Omdat de levensduur van een hond veel korter is dan die van een mens, zullen de meeste eigenaren van gezelschapsdieren op een gegeven moment het verlies van een gezelschapsdier ervaren. Als u de symptomen van een naderend overlijden herkent, kunt u zich emotioneel voorbereiden op het verlies van uw huisdier. Bovendien zal de nabijheid van uw hond tijdens de laatste dagen van zijn leven hem een gevoel van comfort en gemak geven bij het passeren.
De gemiddelde levensduur van een hond is 11 jaar. Ras, gewicht en algehele gezondheid hebben echter invloed op hoe lang uw huisdier zal leven. De gemiddelde Duitse herder leeft 10 jaar; Golden retrievers hebben de neiging om 12 jaar te leven; buldoggen zes jaar; beagles 12 jaar en speelgoedpoedels 13 jaar. Kleinere honden leven over het algemeen langer dan grote rassen. Honden die minder dan 20 pond wegen, hebben een gemiddelde levensverwachting van 11 jaar. Honden van meer dan 90 pond leven gemiddeld maar acht jaar. Sommige honden overlijden plotseling door een blessure of ziekte. Volgens een studie uitgevoerd door de Universiteit van Georgia is een van de meest voorkomende doodsoorzaken bij honden jonger dan 2 jaar traumagerelateerde incidenten. Luchtwegaandoeningen zijn een veelvoorkomende doodsoorzaak bij buldoggen en Afghaanse windhonden. Kanker is de grootste moordenaar van Golden retrievers en boksers.
Als bij uw oudere huisdier kanker, een hartaandoening, nierfalen is vastgesteld of simpelweg achteruit gaat door ouderdom, kan uw dierenarts met u praten over wat u kunt verwachten. Honden die het einde van hun leven naderen, zullen een afname in activiteit vertonen, samen met extreme vermoeidheid. Uw huisdier kan weigeren op te staan of niet zelfstandig kunnen staan. Hij kan coördinatie missen en gemakkelijk struikelen of zijn evenwicht verliezen. Zijn lichaam kan trillen of trillen. Sommige honden kunnen in de war raken en zelfs hun baasje niet herkennen. Er is meestal een aanzienlijk of volledig verlies van eetlust als de organen van uw huisdier beginnen af te sluiten. Veel honden verliezen de controle over hun blaas en darmen. U kunt ook steeds langere tijdsperioden tussen ademhalingen opmerken.
Als uw hond is aangereden door een auto, is aangevallen door een andere hond of wild dier of een giftige stof heeft ingeslikt, kan hij extreem bloedverlies, shock en overlijden krijgen. Shock is een levensbedreigende aandoening waarbij de lichaamsweefsels als gevolg van een trauma niet voldoende bloed en zuurstof krijgen. Symptomen zijn onder meer blauw of wit tandvlees, glazige ogen en een snelle hartslag. De ademhaling kan snel en oppervlakkig of extreem sporadisch zijn. Uw hond kan plotseling slap worden en in coma raken. Onmiddellijke veterinaire zorg kan het leven van uw huisdier redden. Als dat niet het geval is, zult u merken dat de borst van uw hond leegloopt als lucht uit zijn longen wordt verdreven. Zijn lichaam wordt slap en stijf als zijn spieren ontspannen. Er kan vocht uit zijn neus en mond lekken en zijn darmen kunnen loslaten. Zijn ogen zullen een lege blik hebben en er zal geen hartslag zijn.
Er kan een moment komen waarop u moet beslissen of u uw huisdier al dan niet wilt laten inslapen. Als de kwaliteit van leven van uw huisdier aanzienlijk is verminderd door ziekte of letsel, is euthanasie een humane optie die kan voorkomen dat uw hond onnodige pijn en lijden ervaart. Aanwijzingen dat de kwaliteit van leven van uw huisdier in het gedrang komt, zijn onder meer:constante pijn die niet kan worden verlicht door medicatie, het onvermogen om zelf te lopen of staan, moeite met ademhalen en weigering om te eten. Tijdens het euthanasieproces zal uw dierenarts uw huisdier een injectie met natriumfenobarbital geven, waardoor zijn hart stopt. Uw dierenarts zal u hoogstwaarschijnlijk toestaan aanwezig te zijn tijdens de procedure als u dat wilt. Sommige dierenartsen komen bij u thuis om de procedure uit te voeren.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
