Afhankelijk van met wie je praat, zijn hondenparken ofwel de beste uitvinding sinds magnetrons of de vleesgeworden duivel - ofwel de perfecte plek om je hond te oefenen en te socialiseren, ofwel de beste omgeving om je hond te traumatiseren, hem hondreactief te maken, en hem misschien laten vermoorden. Er wordt ons verteld dat perceptie de realiteit is, maar deze twee percepties zijn werelden uit elkaar. Welke is juist?
Ze zijn allebei. Uw plaatselijke hondenpark kan een geweldige plek zijn om uw hond mee te nemen, op voorwaarde dat deze goed is aangelegd, goed onderhouden en goed wordt gecontroleerd. Het kan ook de ergste nachtmerrie van u en uw hond zijn. Wat bepaalt welke perceptie jouw realiteit zal zijn?
Kortom, het draait allemaal om etiquette. Als u de regels van de hondenparketiquette begrijpt - en als andere parkgebruikers dezelfde regels ook begrijpen en volgen, kunt u in de hemel van het hondenpark zijn. Als etiquette aan de kant gaat, heb je een klassiek recept voor rampen.
Er is maar één afvallige nodig om een park voor andere gebruikers te bederven. De beste hondenparken zijn die waarvan de gebruikers samenwerken om een gemeenschapsgevoel te creëren, die gebruik maken van educatie, groepsdruk en, indien nodig, de juiste autoriteiten inschakelen om degenen te helpen reguleren die de regels van etiquette en gezond verstand niet volgen.
Een van de vroege hondenparken, Remington Dog Park, opgericht in Sausalito, Californië, in de vroege jaren 1990, hield aanvankelijk elke vrijdagavond informele wijn- en kaasfeesten, om kameraadschap, een gemeenschapsgevoel aan te moedigen en een sociale gelegenheid te creëren zowel voor mensen als voor hun honden. De groep ontwikkelde een sterke cultuur en hechte vriendschappen. Parkgasten konden zo samenwerken om het gedrag van hondenparken in de gaten te houden, nieuwe gebruikers op te leiden en parkeerproblemen tot een beheersbaar minimum te beperken.
De meeste vroege hondenparken waren openbare/gemeentelijke parken – eigendom van en geëxploiteerd door de lokale overheid, met parkonderhoud en beheer soms gedelegeerd aan een gebruikersgroep, soms uitgevoerd door de afdeling parken en recreatie, soms de afdeling dierendiensten (controle), soms zelfs de plaatselijke politie.
Meer en meer gemeenschappen in het hele land ontwikkelen nieuwe gemeentelijke "schorsparken", terwijl hondenbezitters lobbyen voor recreatieve voorzieningen voor mensen en hun honden en erop staan hun deel van de lokale parkbronnen op te eisen.
Daarnaast is er een groeiend aantal particuliere hondenparken waar eigenaren een lidmaatschapsbijdrage betalen voor het voorrecht om het hondenpark te delen in een meer gecontroleerde omgeving. Privéparken worden vaak strenger gecontroleerd, honden worden zorgvuldiger gescreend voordat ze privileges krijgen en regels worden sneller en effectiever gehandhaafd.
Of het nu privé of openbaar is, de regels van de hondenparketiquette vallen over het algemeen in drie categorieën:gepast hondengedrag, gepast menselijk gedrag en omgangsregels - wat te doen als iemand de regels niet volgt.
Parkregels verschillen van locatie tot locatie. Regels moeten prominent bij de ingangen van het park worden geplaatst; als dat niet het geval is, vraag er dan naar voordat u uw hond naar het park brengt. Hieronder vindt u veel van de hondenparkregels die u waarschijnlijk zult vinden. Zie de 2018-versie van deze lijst voor meer regelsuggesties.
Niet alle honden zijn goede kandidaten om in het hondenpark te spelen. Een hondenpark is niet de juiste plek voor honden die ernstige gedragsproblemen hebben in relatie tot andere honden of mensen. Honden met dit soort "problemen" moeten zorgvuldig worden gesocialiseerd in omgevingen die veel meer gecontroleerd zijn dan een hondenpark, terwijl hun eigenaren gedragsveranderingswerk doen. Overweeg het volgende zorgvuldig voordat u uw hond door het hek naar uw plaatselijke hondenpark brengt.
• Honden uit het hondenpark moeten vriendelijk en extravert zijn, zonder aanmatigend, onaangenaam of pesten te zijn.
• Uw hond moet redelijk zelfverzekerd en sociaal zijn. Degenen die angstig, agressief of reactief zijn, zijn niet geschikt voor hondenparken.
• Basis goede manieren zijn een parkvoorwaarde. Uw hond mag niet met zijn lichaam slaan, monden, op kinderen springen, of mensen markeren (been-lift) in het park, noch mag hij zonder uitnodiging in de schoot van willekeurige zittende mensen springen.
• Uw hond moet reageren op basisaanwijzingen - in ieder geval "kom als hij wordt geroepen", "zit" en "laat hem/haar uit", zodat u indien nodig de controle over hem kunt krijgen en kunt voorkomen dat hij anderen lastigvalt.
• Het blaffen moet op een redelijk niveau worden gehouden, zowel voor het comfort van andere parkgebruikers als voor omwonenden. Af en toe blaffen van vreugde is acceptabel. Non-stop blaffen van een hond van het type "leuke politie" is dat niet, en blaffen met meer serieuze agressieve bedoelingen ook niet.
• Alleen gezonde honden mogen hondenparken bezoeken. Het is duidelijk dat overdraagbare ziekten en parasieten onaanvaardbaar zijn omdat deze andere honden kunnen aantasten en infecteren. Structurele ondeugdelijkheden die pijn kunnen veroorzaken (heupdysplasie, artritis, enz.) vormen een hoge risicofactor voor het veroorzaken van agressie wanneer een hond gewond raakt of gestrest raakt door de verwachting dat hij gekwetst zal worden.
Dit is zelfs langer dan de lijst met hondengedrag. Wij mensen zijn verantwoordelijk voor het gedrag van onze honden, daarom spelen we een uiterst belangrijke rol bij het naleven van de juiste etiquette, zowel door onze honden als door onszelf.
• Bezoek als nieuwe parkgebruiker het park zonder uw hond om de parkcultuur en -praktijken te observeren. Zorg ervoor dat u uw hond de eerste keer meeneemt naar het park tijdens de daluren, zodat u beiden kennis kunt maken met de omgeving zonder de stress en afleiding van meerdere honden.
• Houd u aan alle gepubliceerde parkregels, zelfs als u het er niet mee eens bent.
• Neem geen kleine kinderen mee in het hondenpark. Af en toe zullen honden die snel rennen in een achtervolgingsspel per ongeluk een volwassene tegenkomen, soms zelfs een man van volledige grootte neerhalen. Stel je voor wat er met je peuter kan gebeuren - en dat komt gewoon door een ongeluk, zelfs niet door de aandacht van een grote hond met een sterke prooidrift die nooit is gesocialiseerd met kleine kinderen!
• Beperk uw gebruik van speelgoed of voedseltraktaties indien nodig om hond/hondconflicten te voorkomen. Dit kan variëren afhankelijk van de hondenpopulatie in het park tijdens een bepaald bezoek.
• Houd puppy's jonger dan vier maanden thuis. Ze zijn nog niet volledig geïmmuniseerd, dus lopen een groter risico om ziekten op te lopen en zijn erg kwetsbaar om getraumatiseerd te worden door het ongepaste gedrag van een andere hond.
• Wees zeer realistisch over het potentieel van uw hond als speelkameraadje in het park. Het hondenpark is niet de juiste plek om te werken aan het oplossen van de gedragsproblemen van uw hond.
• Kijk een paar minuten naar het spelen in het park voordat u uw hond meeneemt om er zeker van te zijn dat er geen honden aanwezig zijn die ongepaste speelpartners zijn voor uw hond.
• Verwijder de lijn van uw hond zodra u het losloopgebied betreedt. Het mengen van aangelijnde en loslopende honden kan stress veroorzaken bij de aangelijnde honden, wat kan leiden tot agressie.
• Houd toezicht op het spel van uw hond. Dit is niet het moment om je neus te begraven in het nieuwste exemplaar van WDJ of je favoriete roman. Wees voorbereid om ongepast spel te onderbreken, of uw hond nu de dader of het slachtoffer is.
• Als iemand klaagt over het gedrag van uw hond, wees dan bereid om zijn standpunt in overweging te nemen voordat u uw hond verdedigt of de klacht gewoon wegblaast. Bied uw excuses aan als uw hond ongepast is geweest en wees bereid het park te verlaten als uw hond te ruw is. Als u het echt niet eens bent met de inschatting van de persoon over het gedrag van uw hond, vraag dan iemand die u respecteert om haar eerlijke en openhartige mening.
• Wees beleefd, zelfs als de hond van iemand anders ongepast is en de eigenaar haar hond niet onder controle heeft of niet bereid is haar eigen hond uit het park te halen.
• Houd de hond-mensverhouding beheersbaar. Een standaardaanbeveling is niet meer dan twee of drie honden per mens - ervan uitgaande dat die twee tot drie honden redelijkerwijs door één mens kunnen worden beheerd!
• Denk eraan:niet alle honden spelen graag met anderen. Wees bereid om te vertrekken als uw hond het niet naar zijn zin heeft. Sommige honden houden van een kleine kring van intieme vrienden, maar houden niet van drukte. Sommigen houden van spelen in het park als jonge kinderen, maar minder als ze volwassen worden. Als je graag naar het park gaat, maar je hond niet, ga dan zonder hem! Ga met een vriend die een gezelligere hond heeft, of ga hondloos en maak een praatje met andere eigenaren.
• Vermijd het disciplineren van de hond van een andere parkgebruiker. Als je geweld moet gebruiken om een gevecht te beëindigen, het zij zo, maar probeer niet de hond van iemand anders te "straffen" zodra het conflict is beëindigd. Als je het gedrag van een andere hond onaanvaardbaar vindt, haal dan je eigen hond uit het park in plaats van de hond van iemand anders te 'corrigeren'.
• Respecteer de aangegeven uren van het hondenpark. Ze zijn met een reden opgesteld - vaak voor uw eigen veiligheid, of om de vrede en harmonie met de buren te bewaren.
• Natuurlijk, zoals altijd, ruim je hond religieus op, zowel binnen als buiten het park. Wees bereid om niet-opgeëiste stapels hondenpoep op te ruimen van bezoekers die de regels van de hondenparketiquette niet kennen of niet volgen, of die misschien niet hebben opgemerkt dat hun hond een fecaal souvenir achterlaat.
Zoals Patrick Swayze zegt in de film "Road House", "Wees aardig - totdat het tijd is om niet aardig te zijn." Als een mens of zijn hond zich ongepast gedraagt, neem dan aan dat ze niet beter weten en doe je best om ze vriendelijk en beleefd op te voeden.
Als u zich daar niet prettig bij voelt, zoek dan de hulp van een andere parkgebruiker voor ondersteuning. Niet wiebelen! Als verantwoordelijke hondenparkgebruiker bent u verplicht om ongepaste acties van andere gebruikers die de veiligheid van honden en mensen in gevaar brengen te melden. Hoe zou u zich voelen als u een oogje dichtknijpt voor potentieel gevaarlijk gedrag, alleen om een andere persoon of hond te verwonden - misschien ernstig of dodelijk - als er in de toekomst een incident plaatsvindt dat u mogelijk had kunnen voorkomen?
Voorbeelden van positieve zinnen om een baasje in het hondenpark aan te spreken kunnen zijn:
• "Neem me niet kwalijk, maar misschien realiseerde je je niet dat deze kant van het park voor honden onder de 25 pond is ... Je Lab is echt knap; Ik wed dat hij graag met de Golden Retriever aan de andere kant van dat hek zou spelen.'
• “Hé, dat broodje ziet er lekker uit – en er komt een Sint-Bernard deze kant op die er met grote belangstelling naar kijkt. Het is misschien veiliger als je het buiten de omheining opeet en daarna je hond weer mee naar binnen neemt om te spelen.”
• “Wat een schattige baby! Als ze van mij was, zou ik me zorgen maken dat ik haar hier in het park zou hebben met al die energieke honden. Ik heb een aantal behoorlijk enge verhalen gelezen over honden die baby's uit de armen van volwassenen grijpen - ik zou het vreselijk vinden om te zien dat je kleine meisje gewond raakt! En eigenlijk zeggen de parkregels dat kinderen 8 jaar of ouder moeten zijn om hier te zijn…”
Als de ongepaste acties u of uw hond in gevaar brengen en de andere hondenbezitter niet ontvankelijk is voor onderwijs, neem dan uw hond mee en verlaat het park totdat u de gebruikersgroep of andere parkautoriteiten kunt vragen om de situatie op te lossen.
Als u de naam en contactgegevens van de eigenaar van de hond niet weet en niet kunt krijgen, probeer dan zijn kenteken te krijgen. Als dat niet mogelijk is, noteer dan een gedetailleerde beschrijving van zowel de hond als de mens, en noteer wanneer je ze in het park hebt gezien, zodat de autoriteiten contact kunnen leggen. Schrijf ook een gedetailleerde en emotieloze beschrijving van het/de gedrag(en) waarvan u vond dat ze ongepast waren.
De positieve benadering werkt over het algemeen beter bij mensen, net als bij honden. Een hondeneigenaar op een van mijn trainingslijsten plaatste onlangs een bericht over haar hond die af en toe agressief werd met andere honden in haar plaatselijke hondenpark. Andere leden van de lijst legden haar vriendelijk uit waarom het hondenpark niet de juiste plek was om te werken aan het aanpassen van het reactieve gedrag van haar hond, en boden andere opties aan om gedragsveranderingswerk met hem uit te voeren. Uit haar antwoorden weet ik vrij zeker dat ze het begreep. Ik hoop tenminste dat ze dat deed, omwille van haar hond en in het belang van andere hondenparkgebruikers in haar gemeenschap.
Pat Miller, CBCC-KA, CPDT-KA, is de trainingsredacteur van WDJ.
