Koud weer brengt veel mooie dingen met zich mee, waaronder warme chocolademelk, latte met pompoenkruiden en de feestdagen. Het kan echter ook de kans vergroten dat uw hond wordt blootgesteld aan antivries, een dodelijk gif. Antivries wordt vaak gebruikt in autoradiatoren, buitentoiletten, remvloeistof en wordt zelfs aangetroffen in sommige decoratieve sneeuwbollen.
Dit artikel legt uit wat antivriesvergiftiging bij honden is, de gevaren van blootstelling aan antivries, tekenen van antivriesvergiftiging, de behandeling en hoe deze te voorkomen.
Ethyleenglycol, het actieve ingrediënt in de meeste antivriesoplossingen, is een zeer giftige stof bij inname door zowel honden als mensen. Honden worden het vaakst blootgesteld aan antivries door vloeistoflekken onder auto's op te likken, gemorste vloeistoffen in de garage of drinken uit wintertoiletten die de oplossing bevatten. Om deze reden lopen buitenhonden, honden die tijd doorbrengen in garages en honden die in koude klimaten leven het grootste risico op blootstelling aan deze gevaarlijke stof.
Als antivriesvergiftiging niet binnen enkele uren wordt behandeld, is deze vaak dodelijk. Alle honden van elke leeftijd, ras of grootte kunnen ernstige schade oplopen door inname van ethyleenglycol. Voor kleine honden kan zelfs een ogenschijnlijk kleine hoeveelheid antivries die van de grond wordt opgelikt, dodelijk zijn.
Het consumeren van ethyleenglycol veroorzaakt binnen twee tot drie dagen nierbeschadiging en nierfalen. En er is niet veel van deze stof nodig om een hond te doden. De dodelijke dosis antivries bij honden is minder dan een halve theelepel per pond lichaamsgewicht, dus een hond van 20 pond kan worden gedood door iets minder dan drie eetlepels vloeistof in te nemen.
Als u vermoedt dat uw hond antivries heeft ingenomen, is tijd van essentieel belang om ernstig letsel of overlijden te voorkomen. U moet uw hond onmiddellijk naar de dichtstbijzijnde dierenarts brengen, idealiter een spoedkliniek. Als u ver van een veterinair ziekenhuis woont, neem dan contact op met de Pet Poison Helpline op (855) 764-7661 of ASPCA Animal Poison Control op (888) 426-4435 voor advies.
Soms zijn ouders van huisdieren misschien niet getuige van het drinken van antivries door hun hond of vermoeden ze niet dat ze erin zijn gekomen. Om deze reden is het belangrijk om enkele symptomen van antivriesvergiftiging te herkennen.
Ethyleenglycol is een alcohol, dus de eerste tekenen van inname van deze stof zijn vergelijkbaar met wat je zou verwachten bij een persoon na een nacht van overmatig drinken. Veel voorkomende symptomen die 30 minuten tot 12 uur na inname van antivries worden waargenomen, zijn onder meer:
Na 8 tot 12 uur blijkt vaak dat honden beter worden als de tekenen van dronkenschap afnemen. In deze fase begint echter inwendige orgaanschade te ontstaan. De volgende tekenen kunnen 12 tot 24 uur na inname optreden:
Na 24 tot 72 uur beginnen er tekenen van nierfalen te ontstaan, waaronder:
Als uw hond antivries heeft gekregen, vraagt u zich misschien af of er iets is dat u thuis kunt doen om een slecht resultaat te verminderen. Het beste wat u voor uw hond kunt doen, is hem zo snel mogelijk naar een dierenkliniek te brengen. Als u ver van het dichtstbijzijnde ziekenhuis woont, neem dan onmiddellijk contact op met de dierengifbestrijding of een dierenarts om te zien of zij u aanraden om te braken voordat u op reis gaat.
Zodra uw hond bij de dierenarts is, kan uw dierenarts braken opwekken en/of actieve kool voeren, een verbinding die medicijnen bindt. Deze optie is alleen effectief als uw hond onlangs binnen ongeveer een uur is blootgesteld aan ethyleenglycol, omdat het lichaam de stof zeer snel opneemt.
Als u niet zeker weet of uw hond antivries heeft gekregen, zal uw dierenarts een gedetailleerde geschiedenis opnemen van wat er met uw hond aan de hand is en vragen waar uw hond mag rondlopen. Er zal een grondig lichamelijk onderzoek worden uitgevoerd om te controleren op symptomen die overeenkomen met antivriesvergiftiging en er kan een specifiek bloedonderzoek worden uitgevoerd om de aanwezigheid van ethyleenglycol te controleren. Uw dierenarts zal ook tests willen uitvoeren om te zoeken naar tekenen van nierbeschadiging.
Er zal ook een urineonderzoek worden uitgevoerd om te zoeken naar abnormale urineconcentraties die overeenkomen met een nierbeschadiging en urinekristallen die zich vaak ontwikkelen als gevolg van inname van antivries. Deze kristallen die zich in de nieren vormen, zijn verantwoordelijk voor veel van de schade die gepaard gaat met antivriesvergiftiging.
De meest effectieve behandeling voor de inname van ethyleenglycol is een antidotumtherapie. Deze therapie moet binnen 8 tot 12 uur worden gestart om effectief te zijn, maar hoe eerder hoe beter.
IV-vloeistoftherapie is ook een belangrijk onderdeel van de behandeling omdat het helpt het lichaam van gifstoffen te spoelen, uitdroging behandelt en de bloedtoevoer naar de interne organen ondersteunt. Naast antidotumtherapie is dialyse de meest effectieve behandeling voor ethyleenglycoltoxiciteit. Deze procedure maakt gebruik van een bepaalde machine om gifstoffen uit het bloed te verwijderen. Dialyse is de enige therapie die de dood bij honden kan voorkomen als zich al tekenen van nierfalen hebben ontwikkeld. Dialyse is nog een relatief nieuwe procedure bij dieren en er zijn momenteel slechts vijfentwintig faciliteiten in de Verenigde Staten die dit aanbieden [1].
De prognose voor antivriesvergiftiging bij honden is redelijk tot goed als ze binnen 8 tot 12 uur na inname intensief worden behandeld. Als een hond al tekenen van nierbeschadiging vertoont wanneer de behandeling begint, is de prognose slecht.
De hoeveelheid tijd die uw hond nodig heeft om te herstellen van de inname van antivries, hangt af van hoe snel ze ervoor werden behandeld en hoeveel antivries ze hebben ingenomen. Dit kan variëren van dagen tot weken. Blijvende nierschade is mogelijk.
Ouders van huisdieren vragen zich misschien af hoeveel ze kunnen verwachten te betalen voor behandelingen met antivriesvergiftiging. De kosten variëren sterk, afhankelijk van uw locatie en het type veterinaire instelling, maar algemene schattingen omvatten:
Het beste wat ouders van huisdieren kunnen doen, is voorkomen dat hun honden in de eerste plaats in antivries komen.
Als u een antivriesproduct moet gebruiken, kies er dan een die propyleenglycol gebruikt in plaats van ethyleenglycol, omdat het veel minder giftig is voor honden. U moet ook onder uw auto kijken en eventuele plassen onmiddellijk opruimen en eventuele lekken repareren.
Houd antivriescontainers goed gesloten en buiten het bereik van huisdieren. Het is ook het beste om honden binnen en buiten garages te houden, vooral bij temperaturen onder het vriespunt, omdat het water zal bevriezen, waardoor een dorstige hond op zoek gaat naar vloeibare antivries.
