Als je op het hondenpark je zaken aan het regelen bent en je hoort het woord parvo, dan wil je misschien weten waar mensen het over hebben. Parvo is een afkorting voor parvovirus, ook wel canine parvovirus of CPV genoemd.
Parvo is een gevaarlijke en zeer besmettelijke ziekte die honden kan treffen die tijd samen doorbrengen in een hondenpark, een hondenopvang of andere gemeenschappelijke plaatsen zoals asielen. Helaas kunnen honden aan parvo overlijden. Uw honden laten vaccineren voor parvo wanneer ze oud genoeg zijn en uw honden weghouden van gebieden waar bekend is dat parvo is, zijn belangrijke preventieve hulpmiddelen.
Canine parvovirus wordt CPV genoemd in de Merck Veterinary Manual. Dat boek legt uit dat andere honden aan het virus worden blootgesteld via de uitwerpselen van besmette honden. Als niet-geïnfecteerde honden aan geïnfecteerde uitwerpselen snuffelen of likken, stellen ze zichzelf bloot aan het virus. Het virus wordt niet aangetast door temperatuurveranderingen en ook niet door typische reinigingsmiddelen en detergenten.
De American Veterinary Medical Association (AVMA) zegt dat in kennels of opvangcentra waar honden in nauw contact staan met andere besmette dieren, oppervlakken zoals voer- en waterbakken, halsbanden en lijnen, en de handen en kleding van mensen die met besmette honden omgaan, zich kunnen verspreiden het virus. Dit betekent ook dat het mogelijk is dat één hond in een huishouden wordt blootgesteld en dat andere honden binnen het huishouden besmet raken.
CPV kan maximaal twee maanden binnenshuis leven en enkele maanden buitenshuis. Vanwege de winterharde aard van dit virus en zijn lange levensduur, zijn plaatsen zoals hondenparken die worden aangetast door parvo-kak vaak gesloten. Negeer nooit een waarschuwingsbord dat een hondenpark wordt gesloten vanwege parvo als u op zoek bent naar een plek om uw hond mee te nemen!
De American Kennel Club zegt dat de diagnose van parvovirus door een dierenarts wordt gesteld door analyse van symptomen en bloedonderzoek. Een dierenarts kan een test gebruiken genaamd ELISA om te zoeken naar bewijs van het virus in de ontlasting van uw hond. Volgens Mar Vista Animal Center in Los Angeles, Californië, staat ELISA voor Enzyme Linked ImmunoSorbent Assay .
De ELISA parvo-test kan in ongeveer 15 minuten bij de dierenarts worden uitgevoerd en de tests zijn erg gevoelig voor de aanwezigheid van het virus. De parvo-bloedtest zoekt naar een vermindering van witte bloedcellen. Het virus verlaagt de reactie van het immuunsysteem door te voorkomen dat er witte bloedcellen in het beenmerg worden gevormd. Een actieve infectie zal een daling van het aantal witte bloedcellen laten zien wanneer het bloed wordt onderzocht.
Hoewel braken en diarree veelvoorkomende symptomen zijn van parvo bij honden, zijn er ook andere oorzaken van deze symptomen. Het Mar Vista Animal Center herinnert hondenbezitters eraan dat een recente vaccinatie tegen het parvo-virus soms kan leiden tot een vals positief resultaat. Als uw hond toch een parvo-test moet ondergaan, laat de dierenarts dan binnen vijf tot twaalf dagen van tevoren weten of uw dier is ingeënt.
PCR-testen, of Polymerase Chain Reaction-testen, is een nieuwere methode om te controleren op parvo. Voor deze test is een monster van ontlasting vereist. Een laboratoriumtest zal zoeken naar bewijs van parvovirus-DNA in de kak. Als uw hond parvo-poep heeft, zal deze PCR-test zelfs zeer kleine hoeveelheden van het virus detecteren. Deze methode wordt niet gedaan in het veterinaire kantoor terwijl u wacht.
Het Mar Vista Animal Center zegt dat een andere manier om op parvo te controleren is door een antilichaamtitertest uit te voeren. . Aangezien meer klinieken ELISA-testen gebruiken, is deze test niet meer zo gebruikelijk. De antilichaamtiter is een test die de aanwezigheid detecteert en de hoeveelheid antilichamen in een bloedmonster meet. Een hoge IgM-titer duidt op een actieve infectie.
Puppy's zijn het meest kwetsbaar voor parvo. Parvo bij puppy's komt meestal voor bij puppy's die zes weken tot zes maanden oud zijn en niet of niet volledig zijn gevaccineerd. Puppy's kunnen beginnen met het krijgen van hun injecties op de leeftijd van zes weken. Volgens de American Kennel Club krijgen puppy's een parvo-vaccin na zes, acht en twaalf weken.
Als je een nieuwe puppy in huis hebt, houd ze dan beschermd tegen plaatsen zoals hondenparken waar veel andere dieren naartoe gaan totdat ze volledig kunnen worden gevaccineerd, wat betekent dat je alle drie de opnamen in de parvo-serie moet ontvangen. De AKC beveelt ook aan dat puppy's tussen de 14 en 16 weken oud een aanvullend honden-parvovirusvaccin krijgen, zelfs als ze de andere doses hebben gekregen, om nog meer bescherming te krijgen.
Parvo tast de cellen aan die de darmen bekleden. Dit is de reden waarom diarree en andere darmproblemen als een van de eersten optreden na infectie. De AVMA zegt dat de symptomen snel vorderen zodra ze beginnen te verschijnen. De AVMA zegt ook dat de meeste sterfgevallen door parvovirus plaatsvinden binnen 48 tot 72 uur na het optreden van symptomen.
De American Kennel Club somt verschillende symptomen van parvo bij puppy's op. Elk van deze symptomen kan ernstig zijn, dus hoe eerder u uw puppy naar de dierenarts brengt, hoe beter:
Als u denkt dat uw puppy is blootgesteld aan parvo, laat het de dierenarts dan weten wanneer u belt, omdat hij de mogelijkheid wil beperken dat andere honden eraan worden blootgesteld terwijl u op bezoek bent. The Canine Journal zegt dat parvo vijf tot tien dagen incubeert. Uw hond zal binnen 10 dagen na blootstelling aan het parvo-virus symptomen beginnen te vertonen. De meest voorkomende symptomen zijn koorts, lethargie, braken en diarree.
De AKC zegt ook dat bepaalde hondenrassen meer vatbaar zijn voor parvo dan andere hondenrassen. Deze rassen lijken om een onbekende reden een verhoogd risico te lopen op parvo:
Er is geen remedie voor parvo. Behandeling van parvo houdt in dat het immuunsysteem van uw hond wordt verbeterd, zodat hij of zij de infectie zelf kan bestrijden. Leo's Pet Care zegt dat het overlevingspercentage van onbehandelde parvo minder dan 25 procent is.
Soms praten mensen over het controleren van de poep van hun hond op parvo. Ze denken dat ze aan de geur kunnen zien of hun hond 'parvo-poep' heeft. Leo's Pet Care zegt dat dit een mythe is. Leo's Pet Care zegt dat parvo-poep niet op een bepaalde manier ruikt, dus dat kan niet worden gebruikt om een diagnose te stellen.
Bloedige ontlasting is ernstig, maar het is misschien geen parvo. Maar elk probleem dat diarree bij een hond veroorzaakt, mag niet worden genegeerd. Zelfs als je denkt dat het geen parvo is, is het de moeite waard om je hond te laten nakijken bij de dierenarts.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
