Cacaopoeder, snoeprepen en chocoladeschilfers staan allemaal op de "niet eten" lijst voor uw hond. Hoewel chocolade in bijna elk land ter wereld een populaire traktatie is, is het niet bijzonder veilig voor huisdieren. De meeste gevallen van chocoladevergiftiging zijn mild, maar een vraatzuchtig dier kan genoeg consumeren om levensbedreigende symptomen te veroorzaken. Gespecialiseerde medische hulp kan nodig zijn om ernstige vergiftigingen door overmatige toegeeflijkheid of gevoeligheid te behandelen.
Chocolade bevat twee vergelijkbare chemicaliën die beide gevaarlijk zijn voor uw huisdier:cafeïne en theobromine. Theobromine is de belangrijkste boosdoener bij chocoladevergiftiging, maar de cafeïne kan ook een bijdrage leveren. Beide gifstoffen worden geabsorbeerd door het slijmvlies van de maag en darmen terwijl de chocolade wordt verteerd. Ze verspreiden zich vervolgens door het lichaam van de hond en beïnvloeden zowel de interne organen als de hersenfunctie.
De opname van gifstoffen via het spijsverteringskanaal kan ontstekingen en andere spijsverteringsproblemen veroorzaken. Aangetaste honden kunnen braken of diarree krijgen bij doses van minder dan 10 milligram cper pound. Het gif kan de hartslag en bloeddruk verhogen en prikkelbaar of rusteloos gedrag veroorzaken. Volgens VCA Animal Hospitals lopen toxineconcentraties van 30 milligram per pond uw huisdier het risico op gevaarlijke aanvallen, spierspasmen en andere neurologische problemen.
Het kan zes tot twaalf uur duren voordat symptomen verschijnen nadat uw hond chocolade heeft gegeten. Breng uw huisdier naar een plaatselijke dierenarts of kliniek als hij tekenen van toxiciteit vertoont of als u denkt dat hij een aanzienlijke hoeveelheid heeft ingenomen. Behandeling draait om het stabiliseren van uw hond door middel van intraveneuze vloeistof en geneesmiddelen om tremoren en spasmen te verlichten. Uw dierenarts kan uw hond ook dwingen te braken om onverteerde chocolade te verwijderen als hij het in het afgelopen uur of zo heeft ingeslikt.
Bewaar chocoladeproducten in een voorraadkast of kast, ver buiten het bereik van uw hond. De concentratie van theobromine in chocolade hangt af van het specifieke voedingsmiddel. Wees extra voorzichtig om droog cacaopoeder en bakkerschocolade veilig te bewaren, aangezien deze een veel grotere concentratie gifstoffen bevatten dan melk- of halfzoete chocolade.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
