Uw hond kan puur bewegingsvreugde zijn als ze in de lucht springt om een frisbee te vangen of rent om een stok op te halen. Als u uw hond actief houdt, kan dit voorkomen dat uw hond zwaarlijvigheid of andere gezondheidsproblemen krijgt, maar tegelijkertijd lopen honden het risico op letsel.
Een veel voorkomende blessure bij honden is het scheuren van een spier of ligament in het spronggewricht, vergelijkbaar met een menselijke enkel. Het spronggewricht sluit zich aan bij de poot van een hond met zijn scheenbeen net onder de knie. Anatomisch gezien verbindt het spronggewricht de talus- en calcaneusbotten van de poot met de tibia- en kuitbeenbotten in het scheenbeen. Het spronggewricht wordt bij een hond ook wel het tarsale gewricht genoemd. Ligamenten kunnen worden gescheurd bij een plotselinge verwonding, waardoor een van de vier primaire ligamenten aan de buiten- en binnenkant van het gewricht kan scheuren.
Tranen van het hondenhakgewricht komen het vaakst voor wanneer ze tijdens het rennen krijsend tot stilstand komen, zoals wanneer een poot vast komt te zitten in een gat in de grond of tussen afrasteringspalen. Een traumatisch letsel, zoals geraakt worden door een auto of erop gaan staan, kan ook het spronggewricht verwonden en mogelijk de banden scheuren.
Kleine verwondingen die kleine scheurtjes in het ligament veroorzaken die in eerste instantie niet ernstig lijken, kunnen zich in de loop van de tijd ophopen, wat leidt tot degeneratie van het ligament. Zwaarlijvige honden zijn vatbaarder voor carpaalletsels bij honden, omdat ze meer druk uitoefenen op het spronggewricht.
De gezwollen enkel van een hond is vaak een teken van een gescheurde spronggewricht. Er zijn ook andere symptomen, zoals mank lopen en het onvermogen om een poot te belasten. Het spronggewricht kan vreemd bewegen terwijl uw hond loopt, wat aangeeft dat het gewricht instabiel is.
Als u een spronggewrichtverwonding vermoedt, is een bezoek aan de dierenarts noodzakelijk om ervoor te zorgen dat uw hond goed geneest en geen blijvend letsel oploopt. De dierenarts zal waarschijnlijk een röntgenfoto maken van het spronggewricht om te bepalen of botten gebroken zijn of ligamenten zijn gescheurd. Vaak worden deze röntgenfoto's onder verdoving gemaakt om ervoor te zorgen dat de hond stil blijft staan en er een duidelijk beeld kan worden gemaakt.
De dierenarts kan ontdekken dat uw hond een verstuiking of gebroken bot heeft in plaats van een scheur in het ligament. Ziekte kan ook spronggewrichtproblemen veroorzaken. Canine osteochondritis dissecans is een aandoening waarbij kraakbeen zich abnormaal ontwikkelt of beschadigd raakt. Het bot scheidt van het kraakbeenoppervlak. Het komt vaker voor in schoudergewrichten, maar het spronggewricht kan ook worden aangetast en komt het meest voor bij jongere, grote honden. Honden kunnen ook artrose krijgen in hun spronggewricht, wat pijn en zwelling veroorzaakt als het kraakbeen wegslijt en de botten tegen elkaar wrijven. Deze aandoening komt vaker voor bij oudere honden.
Als de verwonding niet ernstig is, kan uw dierenarts een orthopedische beugel voorstellen die zich om de hoek van het spronggewricht wikkelt om te voorkomen dat deze overstrekt en om deze te ondersteunen. Deze methode is nuttiger voor kleinere honden onder de 30 pond.
Vaak moeten gescheurde ligamenten worden geopereerd. Uw dierenarts zal eerst bloedonderzoek doen om er zeker van te zijn dat er geen andere onderliggende problemen zijn, zoals hartproblemen die kunnen betekenen dat algehele anesthesie niet raadzaam is. Gescheurde hakken worden vervangen door synthetische ligamenten met behulp van metalen schroeven om het nieuwe ligament aan de spronggewrichten te verankeren.
Honden krijgen meestal fysiotherapie na de operatie om ervoor te zorgen dat ze zoveel mogelijk mobiliteit terugkrijgen. Als uw hond te zwaar is, zal uw dierenarts haar aanraden om af te vallen.
Helaas ontwikkelen honden met gescheurde spronggewrichten vaak artritis met het gewricht. Schade veroorzaakt door artritis kan ervoor zorgen dat het been stijf wordt, vooral bij inspanning of bij het opstaan na het slapen. Pijnstillende medicijnen kunnen hierbij helpen, evenals afvallen als uw hond te zwaar is. Hoewel ongebruikelijk, kunnen zich na de operatie enkele complicaties voordoen. De schroeven kunnen soms breken, of uw hond kan door de geïmplanteerde schroeven gevoelig worden voor kou in het gewricht.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
