Honden kunnen abcessen ontwikkelen door een wond, ongepast kauwen, een slechte tand of op hun anaalklieren. Als u merkt dat uw hond een zachte zwelling heeft ontwikkeld, een zweertje dat pus afvoert, of een gebied dat heet en/of pijnlijk is bij aanraking, is het tijd om de dierenarts te bellen. Hoewel er thuisbehandelingen zijn die de pijn van uw pup kunnen verminderen, kan de infectie, indien onbehandeld, de gezondheid van uw hond ernstig schaden.
Een abces is het gevolg van de poging van het lichaam om een infectie af te weren. De strijd tegen infectie resulteert in een ophoping van witte bloedcellen en andere bloedbestanddelen die gewoonlijk pus worden genoemd. Deze vloeistof verzamelt zich in een vlezige zak in het weefsel dat opzwelt en erg pijnlijk wordt. Deze zwelling wordt een abces genoemd.
Bijna alles, zoals een bijtwond, splinter of zelfs een insectensteek, kan een abces veroorzaken als het huidoppervlak wordt gepenetreerd. Wanneer het huidoppervlak over de wond geneest, worden bacteriën binnenin opgesloten, wordt het immuunsysteem van het lichaam geactiveerd en kan er een infectiehaard ontstaan.
Meer zelden kan een "steriel abces" ontstaan zonder enige zichtbare breuk in de huid. Een blauwe plek die weefselzwelling en ontsteking veroorzaakt, kan bijvoorbeeld een infectiehaard ontwikkelen.
Sommige abcessen kunnen ook inwendig optreden door bacteriën of vreemd materiaal dat binnenkomt via het spijsverteringskanaal, de urinewegen, de luchtwegen of andere toegangspoorten tot het lichaam.
De tekenen van een abces zijn onder meer een zachte zwelling, vaak met drainage van groene, gele of zelfs bloederige pus van de geïnfecteerde plek. Abcessen zijn meestal pijnlijk, zeer gevoelig en voelen warm aan. Het komt vaak voor dat een hond met een abces ook koorts krijgt, lusteloos wordt, zijn eetlust verliest, onwillig wordt om te bewegen of dat het gebied wordt aangeraakt.
Bijtwonden die infectieuze organismen diep in het weefsel planten, zijn de belangrijkste oorzaak van abcessen bij honden. Honden kunnen ook abcessen ontwikkelen door gebeten of gekrabd te worden door een gemene kat. Deze worden vaak aangetroffen in het hoofd-halsgebied of in de buurt van die staart, maar kunnen overal op het lichaam voorkomen. Hoofd- en nekabcessen zorgen er meestal voor dat één kant van de nek opzwelt.
Abcessen kunnen het gevolg zijn van het kauwen op een ongepast voorwerp dat splintert. In deze gevallen kan het abces zich ontwikkelen op de tong, het tandvlees, de wang of achter het oog.
Honden kunnen last hebben van tandabcessen. Een tandabces kan ervoor zorgen dat uw hond gaat kwijlen of weigert te eten, en het kan een levensbedreigende aandoening worden als het niet wordt behandeld.
Een tandabces bij een hond is een zak met pus die zich in tanden vormt als gevolg van een infectie, vooral in tanden die breken tijdens het kauwen of die lijden aan parodontitis.
Honden hebben ook vaak last van anaalklierabcessen, waarbij het gebied rond het rectum rood, gezwollen en gevoelig wordt. Zodra het abces barst, kunt u stinkend, nat haar op de infectieplaats opmerken.
Uw dierenarts stelt over het algemeen de diagnose van een abces aan de hand van de symptomen. Op andere momenten kunnen ze een naald in de zwelling steken en materiaal wegzuigen om te zien of er een infectie aanwezig is.
Als uw hond een zware vacht heeft, kan de verwonding aan het zicht worden onttrokken. U merkt het probleem misschien pas op als uw hond pijn heeft en ineenkrimpt wanneer u het aanraakt of het abces begint weg te lopen. Naarmate de verwonding opzwelt met pus, rekt de huid uit en wordt deze dun totdat deze uiteindelijk scheurt, waarbij mogelijk het omringende haar wordt doorweekt.
Een abces moet zo snel mogelijk worden behandeld om verdere schade aan de omgeving te voorkomen. Anders kan de infectie zich verspreiden totdat nabijgelegen weefsel sterft, spieren of zenuwen worden beschadigd en/of de resulterende wond moeilijk te genezen is.
In de meeste gevallen is een abces zo pijnlijk dat uw hond verdoofd moet worden voordat de dierenarts het kan behandelen. Eerst wordt het haar rond de zwelling geknipt en wordt het gebied gedesinfecteerd met een chirurgische scrub-oplossing zoals povidon-jodium. Vervolgens wordt de wond doorboord, de pus afgevoerd en het abces gespoeld met een oplossing om de binnenkant van de geïnfecteerde zak te reinigen.
Wanneer het abces erg diep of opdringerig is, kan een drain of "lont" chirurgisch op zijn plaats worden genaaid om het gebied leeg te houden terwijl de oppervlaktehuid geneest. Dit kan helpen voorkomen dat het abces terugkeert. Orale antibiotica worden ook vaak voorgeschreven. Wanneer de operatieplaats binnen het bereik van de tanden van uw hond is, voorkomt een Elizabethaanse halsband of e-halsband dat uw hond de wond lastigvalt terwijl deze geneest.
Als u zwelling opmerkt en een abces vermoedt, kan uw dierenarts warme, natte kompressen aanbevelen om de zweer te helpen overeind te komen. Als je hond je dit toestaat, doe het dan meerdere keren per dag gedurende vijf minuten aan, vijf minuten uit, totdat het kompres afkoelt.
Drainage maakt het haar nat en stinkt, en het haar kan bacteriën op hun plaats houden en de genezing vertragen, wat betekent dat je lang haar uit het geïnfecteerde gebied moet knippen. Uw dierenarts zal nog steeds de plaats van het abces moeten evalueren en mogelijk medicatie voorschrijven om verdere infectie te bestrijden.
Help abcessen te voorkomen door de kans op letsel te verkleinen. U kunt uw hond bijvoorbeeld castreren of castreren om agressie die tot bijtwonden kan leiden, sterk te verminderen. Houd ook toezicht op uw huisdier wanneer het knaagt aan hondenkauwsnacks en bied alleen veilige alternatieven aan. Een goede mondhygiëne en routinematige verzorging van de anaalklieren helpen ook om het risico op abcessen in deze gebieden te verminderen.
Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.