Veel mensen zijn verrast door de emoties die opkomen na het overlijden van hun trouwe viervoeter, hun hond. Ze gaan zich, zelfs schuldig, voelen voor de pijn die ze voelen. Het is de moeite waard eraan te denken dat onze hond op deze momenten deel uitmaakte van ons leven, onze routine en ons huis. Naast de liefde die we voor hem gaan voelen, was hij familie, een vriend en een partner. We vragen ons af:moet ik dit speciale wezen, mijn hond, thuis op natuurlijke wijze laten sterven?
Vaak zijn we ons er niet van bewust dat we niet alleen rouwen om het dier waar we zoveel van houden, maar ook om het verlies van die gelukkige tijd in ons leven. Het heeft ons in die tijd gegeven, en voor de banden die het heeft gecreëerd met andere mensen en dieren, die belangrijk voor ons zijn geworden.
Dus hoe laten we een hond thuis op natuurlijke wijze sterven? Laten we eens kijken naar enkele dingen die erbij komen kijken wanneer onze geliefde overlijdt en of dat de juiste beslissing voor u is.
Het jongste lid van het huis en de ouderen die alleen met het gezelschap van hun hond leven, zijn de mensen die het meest worden getroffen door dit verlies. We moeten ze niet alleen laten, en het is onze plicht om aandacht te besteden aan hun verschillende emotionele toestanden.
Het is belangrijk om goed voor jezelf te zorgen in deze moeilijke tijd. We hoeven ons niet te schamen voor het voelen van pijn en het huilen om een wezen dat al zo lang en zijn hele leven bij ons is. De hond heeft waarschijnlijk een groot deel van zijn leven in ons gezelschap gewoond. We hebben hem zien groeien en volwassen en zelfs een oude partner zien worden. Het is normaal om zich apathisch te voelen als ze weggaan, mensen niet willen zien, nergens zin in hebben, zelfs niet willen eten, enzovoort.
Er zullen vast mensen zijn die deze gevoelens niet begrijpen of het verdriet dat ze veroorzaken niet weten te waarderen (vooral degenen die altijd hebben gedacht dat "het niets meer is dan een hond"). Het gezelschap van andere dierenliefhebbers kan essentieel zijn. Op deze momenten is het belangrijker dan ooit om iemand te hebben om gevoelens mee te delen. Doe een poging om over het verlies te praten.
Mensen die een geliefde hond hebben verloren zullen dit perfect begrijpen als ze dit lezen. Het is belangrijk om te praten over onze dieren en hoe we ons voelen over hun afwezigheid met degenen die het begrijpen. Het zal een persoonlijke ervaring zijn tijdens deze dagen, waarin iedereen op zijn eigen manier het verlies moet verwerken. We zullen zware dagen hebben, maar we moeten ze doorstaan om het vertrek van een geliefde zoals onze hond op de lange termijn te verwerken. Omgaan met deze stadia kan gemakkelijker zijn als u uw hond thuis op natuurlijke wijze laat sterven omdat u tijd voor hem heeft.
Je zult verschillende stadia van rouw ervaren waar je doorheen gaat om naar de volgende te gaan. In werkelijkheid is het een proces van emotionele aanpassing na het verlies van een dierbare, waarbij verschillende emoties met elkaar wedijveren. De verschillende fasen kunnen afzonderlijk worden toegelicht, maar worden zelden op een overzichtelijke manier gepresenteerd. Ze kunnen elkaar overlappen en vermengen, maar je moet ze allemaal ervaren om het genezingsproces te voltooien.
Ontkenning is de eerste fase van verdriet; het komt voor wanneer we schaamteloos weigeren het verlies te accepteren. Je wilt niet geloven wat er is gebeurd. Je denkt dat ze terug kunnen komen. Het voelt nog steeds als een nare droom.
Met jezelf of met anderen. Het is de woede, woede en woede die we voelen wanneer de realiteit van wat er is gebeurd waar is, dat onze geliefde is overleden.
Onderhandelen is de fase waarin we op de een of andere manier proberen een deal, pact of overeenkomst te sluiten. Na de dood ga je terug en analyseer je de situatie en wat er zou zijn gebeurd als de omstandigheden waren veranderd. We vragen ons allemaal af wat er zou zijn gebeurd als ik dit of dat had gedaan.
In dit stadium voel je je verdrietig, angstig, verdrietig. We huilen vaak, en op een bepaalde manier kun je je schuldig of spijtig voelen. Je zult beginnen te beseffen dat het verlies onherroepelijk is en dat we moeten blijven leven zonder de aanwezigheid van zoiets belangrijks in ons leven.
Acceptatie is wanneer we ons klaar voelen om de realiteit van de dood van onze trouwe viervoeter te accepteren. We zijn ons ervan bewust dat hij nooit zal terugkeren, en we keren rustiger terug naar ons leven. Dit betekent niet dat we niet meer aan ze denken (ze zullen ons altijd in onze gedachten vergezellen), maar dat we verder kunnen gaan met het feit dat ze nooit meer aan onze zijde zullen zijn.
Als u besluit uw hond op natuurlijke wijze thuis te laten sterven, kan die speciale tijd met onze honden ons uiteindelijk helpen het verlies gemakkelijker te verwerken dan wanneer ze bij de dierenarts van ons werden weggevaagd. Enkele eenvoudige tips die ons kunnen helpen het verlies van onze hond op de meest positieve manier onder ogen te zien zijn:
Op deze momenten is het noodzakelijk om de kans te hebben om verdrietig te zijn en de vrijheid om het te uiten met familie en vertrouwde vrienden. Deze stap is niet eenvoudig, maar het is essentieel om de dood van het dier op de best mogelijke manier onder ogen te zien. Bitterheid zou niet het enige gevoel moeten zijn bij de herinnering aan onze hond. Het is goed om de momenten die je met de hond hebt gedeeld op deze verdrietige momenten terug te vinden en te leren bij dat prettige gevoel te blijven.
Tranen drukken de pijn uit die we voelen en helpen innerlijke angst los te laten. Het is normaal om een dierbare te missen en toegeven is de eerste stap in het verwerken van het verlies.
Het komt vaak voor, vooral in situaties van traumatische en plotselinge verliezen, zoals die zijn opgetreden als gevolg van een ongeval of een plotselinge ziekte. Deze gevoelens ontstaan omdat we ons verantwoordelijk voelen voor het welzijn van onze dieren, en we begrijpen niet hoe het heeft kunnen gebeuren. In beide gevallen is onze vriend voor altijd verdwenen, en energie verspillen aan het zoeken naar schuldigen kan verspilde energie zijn.
De prettige herinneringen zijn er veel, en de goede momenten gedeeld zullen er altijd zijn. Na verloop van tijd verdwijnt het verdriet langzaam en maakt het plaats voor de rust die wordt veroorzaakt door het goede geheugen van onze harige vriend. Wanneer we onze hond thuis op natuurlijke wijze laten sterven, laten we onszelf toe om herinneringen te koesteren in deze moeilijke tijd.
Uiteindelijk, en wanneer de tijd rijp voor u is, is het tijd om contact op te nemen met een vertrouwde dierenarts. Zij kunnen u begeleiden en uitleggen welke stappen u moet volgen en iemand helpen die het lichaam van uw huisdier kan ophalen. Sommige dierenklinieken bieden aan om het lichaam vast te houden totdat u beslist over begrafenis of crematie. Crematie komt het meest voor en uw dierenarts zal de nodige regelingen treffen.
De procedures zijn niet ingewikkeld voor de eigenaar van het huisdier. U kunt eenvoudig de microchip van het dier, bestaande uit vijftien cijfers, bellen en annuleren. Dan wordt het overlijden geregistreerd in de database. Afhankelijk van de plaats waar je woont, kan er een huisdierentelling zijn. Als dit het geval is, zal het ook nodig zijn om de annulering in uw corresponderende land te verwerken.
Het schrijven van een brief gewijd aan de verloren hond helpt om ideeën te ordenen en gevoelens te uiten. In een paar woorden kun je de veelheid aan gevoelens die we doormaken verzamelen en onze hond bedanken, de tijd die hij aan ons heeft besteed en alles wat hij heeft bijgedragen aan ons leven.
Het is niet voor iedereen, maar je kunt een kleine afscheidsceremonie houden, afhankelijk van je ideologie en budget. Er zijn dierenbegraafplaatsen die bij deze taak kunnen helpen, en er zijn zelfs webpagina's om onze harige voor altijd te onthouden. Deze actie heeft de drievoudige functie van het kalmeren van de aanvankelijke pijn, rouwen met familie en goede vrienden en afscheid nemen van je vriend.
De tijd die je hebt gedeeld zat vol met schema's en routines die nu een zware last kunnen worden. Het is raadzaam om deze gewoonten, in ieder geval voor een tijdje, aan te houden.
Ga naar buiten en maak een wandeling. Glimlach naar degenen die de metgezellen van uw hond in het park zijn geweest en geniet van de plaatsen waar u met hem hebt gereisd terwijl u zich alles herinnert wat u hebt gedeeld. Herinneren aan de tijd die jullie samen hebben doorgebracht, de spelletjes, het lachen en de goede tijden kunnen helend zijn.
Beetje bij beetje kun je oude routines vervangen door andere activiteiten. Het is belangrijk om de goede gevoelens en herinneringen van onze hond te bewaren wanneer we daar behoefte aan hebben.
Het is geen goed idee om een hond te adopteren om de vermiste te vervangen. Vergelijkingen zijn gebruikelijk en het is moeilijk om het nieuwe dier te waarderen wanneer we de hond herkennen die er niet meer is. Elk is uniek, met een andere persoonlijkheid en een bepaalde manier van gedragen. Neem de tijd voordat je de sprong waagt. Als je eenmaal de dood van je hond hebt geaccepteerd, ben je klaar om een andere te adopteren en al die liefde te geven die je voor deze dieren voelt.
Euthanasie is een veterinaire operatie die tot doel heeft het lijden van het dier te verkorten door een overdosis verdovingsmiddel in een ader in zijn benen te injecteren. De hond valt geleidelijk in slaap en gaat pijnloos weg.
De dierenarts voert euthanasie uit na overleg en besluit van de eigenaar. Deze medische procedure staat onder toezicht.
Het dier wordt op de operatietafel geïnstalleerd. Hij wordt daar vastgehouden voor zijn veiligheid. Als hij angstig of geagiteerd is, krijgt hij een kalmerend middel om hem te kalmeren.
De dierenarts injecteert hem eerst met een overdosis verdoving en de hond valt pijnloos en zachtjes in slaap. Een tweede dosis wordt gebruikt om zijn vitale functies te stoppen. De dierenarts controleert na 10 tot 15 minuten of het dier nog leeft. Indien nodig dient hij een nieuwe dosis van het product toe.
Wanneer het dier dood wordt verklaard, zorgt de eigenaar - of de dierenarts, indien nodig - voor de voorbereiding van de begrafenis.
Euthanasie kan ook worden uitgevoerd door het toedienen van barbituraten. In dit geval wordt de hond door de dierenarts onder algehele narcose gebracht voordat barbituraten worden toegediend. Het dier slaapt dus eerder, een oplossing die voor sommige eigenaren gemakkelijker lijkt te accepteren. Het is ook mogelijk om deze oplossing op afstand te oefenen dankzij een katheter om u alleen te laten met uw dier om zijn laatste momenten te delen.
Euthanasie duurt ongeveer 10 minuten. Wanneer uw hond zijn laatste adem uitblaast, kunnen zijn blaas en darmen tegelijkertijd worden geleegd.
Het verlies van onze hond is ongetwijfeld moeilijk, maar we moeten niet uit het oog verliezen dat de herinneringen na verloop van tijd in iets aangenaams veranderen en de pijn verdwijnt. De tijd die het dier ons heeft gegeven, zullen we nog meer waarderen. We moeten niet vergeten dat het altijd een geliefd en herinnerd familielid is geweest en zal blijven.
Er is geen vaste termijn voor het kwijtschelden van de straf, maar wat zeker is, is dat het zal gebeuren.
