De ogen van uw hond kunnen om verschillende redenen inzakken, variërend van plaatselijke oogproblemen tot systemische aandoeningen die onmiddellijke veterinaire aandacht vereisen. De medische term voor ingevallen ogen is enophthalmus en slechts één oog of beide ogen kunnen worden aangetast. Omdat veel oorzaken van wegzakkende ogen bij honden behoorlijk ernstig zijn, is het belangrijk om uw hond door uw dierenarts te laten zien voor een juiste diagnose en behandeling.
In tegenstelling tot mensen zijn de ogen van een hond uitgerust met oprolmechanisme bulbi, speciale spieren waarmee honden hun ogen terug in hun kassen kunnen trekken. Wanneer een hond zich presenteert met een verzonken oog, kan dit wijzen op ernstige oogpijn, aangezien deze spieren de neiging hebben om te krampen als reactie op pijnlijke aandoeningen die het oppervlak van het oog aantasten, zoals te zien is bij hoornvlieszweren. Een hoornvlieszweer kan worden opgespoord door het oogoppervlak te kleuren met een fluorescerende groene kleurstof.
Soms veroorzaken ernstige en destructieve oogziekten en traumatische verwondingen de ogen onomkeerbare schade, wat leidt tot oogkrimp, ook bekend als phthisis bulbi, samen met zinken in het stopcontact. Dit kan optreden vanwege complicaties als gevolg van intraoculaire oogchirurgie, glaucoom, oculair trauma en intraoculaire ontsteking. Een grondig oogonderzoek door een dierenarts of veterinaire oogarts kan de aanwezigheid van deze oogaandoeningen vaststellen.
In sommige gevallen kan de oogbol van een hond wijken vanwege de aanwezigheid van massa's, die kanker kunnen veroorzaken. Vanwege de beperkte ruimte in de baan, zorgen massa's of zwellingen in het voorste deel van de baan ervoor dat het aangedane oog naar binnen zakt omdat de oogbol naar achteren wordt geduwd. Samen met ingevallen ogen kunnen massa's in het oog ook verlies van oogmotiliteit, blindheid, scheelzien, uitpuilen van het derde ooglid en mogelijk pijn veroorzaken. Röntgenfoto's van de schedel kunnen helpen om de exacte locatie van eventuele massa's te bepalen.
Bij ernstig uitgedroogde en uitgemergelde honden kunnen beide ogen diep in de oogkas wegzinken vanwege het verlies van substantie in de vetkussentjes die zich net achter de ogen van de hond bevinden. In dergelijke vergevorderde gevallen lopen honden het risico het slachtoffer te worden van shock en collaps. De behandeling bestaat uit onmiddellijke veterinaire interventie om de uitdroging te corrigeren door middel van intraveneuze vloeistoftherapie en verder verlies van vocht te voorkomen.
Wanneer de zenuwen die naar het oog leiden worden aangetast, kunnen honden een aandoening ontwikkelen die bekend staat als het Horner-syndroom. Middenooraandoeningen, nektrauma en tumoren kunnen de boosdoeners zijn, maar soms kan een precieze oorzaak niet worden gevonden. Idiopathisch Horner-syndroom betekent dat de oorzaak onbekend blijft. Het syndroom wordt gekenmerkt door ingevallen ogen, uitpuilend derde ooglid, vernauwde pupillen en hangende oogleden. Horner lost vaak spontaan op; het is echter belangrijk om uw dierenarts te raadplegen om te bepalen of er een onderliggende oorzaak is, zodat deze dienovereenkomstig kan worden behandeld.
Verschillende andere aandoeningen die meerdere delen van het lichaam van de hond aantasten, kunnen ingevallen ogen als symptoom omvatten. Tetanus staat bekend om het veroorzaken van bilaterale verzonken ogen vanwege spasmen van de oprolspieren waardoor de oogbollen zich terugtrekken samen met het uitsteeksel van de derde oogleden. Strychninevergiftiging en chronische kauwmyositis zijn andere boosdoeners, terwijl door teken overgedragen ziekten ook bekend staan om het veroorzaken van ingevallen ogen en vele andere symptomen.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
