Alkalische fosfatase (ALP of ALKP) is een groep enzymen die zich op de membranen van levercellen en galwegcellen bevindt. Een verhoogd niveau van alkalisch fosfaat kan al dan niet wijzen op leverdisfunctie. Verschillende goedaardige dingen, zoals de leeftijd, het ras en nodulaire hyperplasie van een hond, kunnen het ALP-niveau van een hond verhogen. Het ALP-gehalte bij honden kan echter ook verhoogd zijn als gevolg van een medisch probleem, zoals hepatitis, kanker, pancreatitis, diabetes, galstenen, cirrose, inname van een toxine of infectie.
Bij puppy's en jonge honden die nog in de groei zijn, is het niet ongebruikelijk dat ALP verhoogd is. Bepaalde hondenrassen, zoals Siberische husky's, dwergschnauzers en Schotse terriërs, hebben de neiging om goedaardige ALP-verhogingen te hebben.
Nodulaire hyperplasie is een aandoening die vaak wordt gezien bij oudere honden en wordt ook geassocieerd met een hoog ALP-niveau. Bepaalde medicijnen, zoals anticonvulsiva en corticosteroïden, kunnen ook het ALP-niveau bij honden verhogen.
Er zijn veel gezondheidsproblemen die verband houden met een verhoogd ALP-niveau bij honden. Een verhoogd niveau van alkalische fosfatase kan wijzen op hepatitis (ontsteking van de lever), pancreatitis (ontsteking van de alvleesklier), diabetes, bot- of leverkanker, virale of bacteriële infecties, galstenen en de ziekte van Cushing. Een ALP-niveau kan ook verhoogd zijn als een hond een trauma aan zijn lever oploopt.
Milieutoxines kunnen ook leiden tot een verhoogd niveau van alkalische fosfatase bij honden. Dit kunnen schimmels in uw huis zijn of de inname van een giftige stof, zoals medicijnen voor mensen.
Als uw hond een eenmalige verhoging van haar ALP-niveau heeft en verder gezond lijkt, is verder onderzoek misschien niet nodig. Als het ALP-niveau van uw hond echter gedurende een bepaalde periode hoog is of als uw hond ziektesymptomen vertoont, kan uw dierenarts verdere diagnostische tests aanbevelen.
Symptomen die voor uw dierenarts van belang kunnen zijn, zijn onder meer verhoogde dorst of plassen, braken, diarree, gewichtsveranderingen, verlies van eetlust, lethargie en buikpijn. De andere laboratoriumresultaten, medische geschiedenis, leeftijd, ras en medicijnen van uw hond zullen uw dierenarts helpen bepalen of verdere diagnostische tests nodig zijn. Uw dierenarts kan verder diagnostisch bloedonderzoek of een echografie van de lever bestellen, afhankelijk van wat hij vermoedt dat er met uw hond aan de hand is.
Het is altijd belangrijk om met uw hond naar uw dierenarts te gaan als u vermoedt dat ze ziek is. Uw dierenarts kan de oorzaak van de symptomen van uw hond bepalen en samen met u een geschikt behandelplan opstellen.
