Hondenparken hebben de afgelopen jaren een slechte reputatie gekregen, grotendeels dankzij artikelen die zijn geschreven en verklaringen van professionals op het gebied van training en gedrag. Dat is jammer, want hoewel er inderdaad problemen zijn met sommige hondenparken, kan een goed beheerde faciliteit voor sommige honden levensreddend zijn.
Tegenwoordig begrijpen de meeste beheerders van hondenparken de noodzaak van regels die bedoeld zijn om, althans tot op zekere hoogte, het gedrag van de honden en mensen die gebruikmaken van het privilege van het hondenpark te reguleren. Er ontstaan problemen wanneer er niemand aanwezig is om de actie te controleren en de regels te handhaven. Sommige parken werken goed op basis van groepsdruk, maar dit formaat is vaak alleen bedoeld om een overtreder uit te zetten nadat zich een probleem heeft voorgedaan - soms een ernstig probleem - in plaats van gebruikers vooraf te screenen om problemen te voorkomen.
De meeste officiële hondenparken zijn eigendom van en worden beheerd door de gemeente. Ik ben altijd blij om te zien dat gemeenschappen erkennen dat hondenbezitters en hun hondenfamilieleden net zo goed een stukje van de lokale parktaart verdienen als voetballers en Little League-teams. Er zijn echter maar heel weinig door de gemeente gerunde hondenparken die voldoende toezicht bieden. Ze zetten het hek op, plaatsen borden met regels en houden het gras bewaterd en gemaaid, en dat is alles. Als er zich problemen voordoen, wordt de dierenbescherming gebeld en kan het probleem al dan niet naar ieders tevredenheid worden opgelost.
Het ideale model voor een succesvol hondenpark is een particuliere of zeer goed gecontroleerde gemeentelijke faciliteit waar honden worden gescreend voordat ze worden geaccepteerd en eigenaren krijgen lidmaatschapskaarten die ze vegen om toegang te krijgen door een gesloten poort. Het park moet tijdens de openingstijden van het park ten minste één begeleider hebben om te bemiddelen, hopelijk voordat een probleemgedrag ernstig wordt, maar als dat niet het geval is, in ieder geval om de situatie te beheersen nadat er iets is gebeurd.
De helft van de problemen (of moet ik zeggen minstens de helft van de problemen) op veel hondenparken komt voort uit menselijk gedrag in plaats van hondengedrag. Wanneer u uw hond meeneemt naar een park, is uw primaire verantwoordelijkheid om uw ogen op haar gericht te houden en te bemiddelen als/wanneer de zaken onvoorspelbaar worden.
Er kan een dunne lijn zijn tussen twee honden die graag body-slam en kauwgezicht spelen, en op het moment dat iemand besluit dat hij genoeg heeft gehad en de dingen escaleren tot echt happen en grommen. Als jij en je vriend van de hondenbezitter wijn drinken en met je rug naar de actie kletsen, mis je de vroege waarschuwingssignalen dat er problemen op komst zijn en verlies je de kans om in te grijpen voordat de dingen lelijk worden. Oeps, te laat! Nu is er een volledig luchtgevecht en ben je de privileges van je hondenpark kwijt. Lever je lidmaatschapskaart in!
Ook het negeren van regels is een probleem. Zie je die herder van 85 pond in het gebied voor kleine honden? Dat is een tragedie die staat te gebeuren. De eigenaar die haar hond vrolijk stukjes kip voert terwijl haar peuter de mooie hondjes probeerde te knuffelen, ook al staat er op het bord "geen snoepjes in de losloopzone" en "geen kinderen onder de 8 jaar"? Weer een ramp in de maak. Misschien twee of drie.
Goed gerunde parken hebben betaald personeel dat onder andere de taak heeft om ervoor te zorgen dat honden en mensen zich aan de regels houden. Parken die niet bemand zijn, hebben waarschijnlijk een veel hoger percentage ongelukkige incidenten dan degenen die dat wel doen, grotendeels te danken aan die onwetende eigenaren die denken dat regels alleen voor anderen gelden. Als je van plan bent om met je hond in het park te spelen, zorg er dan voor dat je niet een van hen bent.
Misschien heb je het geluk om een goed beheerd hondenpark in je gemeenschap te hebben. Hoe doe je dat als je hond een goede kandidaat voor een hondenpark is? Om te beginnen moet ze al goed met anderen kunnen spelen. Een hondenpark is voor socialisatie, niet voor socialisatie. Het is een geweldige plek voor een hond die al begrijpt hoe hij de lichaamstaal van andere honden moet lezen en erop moet reageren. Het is een geweldige plek voor een hond die van het gezelschap van andere honden houdt en graag gepast spel speelt. Het is niet de juiste plek voor een hond die sociaal uitgedaagd is. De ondergesocialiseerde hond moet die vaardigheden ergens anders leren, en zal zich misschien nooit op zijn gemak voelen met luidruchtige speelstijlen van onbekende, vreemde honden in een hondenparkomgeving.
Als uw hond ondergesocialiseerd is, moet ze haar sociale vaardigheden voor honden leren in een meer gecontroleerde omgeving dan in een hondenpark. Koppel haar met een geschikte hond, die haar sociale onbekwaamheid zal tolereren. Als de jouwe een beetje verlegen is, kan een rustige, stabiele volwassen hond haar helpen te leren dat andere honden oké zijn, misschien zelfs leuk om in de buurt te zijn. Als de jouwe een Rowdy Roberta is die nooit heeft geleerd wanneer hij zich moet terugtrekken, is een meer energieke speelkameraad in orde, maar iemand die beleefd, vastberaden en zonder aanstoot te nemen, je hond vertelt wanneer genoeg genoeg is. Na verloop van tijd, hoop je, zal ze leren haar over-enthousiaste spel te onderdrukken en klaar te zijn voor groepsactie. Of niet. Sommige honden zijn nooit goede kandidaten voor het lidmaatschap van een hondenpark.
Het is volkomen normaal dat sommige honden groepsspel vermijden, zelfs vanaf jonge leeftijd. Anderen beginnen in het leven graag met alle nieuwkomers, maar als ze volwassen worden, besluiten ze dat ze liever een kleine kring van intieme speelpartners hebben in plaats van interactie te hebben met de honden hoi polloi die in de meeste hondenparken te vinden zijn. Honden die hun hele leven graag ravotten met alle liefhebbers, zijn in de hondenwereld eerder uitzondering dan regel - in dat opzicht niet zo heel anders dan mensen, als je erover nadenkt.
Als je twijfels hebt over de geschiktheid van je hond om in het hondenpark te spelen, vraag dan een mening van buitenaf. Vraag een bekwame hondengedrags- en trainingsprofessional of een zeer hondvriendelijke vriend om de sociale vaardigheden van uw hond te evalueren voordat u het park induikt en een incident riskeert waardoor uw hond en anderen gevaar lopen. Het kan een kostbare vergissing zijn als uw hond een andere aanvalt en u uiteindelijk de dierenartsrekeningen betaalt en danst op de vaak zware eisen van uw plaatselijke gevaarlijke hondenverordening.
Als u denkt dat uw hond een goede parkkandidaat is, zorg er dan voor dat u een eerlijke beoordeling maakt. Het is gemakkelijk om verblind te worden door je liefde voor je hondenvriend. Tenzij hij een geschiedenis heeft van goed spelen met veel honden in een groot aantal verschillende situaties, moet u uw hondenparkervaring met de nodige voorzichtigheid benaderen. Breng zijn eerste bezoek aan het park op een moment dat hij weinig gebruikt, misschien vergezeld van die hond-deskundige vriend die u kan helpen zijn gedrag in de buurt van andere honden te interpreteren en te helpen met ingrijpen als de dingen niet volgens plan verlopen. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn. En onthoud dat honden niet naar hondenparken hoeven te gaan.
Sommige honden lijken eeuwige slachtoffers te zijn in het park, alsof ze een onzichtbaar (voor ons) 'schop me'-bordje op hun rug hebben geplakt. Ze kunnen al dan niet agressieve signalen afgeven; gespannen, nerveus of onderdanig gedrag kan ook pestreacties uitlokken van sommige andere honden. De waarde van sporten in het park kan teniet worden gedaan door een hond herhaaldelijk aan deze behandeling te onderwerpen.
Als je het geluk hebt een hondenpark in je gemeenschap te hebben en een hond die goed met anderen speelt, is je laatste stap voordat je haar daadwerkelijk naar het park brengt, om er zeker van te zijn dat het een goede plek is om je hondenvriend mee te nemen. Hier zijn enkele dingen om naar te zoeken:
De beste parken zijn enkele hectaren of meer en worden omsloten door een stevige, goed onderhouden omheining van minstens twee meter hoog, misschien met een anti-klimapparaat aan de bovenkant, en bij voorkeur begraven in de grond onderaan. Als het gebied te klein is voor het aantal honden, is er een groter risico op hondenconflicten; hoe meer ruimte er is, hoe gemakkelijker het is voor een hond om honden te vermijden die haar ongemakkelijk maken. En natuurlijk voorkomt een goede afrastering ontsnappingen.
Een andere essentiële ontsnappings- en veiligheidsmaatregel is een "luchtsluis"-systeem van poorten, waar honden en hun mensen het park binnenkomen in een kleine afgesloten ruimte met een andere poort naar het eigenlijke parkloopgebied. De eigenaar verwijdert de riem van de hond in deze luchtsluis, controleert of het hek achter haar is vergrendeld en opent vervolgens het hek naar het park. Dit voorkomt dat honden uitglijden wanneer een nieuwe hond het park binnenkomt, en vermijdt ook het scenario "één hond aan de lijn die wordt verscheurd door een roedel losse honden" dat aanleiding kan geven tot agressie en angstaanjagende incidenten.
Er moeten ten minste twee apart omheinde gebieden in het park zijn, duidelijk aangewezen voor grote en kleine honden, en eigenaren moeten de aanduidingen respecteren. Nog beter:vier of meer afzonderlijke gebieden die duidelijk zijn gedefinieerd door grootte en speelstijl, zodat honden die genieten van een goed spelletje "achtervolg mij" niet worden aangepakt door body-slammers.
Het onderhoud van de faciliteit is een andere belangrijke overweging. Onderzoek de omstandigheden van het park. Wordt het gras gemaaid en verzorgd, of is het park een modderige puinhoop met overwoekerd onkruid? Er zijn enkele parken die in een meer natuurlijke staat worden gehouden - vooral parken die groter zijn en bossen en weiden en echte wandelpaden bevatten, maar de ingang en het sociale gebied moeten nog steeds goed worden onderhouden. Als er materiaal is waar honden op kunnen spelen, moet het ook worden onderhouden - geverfd, geen versplinterd of verrot hout en geen blootliggende spijkers.
Alle goede hondenparken hebben regels. Ze moeten duidelijk in het zicht worden geplaatst en worden gehoorzaamd. De beste parken hebben iemand aanwezig om de naleving van de regels te controleren, evenals het comfort en de veiligheid van de gebruiker. Sommigen wijzen hun menselijke gebruikers een genummerde armband toe die ze moeten dragen wanneer ze het park gebruiken, zodat als er een of ander incident is, de dader gemakkelijk kan worden geïdentificeerd. Lees de regels om er zeker van te zijn dat u ze wilt en kunt naleven voordat u uw hond meeneemt naar het park.
Bezoek het park op verschillende tijdstippen van de dag zonder uw hond. U ziet gebruikspatronen:lage, hoge en matige gebruikstijden gedurende de dag. U kunt ook specifieke groepen honden zien die de neiging hebben om op vrij vaste tijden te komen. Met deze informatie kunt u weloverwogen beslissingen nemen over wanneer u uw hond wilt meenemen (hoog of laag gebruik) en welke groepen honden het beste bij haar passen (en met welke hondenbezitters u het liefst omgaat - het is een sociaal uitje ook voor jou!).
Als alles er positief uitziet na uw eerlijke en zorgvuldige beoordeling van het park en uw hond, heeft u geluk! Nu is het tijd om met je hond naar het park te gaan. Kies in het begin een lage gebruikstijd, zelfs als je ervan overtuigd bent dat ze het geweldig zal hebben met de groep van zes tot acht honden die normaal gesproken om 18.00 uur samenkomt.
Doe dit in ieder geval een paar keer, totdat ze duidelijk blij is om daar te zijn. Dit geeft haar de kans om de omgeving te verkennen en zich op haar gemak te voelen zonder lastiggevallen en overweldigd te worden. Haar kennismaking met de groep van 18.00 uur zal veel vlotter verlopen als ze niet wordt afgeleid en zich afvraagt waar ze in godsnaam is. De positieve associatie die ze krijgt door daar te zijn en te spelen zonder gestresst te zijn door een roedel honden, zal haar helpen bij alle stress die kan ontstaan als gevolg van het begroeten door meerdere honden.
Als je klaar bent voor 18:00 uur, kom dan langs op dat moment, opnieuw zonder je hond, en laat de groep weten dat je binnenkort een nieuweling in hun groep bent. Vertel hen over uw hond, om eventuele zorgen over een toevoeging aan de club van 18:00 uur weg te nemen.
Als je je hond meeneemt, ga er dan vroeg heen, ervan uitgaande dat er minder hondenverkeer is terwijl iedereen nog aan het werk is. Laat haar rennen en wat energie wegwerken terwijl je wacht tot de anderen arriveren. Op deze manier kan ze ze één voor één ontmoeten en begroeten in plaats van in een stelletje. Hierdoor zullen introducties waarschijnlijk vlotter verlopen.
Voor geschikte honden kan de mogelijkheid om te rennen, spelen en socialiseren met andere honden een echte zegen zijn voor honden en hun mensen. Ik heb nog steeds goede herinneringen aan de tijd dat ik meer dan 15 jaar geleden bij de Marin Humane Society (Novato, Californië) werkte aan de "honden-roedelwandelingen" die het personeel met hun honden zou maken in de nabijgelegen losloopgebieden. We zouden allemaal terugkomen van die lunchwandeling in de heuvels, honden moe en mensen meer ontspannen, veel beter in staat om te gaan met de stressoren van opvangwerk.
Als je een goed hondenpark in je gemeenschap hebt en een hond die geschikt is om in het hondenpark te spelen, ga ervoor! Als uw hond die geschikt is voor een hondenpark geen parkeerplaats heeft om met zijn vriendjes te spelen, kunt u misschien hondenbezitters in uw gemeenschap ertoe brengen samen te komen om er een te starten, of uw plaatselijke positieve hondentrainer of dierenwinkel overhalen om te starten een eigen park. Als al het andere faalt, begin er dan zelf een!
Pat Miller, CBCC-KA, CPDT-KA, is de trainingsredacteur van WDJ. Ze is de auteur van vele boeken over positieve training, waaronder Do Over Dogs:Geef uw hond een tweede kans op een eersteklas leven.
