Bacteriële folliculitis, of gewoon folliculitis bij honden, is een ontsteking van de haarzakjes die wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie, parasitaire plagen, hormonale stoornissen, schimmelinfecties, systematische ziekten of huidziekten.
Om te voorkomen dat deze aandoening uw honden treft, volgt hier wat u meer moet weten over bacteriële folliculitis bij honden.
Wat de oorzaak van de ontsteking ook is, de belangrijkste en meest opvallende symptomen van folliculitis bij honden kunnen zijn:
Maar u kunt ook controleren op:
Afgezien van deze symptomen, zal de dierenarts van uw hond ook verschillende diagnostische tests doen, zoals huidafkrabsels, huidcytologie en schimmelcultuur om te bepalen of ze folliculitis bij honden hebben of niet.
Andere mogelijke tests omvatten ook ringwormtesten, huidbiopsie, histopathologie en bacteriecultuur en gevoeligheid.
Er zijn geen specifieke rassen die vatbaar zijn voor een haarzakjesinfectie. Sommige hondenrassen kunnen echter in het algemeen huidaandoeningen hebben.
Ze kunnen ook systematische ziekten oplopen, zoals huidinfecties bij honden, die uiteindelijk tot folliculitis kunnen leiden.
LEES OOK: Top 5 beste behandelingen tegen jeuk bij honden
De meest voorkomende oorzaken van folliculitis bij honden zijn huidziekten. Huidziekten komen voort uit een overreactieve reactie van het immuunsysteem op allergieën of specifieke infectieuze of omgevingsfactoren.
Omdat honden instinctief aan hun huid krabben, produceren ze ook kleine huidwonden die geïnfecteerd raken met bacteriën, wat leidt tot folliculitis of stafylokokbesmetting.
De negen meest voorkomende huidaandoeningen die folliculitis bij honden kunnen veroorzaken, evenals de juiste behandeling voor hen, zijn:
Wanneer een hond een getroffen gebied krabt en bijt, kan dit scheuren in de huid veroorzaken. Deze scheuren zorgen ook voor de warme, donkere en vochtige gebieden die de groei van bacteriën stimuleren.
Constante irritatie vormt eelt, meestal op hun voeten, maar ook op de borst, ellebogen en hakken.
Een eelt kan een mogelijke bescherming van de huid zijn.
Maar waar eelt zich bevindt, kan er zich de vorming van kleine cysten rond de haarzakjes voordoen die geïrriteerd kunnen raken en bultjes, mee-eters, gaten of afscheiding op het eelt kunnen veroorzaken.
Behandeling: Diagnose door dierenarts, antibiotica en medicinale shampoo gedurende twee tot zes weken. Gebruik zacht beddengoed en houd de hond op een gezond gewicht om de druk op het eelt te verminderen.
Vlooien zijn de meest voorkomende uitwendige parasiet die bij honden wordt aangetroffen en kunnen bij zware besmetting ernstige huidirritatie veroorzaken.
Andere uitwendige parasieten die huidirritatie veroorzaken zijn oormijten, sarcoptische schurftmijten (schurft), teken en vlooien.
Behandeling: Zorgen voor een goed verzorgde vacht en preventief onderhoudsschema, vlooien- en tekenmedicatie en actuele zalven.
Behandelingen voor het doden van mijten of vlooien kunnen ook nodig zijn om een huidige plaag te verwijderen voordat preventief onderhoud kan plaatsvinden.
Bovendien kan het nuttig zijn om te investeren in ontstekingen, het verminderen van zalf om de hond van irritatie te verlichten.
Een interdigitale cyste is een pijnlijke laesie in het interdigitale web van honden, zoals beschreven en gedefinieerd door de Merck Veterinary Manual.
Ook bekend als interdigitale furunkels, zijn ze merkbaar als een pijnlijke of haarloze bult tussen de tenen van een hond.
Ze zijn waarschijnlijk te wijten aan allergieën, overgewicht, slechte voetvorm, mijten, ingegroeide haartjes, andere vreemde voorwerpen of schimmelinfecties.
Behandeling: Diagnose door dierenarts, gebruik van antibiotica/steroïden/mijt-killers, Epsom-zoutweken, medicinale doeken, of in moeilijke situaties, het verwijderen van het weefsel tussen hun tenen.
Een controversiële procedure omdat het problemen van een ander type kan veroorzaken.
Huidallergieën treden op als gevolg van een staat van overreactiviteit van het immuunsysteem van de hond op een allergeen. Allergenen kunnen van alles zijn, van voedsel tot gras tot vlooien.
Als een allergische reactie folliculitis veroorzaakt, let dan op tekenen van jeuk, hoesten, niezen, lopende ogen en neus, en soms braken en diarree.
Allergieën zijn wijdverbreid bij honden, zonder aanleg voor een specifieke leeftijd, ras of lichaamstype.
Behandeling: De meeste allergieën zijn thuis te behandelen door het allergeen te identificeren en uit hun omgeving of de algemene routine te verwijderen.
Indien onvermijdelijk of niet identificeerbaar, kan de dierenarts allergiemedicatie voorschrijven of maandelijkse allergieschoten aanbevelen, afhankelijk van de intensiteit en frequentie van de reacties.
Deze aandoening is vergelijkbaar met menselijke acne die voorkomt bij adolescente honden, die zich meestal manifesteert op een leeftijd van ongeveer 5-8 maanden.
Het zijn rode bultjes en mee-eters op de kin en lippen van jongere honden, en ze kunnen geïnfecteerd raken.
De getroffen gebieden kunnen zich vullen met pus, waardoor de hond gaat krabben en het risico op bacteriële infectie in de huid toeneemt.
Behandeling: Acne is in de eerste plaats een doorn in het oog, maar kan bij besmetting een probleem worden. Zo kan een dierenarts een acnebehandeling voor honden voorschrijven die veilig is voor gebruik.
Ze kunnen ook een verandering van dieet aanbevelen en mogelijk een verandering in het materiaal van hun kom, van plastic naar keramiek of metaal, en ze dagelijks schoon te maken.
Er zijn verschillende schimmelinfecties, maar de meest voorkomende is Blastomycose, een veel voorkomende gistachtige schimmelinfectie bij reuen.
De schimmel leeft in rottend hout en aarde en gedijt goed in natte omgevingen zoals rivieroevers, meren en moerassen.
Andere aandoeningen zijn onder meer ringworm en schimmelinfecties.
Behandeling: Voor alle typen is een dierenartsdiagnose vereist en meestal wordt een biopsie of test gedaan om de exacte schimmelinfectie te bepalen.
Een verkeerde diagnose is uiterst gevaarlijk omdat sommige symptomen identiek zijn aan kanker, bacteriële infecties of andere schimmelinfecties.
Afhankelijk van het type schimmelinfectie kan de dierenarts een medicinaal bad, orale antischimmelmedicijnen en antiseptische medicijnen voorschrijven.
Ze kunnen ook het toedienen van neuspassages met vloeibare antischimmelmedicijnen voorschrijven.
Behandelingen variëren in lengte, sommige duren slechts twee tot vier weken en andere duren maanden.
Een huidplooi-pyoderma is een bacteriële huidinfectie op het oppervlak of in de diepe lagen van de huid.
Het komt door Staphylococcus intermedius , een van nature voorkomende bacterie in de huid die besmetting veroorzaakt wanneer het natuurlijke evenwicht wordt verstoord.
Grote problemen zijn zeldzaam; deze infectie veroorzaakt meestal slechts een klein ongemak naast folliculitis.
Behandeling: Diagnose door dierenarts, orale antibiotica en medicinale shampoo gedurende twee tot zes weken.
Ook bekend als acute vochtige dermatitis of 'hot spot', is het een aandoening die wordt veroorzaakt door zelf toegebracht trauma als een poging om pijn in een bepaald gebied te verlichten.
Ze reageren en zien eruit als infecties in de huid, maar zijn geen echte huidinfecties.
Behandeling: Diagnose van de dierenarts om een onderliggende oorzaak voor de reactie te bepalen die mogelijk medische aandacht vereist.
Anders een combinatie van antibiotica en het reinigen van het getroffen gebied met medicinale shampoo en actuele medicatie.
Een kleine zere plek op de huid die door de hond wordt geagiteerd, veroorzaakt een huidlaesie. Deze zijn te wijten aan de behoefte van een hond om een gebied te likken, waardoor voortdurend nieuwe granulomen worden gevormd.
De huid raakt zo diep aangetast dat je de basislaag van de huid kunt inspecteren en gehavende talgklieren, ontstoken haarvaten, kapotte haarzakjes en bacteriën kunt zien.
Behandeling: Er is geen specifieke behandeling omdat dit door de hond zelf wordt veroorzaakt zonder voorafgaande agitatie. Zelfs het verwijderen van het aangetaste gebied is niet voldoende om te genezen, aangezien de hond hetzelfde zal doen op de geopereerde plek.
De hond helpen met angst of andere soortgelijke problemen kan helpen, omdat dit verlatingsangst kan beïnvloeden.
Malassezia dermatitis is het gevolg van een onderliggende huidziekte die wordt veroorzaakt door verschillende huidziekten, met name Malassezia pachydermatis.
De getroffen gebieden zijn meestal roze-achtig en kaal, met een olifantachtige huid. De huid heeft ook gele of grijze vlekken; het is schilferig, vettig of voelt wasachtig aan.
Behandeling: De behandeling voor deze aandoening omvat meestal het gebruik van antischimmel-topische zalven en therapie, evenals schimmeldodende shampoos, doekjes en lotions die ketoconazol, fluconazol, itraconazol of terbinafine bevatten.
Het type folliculitis bepaalt hoe te voorkomen is. Het behouden van huidplooien bij gerimpelde honden kan dit helpen voorkomen, evenals het handhaven van strikte vlooienpreventie.
Het beheersen van hormonale onevenwichtigheden en het vermijden van gebieden waar bacteriën en schimmels voorkomen, kan het risico op folliculitis verminderen.
Voorkom jeuk bij honden met verschillende methoden en gebruik een Elizabethaanse halsband om te voorkomen dat de hond aan het gebied gaat likken/kauwen.
LEES VOLGENDE: 9 manieren om de gezondheid van de huid en vacht van uw hond te verbeteren
