Het kan een eng moment zijn voor een eigenaar van een huisdier:uw hond valt in een hoestbui, maar het klinkt niet als een normale hoest. Het is een soort toeterend geluid, bijna als een gans.
Wat zit er achter deze toeterende hoest? Dit is het veelbetekenende teken van kennelhoest, medisch bekend als infectieuze tracheobronchitis bij honden. Kennelhoest komt relatief veel voor bij onze hondenvrienden en is in de meeste gevallen geen ernstig gezondheidsprobleem, hoe eng het ook klinkt. Het is echter zeer besmettelijk.
Wat veroorzaakt deze luchtweginfectie? Zijn er andere symptomen van kennelhoest? En, belangrijker nog, hoe kun je kennelhoest behandelen en voorkomen?
Laten we kennelhoest bij honden eens nader bekijken, zodat u kunt leren hoe u uw huisdier gelukkig en gezond kunt houden.
Kennelhoest kan worden veroorzaakt door verschillende virussen en bacteriën. Voorbeelden zijn het canine parainfluenza virus, canine adenovirus type-2, canine coronavirus (een algemene verkoudheid) en een bacterie die bekend staat als Bordetella bronchiseptica . Soms kunnen twee of meer van deze infectieuze agentia tegelijkertijd een hond treffen. Dat is de reden waarom kennelhoest vaak wordt aangeduid als Canine Infectious Respiratory Disease Complex of CIRDC.
Honden krijgen kennelhoest door direct contact met andere honden of besmet materiaal. De ziekte is zeer besmettelijk - een hond kan het oppikken tijdens het spelen met een andere hond in het hondenpark of gewoon door te drinken uit een gedeeld waterbakje.
Overvolle omstandigheden maken de verspreiding van kennelhoest nog waarschijnlijker. Dat is waar kennelhoest zijn naam aan dankt. De infectie verspreidt zich gemakkelijk via bijvoorbeeld pensions, trimfaciliteiten of hondenopvang. Transmissie is zelfs nog waarschijnlijker als een faciliteit slechte ventilatie en onvoldoende luchtstroom heeft.
Andere factoren die de kans op kennelhoest kunnen vergroten, zijn koude temperaturen, blootstelling aan sigarettenrook of stof en stress.
Je bent al op de hoogte van het primaire symptoom van kennelhoest:een hacking-hoest. Dit gebeurt omdat de infectie de luchtpijp en bronchiolen (kleine luchtpassages in de longen) van uw hond doet ontsteken, wat resulteert in een kenmerkende droge, toeterende hoest.
In veel gevallen is de hoest het enige symptoom dat een hond met kennelhoest vertoont. Het is echter ook mogelijk dat andere symptomen optreden. Ze omvatten:
Symptomen van kennelhoest zijn voor sommige honden gevaarlijker dan voor andere. Een gezonde volwassen hond zal hoogstwaarschijnlijk vanzelf herstellen van kennelhoest, net zoals wij zouden kunnen herstellen van een verkoudheid. Maar andere honden hebben niet zoveel geluk.
Oudere honden met een verminderde afweer van het immuunsysteem, of honden met reeds bestaande ademhalingsproblemen zoals chronische bronchitis, ademhalingsallergieën of tracheale collaps, lopen een groter risico op complicaties door kennelhoest. Jonge puppy's lopen risico vanwege hun onderontwikkelde immuunsysteem, vooral als ze nog niet al hun vaccinaties hebben gekregen. En zwangere moederhonden lopen ook een hoger risico.
Honden die lijden aan gevallen van kennelhoest die niet vanzelf verdwijnen, lopen het risico op levensbedreigende longontsteking. Deze huisdieren hebben nauwlettend toezicht en behandeling nodig van een DVM (Doctoraat Diergeneeskunde), ook wel uw dierenarts genoemd.
Zoals hierboven vermeld, gaat kennelhoest vaak vanzelf over, net als verkoudheid bij mensen. Het is waarschijnlijk dat uw hond helemaal geen behandeling nodig heeft. Toch is het altijd een goed idee om uw dierenarts te raadplegen als u symptomen van kennelhoest opmerkt.
De behandeling van kennelhoest is afhankelijk van het geval en of het als mild of ernstig wordt beschouwd.
Milde gevallen worden behandeld met de nadruk op ondersteunende zorg. Uw dierenarts kan een hoestonderdrukker voorschrijven om de frequentie en ernst van de hoest van uw hond te verminderen. Ook kunnen ontstekingsremmende medicijnen worden voorgeschreven. Als het geval van kennelhoest van uw hond wordt veroorzaakt door de Bordetella bronchiseptica bacteriën kunnen antibiotica helpen de ziekteverwekker te bestrijden.
U moet er waarschijnlijk voor zorgen dat uw hond voldoende rust krijgt. Houd wandelingen kort en voorkom dat uw hond hard rent en speelt. Dit geeft het immuunsysteem van Fido de tijd om de infectie te bestrijden, en het laat de luchtpijp en de luchtwegen herstellen van het hoesten. Het is ook belangrijk om uw hond gehydrateerd te houden met veel vers water. Je kunt ook proberen om wat hondenveilige bottenbouillon toe te voegen aan de maaltijden van je hond om wat extra vocht en voeding toe te voegen. Native Pet's Bone Broth Topper is een goede keuze.
U kunt ook overwegen om een kleine luchtbevochtiger in de buurt van uw hond te plaatsen terwijl hij rust. Dit bevochtigt de lucht die ze inademen, wat kan helpen de luchtwegen te kalmeren en hoesten tot een minimum te beperken.
Als er sprake is van ernstige kennelhoestsymptomen zoals lethargie, kokhalzen, ademhalingsproblemen of verlies van eetlust, is meer hands-on behandeling bij de dierenarts vereist. Een verlengd ziekenhuisverblijf, intraveneuze vloeistoftherapie en zuurstofsuppletie kunnen nodig zijn. Antibiotica om secundaire infecties te bestrijden (infecties die uw hond treffen naast het oorspronkelijke infectieuze agens dat kennelhoest veroorzaakte) worden soms voorgeschreven. Waarschijnlijk zullen ook hoestonderdrukkers en ontstekingsremmers worden toegediend.
De meeste honden hebben tussen de één en drie weken nodig om te herstellen van een milde vorm van kennelhoest, en zelfs langer (tot zes weken of zo) in ernstige gevallen. Houd er echter rekening mee dat milde klinische symptomen (voornamelijk hoesten) enkele weken kunnen aanhouden nadat het infectieuze agens is geëlimineerd.
Hoewel kennelhoest niet per se kan worden voorkomen, zijn er stappen die eigenaren van gezelschapsdieren kunnen nemen om het veel minder waarschijnlijk te maken. Uw hond zal doorgaans worden ingeënt tegen enkele van de meest voorkomende ziekteverwekkers die kennelhoest veroorzaken, zoals adenovirus en hondengriep. Deze worden meestal gegeven als uw hond nog een puppy is, samen met andere kernvaccins zoals het hondenziekte-virusvaccin.
Er is ook het Bordetella-vaccin. Het wordt niet aan elke hond gegeven, maar het wordt vaak aanbevolen voor honden die vaak gepensioneerd of verzorgd worden. Het is ook een goed idee voor honden die vaak met andere honden omgaan, of het nu op een hondencrèche, hondenparken of hondenshows is.
Het Bordetella-vaccin kan worden toegediend via een injectie zoals andere vaccinaties, of het kan worden toegediend via een intranasale druppel.
Als je het veelbetekenende teken van kennelhoest ziet - een droge, krakende, toeterende hoest die bijna klinkt als een ganzentoeter - of andere kennelhoestsymptomen zoals niezen of lichte loopneus, moet je je dierenarts hiervan op de hoogte stellen.
Meestal zijn gevallen van kennelhoest mild en zal uw hond vanzelf herstellen. U moet nog steeds contact opnemen met uw dierenarts, aangezien deze hoestonderdrukkers kan voorschrijven en advies kan geven om uw hond comfortabel te houden terwijl hij of zij herstelt.
Als u ernstigere kennelhoestsymptomen ziet, zoals verlies van eetlust, kokhalzen, lethargie of moeizame ademhaling, heeft uw hond mogelijk dringende veterinaire aandacht nodig. Breng uw geïnfecteerde hond naar het kantoor van de dierenarts voor hulp. Een verlengd ziekenhuisverblijf met nauwgezette professionele controle kan nodig zijn.
Als uw hond vaak tijd doorbrengt in de buurt van andere honden, vooral in een drukke faciliteit zoals een kinderdagverblijf, trimsalon, dierenasiel of pension, is het de moeite waard om uw dierenarts te vragen naar het Bordetella-vaccin. U moet ook controleren of uw hond is ingeënt tegen andere veelvoorkomende oorzaken van kennelhoest, zoals adenovirus en para-influenza. Deze vaccins maken het veel minder waarschijnlijk dat uw hond kennelhoest krijgt.
Ga naar de Native Pet-blog voor meer inzicht in de gezondheid en het welzijn van uw hond.