunnen happen of bijten. Bel uw dierenarts en maak een afspraak om uw hond professioneel te laten onderzoeken in plaats van uzelf schade te berokkenen.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
