Uitdroging bij honden kan om veel verschillende redenen voorkomen. Water vormt 60 procent van het lichaam van een hond. Normaal gesproken zou water vrij in en uit cellen en ruimtes in het lichaam van een hond moeten kunnen bewegen en wordt het gereguleerd door zaken als de hartslag, pols en bloeddruk van een hond.
Hoewel milde uitdroging meestal gemakkelijk te behandelen is, kan ernstige uitdroging de normale orgaanfunctie verminderen en levensbedreigend zijn voor onze honden.
Laten we eens nader kijken naar enkele van de oorzaken van uitdroging bij honden, de symptomen en hoe u uw hond kunt helpen als uitdroging optreedt.
Uitdroging wordt gedefinieerd als het onvoldoende vasthouden van vloeistoffen of het vervangen van verloren gegane vloeistoffen. Meestal gaat vocht verloren via diarree en/of braken. In dit geval kan het lichaam van een hond de hoeveelheid vocht die verloren gaat bij normale inname niet bijhouden en raakt uitgedroogd.
Indien onbehandeld, kunnen overvloedig braken en diarree zeer gevaarlijk zijn voor onze honden. Vertrouwd raken met de signalen waarop u moet letten en hoeveel water uw huisdier binnenkrijgt, zal hun algehele welzijn ten goede komen.
Verschillende omstandigheden en situaties kunnen uitdroging bij honden veroorzaken. Meestal omvatten ze het volgende:
Bloedingen kunnen optreden als zowel hevige bloedingen buiten het lichaam als bloedingen in het lichaam.
Gastro-intestinaal vochtverlies treedt op wanneer de darm van een hond geen water vasthoudt of opnieuw opneemt terwijl voedsel wordt verwerkt. Dit komt vaak voor als braken en diarree.
Urinewegvochtverlies treedt op als een hond overmatig urineert. Dit kan een teken zijn van nierdisfunctie of andere metabole of endocriene disfunctie.
Enkele veel voorkomende ziekten die uitdroging bij honden veroorzaken zijn:nierziekte, diabetes, de ziekte van Cushing (hyperadrenocorticisme), de ziekte van Addison (hypoadrenocorticisme), leverziekte, gastro-intestinale aandoeningen of ziekten, bepaalde vormen van kanker en meer.
Een hond met beperkte toegang tot vers en schoon water kan ook uitgedroogd raken. Bovendien kan extreme lethargie of ziekte die ervoor zorgt dat een hond niet drinkt of eet, leiden tot uitdroging.
Uitdroging kan worden veroorzaakt door simpelweg op een hete zomerdag buiten te zijn en niet voor voldoende schaduw of toegang tot vers koel water te zorgen. Dit kan leiden tot een hitteberoerte, wat een noodgeval is dat onmiddellijke zorg vereist.
Lethargie, gebrek aan eetlust, het niet consumeren van normale hoeveelheden water, of verhoogde dorst en plassen zijn enkele symptomen thuis die verband kunnen houden met uitdroging bij honden.
Enkele andere tekenen van uitdroging bij honden zijn:
Ouders van gezelschapsdieren kunnen de hydratatiestatus gemakkelijk beoordelen door een huidtent-test uit te voeren. Pak de huid van je hond voorzichtig vast en trek hem in de vorm van een tent. Als de huid snel weer op zijn plaats springt, is uw hond goed gehydrateerd. Maar als de huid langzaam weer op zijn plaats komt, kan uw pup uitgedroogd zijn.
Als uw huisdier een of twee maaltijden heeft overgeslagen, moet overgeven of diarree heeft, moet de hond worden opgenomen voor verder onderzoek door een dierenarts.
Een lichamelijk onderzoek is nodig om de hydratatiestatus bij honden te beoordelen, wat een uitdaging kan zijn. Een aantal belangrijke factoren waar dierenartsen naar op zoek zijn tijdens een lichamelijk onderzoek zijn:
Voor ernstig uitgedroogde huisdieren moet een dierenarts mogelijk bloedonderzoek uitvoeren en röntgenfoto's (röntgenfoto's) maken naast een goed lichamelijk onderzoek om te evalueren op metabole of endocriene gerelateerde oorzaken. Röntgenfoto's kunnen vochtophoping in de borst of buik laten zien. Ze kunnen ook worden gebruikt om de grootte en vorm van de interne organen te evalueren tijdens het zoeken naar afwijkingen.
Uitdroging kan worden gecorrigeerd door orale, subcutane (onderhuidse) of intraveneuze (IV) vloeistoffen toe te dienen.
Orale vloeistoffen zijn de goedkoopste en gemakkelijkste optie, maar helaas kunnen ze vloeistoffen niet zo snel en adequaat vervangen als intraveneuze vloeistoffen. Voor milde gevallen van uitdroging en wanneer andere oorzaken zijn geëlimineerd, kan onderhuidse vloeistoffen een goede optie zijn. Een naald wordt onder de huid van het huisdier ingebracht om vocht onder de huid toe te dienen. IV-vloeistoffen vereisen dat een katheter in de ader van de hond wordt geplaatst. IV-vloeistoffen vereisen vaak ziekenhuisopname met uurlijkse controle om ervoor te zorgen dat de katheter op zijn plaats blijft en correct functioneert.
Een huisdier dat in het ziekenhuis wordt opgenomen, heeft ook een of twee keer per dag fysieke onderzoeken nodig om te voorkomen dat overhydratatie optreedt.
Als u weet wat normaal is voor uw huisdier, kunt u goed voor uw huisdier zorgen. Enkele opties om de wateropname te verhogen zijn:
Elke keer dat er een verandering in het dieet van een hond is, moet er een langzame overgang zijn van het oude dieet naar het nieuwe dieet. Drastische veranderingen kunnen gastro-intestinale klachten veroorzaken en mogelijk leiden tot braken en/of diarree. En hoewel het verleidelijk kan zijn om iets als pedialyte te pakken om de wateropname van uw hond te verhogen, is het het beste om eerst uw dierenarts te raadplegen.
Er zijn veel strategieën die ouders van huisdieren kunnen proberen om uitdroging van honden te voorkomen. De meest voor de hand liggende manier is om uw hond altijd toegang te geven tot vers en schoon drinkwater. U kunt ook de wateropname stimuleren met vers stromend water of waterfonteinen.
Zorg op dagen met extreme hitte of hoge temperaturen voor schaduw en toegang tot vers, schoon water.
Als u merkt dat uw hond een of twee maaltijden overslaat, is dit een goed teken dat uw huisdier zich niet lekker voelt en door een dierenarts moet worden gezien. Overvloedig braken, overvloedige diarree, verhoogde dorst en plassen zijn ook tekenen dat het lichaam van een huisdier niet goed functioneert en moet nader worden onderzocht.
Het beste wat een huisdierouder kan doen om uitdroging bij honden te voorkomen, is door ze nauwlettend te controleren op abnormaal gedrag en contact op te nemen met hun dierenarts als dit gedrag optreedt.
