Enkele fundamentele teenblessures bij honden zijn gebroken of gescheurde teennagels, gebroken of gebroken tenen, artrose in de teen en bevriezing. Dergelijke verwondingen zijn vaak pijnlijk en vereisen veterinaire zorg en veel aandacht om goed te genezen.
Een hond kan een teennagel breken of scheuren door deze aan het tapijt of vloerkleed te haken en vervolgens te worstelen om los te komen. Teennagelverwondingen, vaak voorkomend bij honden, zijn zelden levensbedreigend. Raadpleeg uw dierenarts als de nagel volledig is afgebroken en bloedt, als de nagel is gescheurd en los zit, of als de nagel is gebarsten en bloedt maar stevig vastzit.
Als het gewonde deel van een nagel volledig is afgebroken, oefen dan druk uit op de teennagel met een doek of gaasje om het bloeden te stoppen. Zilvernitraat of bloem kan de bloedstolling helpen. Was het gebied en breng een verband aan. Als de nagel aan een stukje weefsel bungelt, kun je hem eraf trekken - laat iemand de hond in bedwang houden, pak voorzichtig de nagel en pak hem stevig vast, en trek snel, scherp. Ga dan verder om eventuele bloedingen te stoppen. Als de nagel echter is gebarsten, gescheurd en nog steeds vastzit door meer dan alleen een beetje weefsel, moet u een dierenarts raadplegen voor passende zorg. Probeer niet om het gebroken deel van de nagel te verwijderen of af te snijden, aangezien u verdere verwondingen kunt veroorzaken en de hond kunt terroriseren.
Honden hebben vijf tenen aan elke voorpoot en vier aan elke achterpoot. Elke teen heeft drie botten, de eerste twee ondersteunen het grootste deel van het gewicht van de hond. Breuken en breuken kunnen optreden aan tenen wanneer een hond rent en zijn teen grijpt op een voorwerp, of door een ongeval zoals vallen of springen van een aanzienlijke hoogte of overreden worden door een auto. Tekenen dat een hond een gebroken of gebroken teenbeen heeft, zijn onder meer plotselinge kreupelheid, weigering om de poot te belasten, duidelijke pijn en teruggetrokken gedrag.
Pauzes en breuken vereisen behandeling door een dierenarts, die waarschijnlijk röntgenfoto's zal bestellen om de verwonding te beoordelen en een spalk kan aanbrengen. Uw dierenarts kan antibiotica voorschrijven, zoals penicilline, om het risico op infectie te verminderen. Hij kan antiseptische voetbaden en pijnstillers aanbevelen, zoals niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen.
Nadat u uw huisdier mee naar huis heeft genomen, moet u zijn activiteit beperken en hem zo kalm mogelijk houden. Verwissel verbanden om de twee weken of wanneer ze vuil worden. Uw dierenarts kan u laten zien hoe u dit doet. De poot van uw hond blijft hoogstwaarschijnlijk vier tot zes weken in een spalk.
Honden die deelnemen aan behendigheids- en racewedstrijden lopen risico op teen- en nagelblessures. Trauma aan de tenen is verantwoordelijk voor 6 tot 8 procent van de sportgerelateerde verwondingen bij honden. Verminder het risico op letsel door de nagels van uw hond zo kort mogelijk te houden, zodat ze niet blijven haken aan gras, twijgen of andere voorwerpen. Knip het haar tussen de kussentjes af om uitglijden te voorkomen. Verwijder de wolfsklauwen van uw hond nooit operatief. Wolfsklauwen bieden stabiliteit en ondersteuning, vooral wanneer uw hond draait of bochten maakt in behendigheidswedstrijden.
Honden kunnen artrose in hun tenen ontwikkelen. Deze pijnlijke aandoening treedt op wanneer kraakbeen afbreekt, waardoor er weinig of geen demping in de gewrichten achterblijft. Dit zorgt ervoor dat botten tijdens beweging tegen elkaar wrijven. Artrose in de teen wordt behandeld met pijnstillers, gewrichtssupplementen en gewichtsbeheersing.
Tijdens koud en ijzig weer lopen de tenen van een huisdier het risico op bevriezing. Tenen kunnen droog, gebarsten en bloeden worden. Bescherm de kussens van uw hond door er een zalf of vaseline op te smeren voor en na het wandelen bij vriesweer. Bag Balm wordt vaak gevonden in drogisterijen. Houd wandelingen kort. Zoek een set hondenlaarzen die uw hond accepteert om zijn voeten buiten te beschermen tijdens de koude wintermaanden.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
