Wat u kunt doen...
– Leer uw hond een goede zwemtechniek en zorg ervoor dat hij weet hoe hij het zwembad in de achtertuin veilig kan verlaten.
– Leer de tekenen van een zonnesteek, die zelfs kunnen optreden als u geniet van waterspelen.
– Zorg voor een noodplan, inclusief het kennen van de locatie van de dichtstbijzijnde dierenarts en reanimatie voor huisdieren (en mensen).
Stel je voor:een hete zomerdag, blauwe luchten, een prachtig meer en een stel vrienden die speelgoed in het water gooien zodat hun honden ze kunnen halen. Een prachtige, gezonde Labrador die krachtig zwemt om een speeltje terug te halen dat voorbij de rest is uitgevaren. Zet wat onheilspellende muziek aan als je merkt dat de hond, die door het water raast alsof ze naar een amateur-veldkampioen rijdt die wint bij een jachttest, al een speeltje in haar mond heeft. Als ze het tweede speeltje bereikt, een grote bal met een ongewone vorm, bijt ze er zelfverzekerd naar toe om het terug te halen. Maar met het ene speeltje al in haar mond, kan ze het tweede voorwerp niet helemaal pakken, dus gaat ze ijverig verder en gaat steeds verder het meer in bij elke mislukte poging om het speeltje te pakken, zelfs als haar eigenaar haar herhaaldelijk roept. naam en gebruikt haar recall-cue.
Deze scène speelde zich eigenlijk voor mijn ogen af tijdens een jaarlijkse retraite die ik organiseer als hondentrainer. Daarom was ik, toen ik me realiseerde wat er gebeurde, net zo geschokt als de eigenaar van de hond, Elisa Becker uit Malibu, Californië. "Ik dacht dat ze haar woord zou horen herinneren en zich zou omdraaien", zegt Becker. Haar hond Julia, een zesjarige Labrador, was geobsedeerd door apporteren. Dit is normaal gesproken een goede zaak, maar in dit geval was Julia's passie haar steeds verder het water in te voeren. Ik wist dat Julia een sterke zwemmer was, maar ik was ook bang dat ze, gezien haar doorzettingsvermogen, zichzelf zou uitputten. Bovendien ging ze ver genoeg om de diverse waterscooters op het meer in de weg te staan.
"Ik raakte in paniek toen ze steeds verder naar buiten kwam", zegt Becker. "Ik bleef maar denken:'Draai je om! Draai je om!' Toen dacht ik:'Wat ga ik doen als ze over het meer zwemt?' en ik herinner me dat ik begon te hyperventileren en dacht dat ik diep moest ademen, anders zou ik niet kunnen zwemmen; en ik ben geen sterke zwemmer, dus dat was wat mij betreft.”
Ik ontdeed mijn zakken met elektronica en begon naar Julia te zwemmen. Ik wist dat ik haar nooit zou inhalen als ze door zou gaan, maar mijn plan was om rond te spetteren en interessant genoeg te worden om haar fixatie met het tweede speeltje te doorbreken.
Het plan werkte vrij snel. Ze draaide zich om zodat ze kon zien waar al het geplons over ging, en toen 'hoorde' ze Becker eindelijk roepen, en zwom vlak langs me heen op weg naar de kust, zich voorbereidend op de volgende keer dat ze werd opgehaald.
"Toen ze zich eindelijk omdraaide en langs je zwom om terug te komen, herinner ik me dat ze dacht dat ze geen idee had van het gevaar waarin ze verkeerde", zegt Becker. “Ze liet het speeltje vallen en deed alsof ze weer naar binnen wilde, en ik wist dat wij de enigen waren die zich ooit zorgen maakten. Ze raakte nooit in paniek en leek niet moe.”
Gelukkig verloren we die dag alleen dat ene stuk speelgoed. Niet alle eigenaren hebben evenveel geluk. Veel honden verdrinken, vooral wanneer de zomerzon honden in alle soorten en maten in contact vindt met zwembaden in de achtertuin, stranden, meren, vijvers en zwemgaten in de buurt. Waterpret kan een geweldige manier zijn voor huisdieren en mensen om samen te spelen en af te koelen, maar net zoals specifieke veiligheidsmaatregelen moeten worden gevolgd wanneer kinderen in de buurt van water zijn, bestaan er soortgelijke voorzorgsmaatregelen voor huisdieren.
Verdrinking staat op de vijfde plaats van de belangrijkste oorzaken van onopzettelijk letsel en overlijden van mensen in de Verenigde Staten. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention sterven elke dag ongeveer 10 mensen door onbedoelde verdrinking. Er is geen gelijkwaardige overheidsinstantie om statistieken voor honden samen te stellen, maar verschillende groepen hebben enkele relevante gegevens verzameld:
Een bedrijf in huisdierproducten schat dat de kans dat een huisdier verdrinkt 1 op 1028 is.
Jules Benson, DVM, vice-president veterinaire diensten bij Petplan Pet Insurance, meldt dat ongeveer 1 van elke 34.000 ingediende verzekeringsclaims verband houden met verdrinking of bijna-verdrinking.
Cynthia Jones, DVM, een dierenasieldierenarts voor de Humane Society of North Texas in Fort Worth, meldt dat ze elke zomer in haar vorige carrière als dierenarts in een privépraktijk te maken heeft met twee tot drie watergerelateerde dodelijke huisdieren en veel watergerelateerde verwondingen .
Zelfs professionals in zwembadonderhoud hebben verhalen over het betreden van de huizen van klanten, om vervolgens een hond te ontdekken die zich vastklampt aan het leven aan de rand van het zwembad - of erger.
Veel honden hebben baat bij een of twee zwemlessen. Een veel voorkomende misvatting is dat alle honden kunnen "peddelen" en zichzelf in het water kunnen drijven. Onervaren (of in paniek geraakte) zwemmers concentreren hun inspanningen vaak op de voorbenen en vergeten de achterkant op te vuren. Front-end-only zwemmen is nogal ineffectief en verbruikt enorm veel energie. Als gevolg hiervan komen honden bijna verticaal in het water terecht, met veel spetters.
Met de hond in het zwembad stappen en zijn achterste ondersteunen terwijl hij een korte afstand zwemt, is vaak een geweldige manier om hem ertoe aan te zetten zijn achterpoten effectief te gaan gebruiken. Het gebruik van een hondenzwemvest om hem te helpen drijven, kan angstige zwemmers helpen ontspannen genoeg om met alle vier de benen te peddelen. Als een hond onder de knie krijgt om zijn voor- en achterkant tegelijk te gebruiken, wordt het lichaam gelijkmatiger en wordt het spatten minimaal.
Het "merk en model" van uw hond kan veel te maken hebben met hoe effectief hij zichzelf in het water kan hanteren. Rassen met brede borstkas en kortere poten (Bulldogs, Corgi's, Mopsen, enz.) zijn niet echt ontworpen om effectief te zwemmen, en zwaar gespierde rassen (zoals veel van de zogenaamde "bullebak"-rassen) besteden veel energie aan het zwemmen. water vanwege hun grotere lichaamsmassa. Windhonden (Whippets, Greyhounds, enz.) hebben vaak het dubbele nadeel van zware bespiering plus weinig lichaamsvet om te helpen bij het drijfvermogen, vooral als ze regelmatig deelnemen aan recreatief racen en coursing. Een goed passend reddingsvest zorgt voor extra veiligheid tijdens het spelen in het water.
Zwemmen is een geweldige manier voor honden om overtollige energie te verbranden, in vorm te blijven en zelfs wat ongewenste kilo's kwijt te raken. Als u een hond met overgewicht zwemt, moet u eerst uw dierenarts raadplegen en ervoor zorgen dat u het niet overdrijft. Hoe zwaarder de hond, hoe sneller hij vermoeid raakt. Begin langzaam en verhoog geleidelijk de tijd dat uw hond zwemt. Evenzo, als je te maken hebt met honden die voornamelijk een zittend leven leiden, vermijd dan het "weekendstrijderssyndroom" van te veel van het goede. Honden ervaren, net als mensen, spierpijn en stijfheid, en ze rekenen op ons om voor hun belangen te zorgen. Zelfs honden die van water houden, moeten vaak gedwongen worden een pauze te nemen. Wees altijd op uw hoede voor tekenen van vermoeidheid (zoals wanneer de achterkant van een hond lager in het water begint te rijden terwijl hij zwemt) of overmatige stimulatie (bij waterminnende honden is dit vaak een hectisch tempo met grote ogen) .
Een hitteberoerte is vaak een verborgen gevaar dat op de loer ligt langs de zijlijn van waterspelen met onze huisdieren, vooral tijdens de zomermaanden.
"Het waterspel houdt de lichaamstemperatuur laag, tenzij ze tegelijkertijd worden uitgeoefend", zegt Jones, die het gewone tafereel beschrijft van een hond die langs de kustlijn rent om te apporteren. "De hond rent heen en weer en wordt afgekoeld als hij in het water springt, maar dan krijgt hij het warm omdat hij de stok blijft achtervolgen."
Het water helpt de externe lichaamstemperatuur van de hond te verlagen, maar de activiteit, vooral op warme dagen, kan de interne lichaamstemperatuur nog steeds tot gevaarlijke – zelfs dodelijke – niveaus opdrijven.
"Zodra een hond begint te hijgen, moeten eigenaren naar de kleur van het tandvlees en de tong kijken", legt Jones uit. “Als de hond begint te hijgen en het tandvlees donkerroze begint te worden, moet je stoppen. Gooi de bal vier of vijf keer en breng dan je hond naar binnen en laat haar in de schaduw rusten en wat water drinken.” (Opmerking:om de donkerroze aard van de tong en het tandvlees van uw hond te kunnen herkennen, moet u bekend zijn met de "normale" roze kleur. Elke hond is anders. Zorg ervoor dat u leert wat "normaal" is voor uw individuele honden.)
Dr. Benson is het daarmee eens. "Het belangrijkste bij een hitteberoerte is om je ervan bewust te zijn dat honden echt geen andere vorm van warmte kwijt kunnen dan hijgen", zegt hij. “Hijgen zorgt ervoor dat warmte verloren gaat door de verdamping van speeksel in hun mond en op hun tong. Mijn algemene advies is om huisdieren niet in direct zomerzonlicht te hebben op de gebruikelijke tijden dat we niet in de zon mogen gaan:na 10.00 uur en voor 16.00 uur, vooral als er gesport gaat worden.'
Als uw hond het overdrijft en het slachtoffer wordt van een hitteberoerte, zijn volgens Benson tekenen om op te letten een duizelingwekkende gang en een algeheel "dronken" uiterlijk. In dat geval is het tijd om naar de dichtstbijzijnde dierenarts te gaan.
"Ik zou altijd naar de dierenarts gaan voor een hitteberoerte", adviseert Benson. “De normale lichaamstemperatuur van een hond loopt op tot ongeveer 103 graden. Een interne temperatuur van 103 tot 105 graden is oncomfortabel. Alles boven de 105 graden kan hersenbeschadiging veroorzaken. Je moet naar een dierenarts om te controleren of alles in orde is, en als de temperatuur hoger is dan 105, kan de dierenarts IV-vloeistoffen geven en de hond helpen om goed af te koelen. Onderweg zijn natte handdoeken langs de achterkant van de nek, liezen en oksels (plaatsen van grote bloedvaten), met een ventilator eroverheen, een van de beste manieren om de hond af te koelen. Vermijd, net als bij mensen, het "oude vrouwen verhaal"-remedie van totale onderdompeling in ijswater, omdat het te veel schok voor het systeem veroorzaakt.
Als het zwembad in de achtertuin uw favoriete waterplek is, zijn er verschillende belangrijke dingen waarmee u rekening moet houden. Het is absoluut noodzakelijk dat uw hond weet hoe hij het zwembad veilig kan verlaten. Zelfs ervaren zwemmers kunnen verdrinken terwijl ze tevergeefs proberen zich een weg naar buiten te klauwen vanaf de rand van het zwembad.
"Ik denk dat mensen verbaasd zouden zijn over het aantal huisdieren dat verdrinkt in zwembaden in de achtertuin omdat ze erin vallen en er niet meer uit kunnen", zegt Jones, die zegt dat zwaarlijvige honden, geriatrische honden en kleine honden vooral risico lopen vanwege de fysieke uitdagingen toegevoegd die gepaard gaan met proberen aan de rand te klimmen als ze niet goed zijn getraind.
“Het grootste probleem (gezien in haar voormalige privépraktijk) waren de oude honden die blind of gedeeltelijk blind waren. Ze zouden 's nachts naar buiten gaan om de badkamer te gebruiken, de rand van het zwembad niet zien, erin vallen, en tussen het feit dat het donker is en de hond die niet goed kan zien, zouden ze weg zijn voordat je het weet. Zowel dierenartsen als trainers raden aan om een omheining rond het zwembad te plaatsen of op zijn minst de hond te trainen om zelfverzekerd de treden te vinden en te gebruiken om veilig naar buiten te gaan.
"Mensen met een zwembad in de achtertuin en een hond moeten de hond echt leren hoe hij met behulp van de treden in en uit het zwembad moet gaan", zegt Jones. Ze raadt ook aan om de trap te markeren met een gemakkelijk te herkennen beeld, zoals een grote potplant, om de hond te helpen zich te oriënteren en de weg naar buiten te vinden, vooral als hij in paniek is.
“Zet iets neer waar de trap is, zodat wanneer de hond erin valt en hij bang is en zich omdraait om erachter te komen welke weg naar buiten is, hij gewoon dat ene ding moet zien om te weten waar de trap is en om het gebied te kunnen vinden. van veiligheid”, zegt Jones.
Een goede training is nodig om uw hond te leren de trap of een ander hulpmiddel voor het verlaten van het zwembad, zoals een hellingbaan of een dierentrap, effectief te gebruiken. Als uw hond een gewillige zwemmer is, is het associëren van het gebied met veel lekkers, aaien en prijzen een geweldige manier om de gewoonte te ontwikkelen om het zwembad op specifieke punten te verlaten. Overweeg voor speelgoedrassen om een of twee landschapsstenen op de bovenste trede van het zwembad te plaatsen om het een kortere klim naar buiten (of naar binnen) voor uw hond te maken. Bovendien versterkt het leren van uw hond om het zwembad alleen op een specifieke plek in te gaan - zoals via de treden - niet alleen de waarde ervan, maar kan het ook voorkomen dat de hond in het zwembad springt en op nietsvermoedende zwemmers terechtkomt. En als u helemaal niet wilt dat de hond in het zwembad gaat, kunt u door een barrière te gebruiken om de toegang tot de trap te blokkeren uw honden op een effectieve manier aankondigen dat het zwembad tijdelijk gesloten is.
Onwillige zwemmers hebben grote zorg en geduld nodig bij het werken in en rond het water. Dat uw hond nooit vrijwillig gaat zwemmen, betekent niet dat hij de veiligheidsles mag overslaan.
Marsha Rothpan uit West Hills, Californië, weet maar al te goed wat er kan gebeuren als waterafstotende honden zich aan de verkeerde kant van de rand van het zwembad bevinden. Haar Labrador Retriever, Max, nam ooit een verrassing in het zwembad in de achtertuin terwijl hij bezig was een eekhoorn achterna te zitten.
"Hij viel in het diepe en was waarschijnlijk tien minuten aan het peddelen voordat ik begreep waarom Stokley, mijn andere hond, steeds naar me toe kwam en zich vreemd deed", herinnert ze zich. “Ik probeerde hem naar de trap te roepen, maar hij ging opzij met een paniekerige blik in zijn ogen. Hij deed me denken aan een wilde mustang die wordt vastgebonden.” In haar paniek slaagde ze erin de hond van toen 100 pond uit het water te halen. "Zijn nagels waren weg, zijn poten waren bebloed en het was een van de engste dingen die ik ooit met een hond heb meegemaakt."
Het incident bracht haar ertoe contact op te nemen met een trainer om Max te helpen de trap te vinden. Hij is nog steeds geen fan van het water en de familie Rothpan neemt nu de extra voorzorgsmaatregel om de honden in de gaten te houden als ze buiten zijn en het hondenluik te sluiten als ze niet thuis zijn.
Wanneer u een huisdier leert veilig te zijn in het zwembad, is het absoluut noodzakelijk dat u de tijd neemt en het vertrouwen van uw hond opbouwt. Boven alles, gooi je hond nooit in het water om hem "het zelf uit te laten zoeken". Dit kan niet alleen de relatie met uw hond schaden, een in paniek geraakte hond bevindt zich in de overlevingsmodus, niet in de leermodus.
Voor professionele trainer Lisa Maldonado uit Glendale, Arizona, maakt training voor hondenwaterveiligheid ongeveer 75 procent van haar trainingsactiviteiten uit.
"De sleutel is om het zwembad positief te maken en je hond op de trap te krijgen", zegt Maldonado. “Werk met de honden. Als ze het warm hebben, willen ze eerder het zwembad in. Als ze de hele dag hebben geslapen en hun kern is koel van binnen met airconditioning, dan is de kans groot dat ze helemaal niet in het zwembad willen zijn."
Maldonado kleedt haar hondenklanten in eerste instantie in reddingsvesten om hen te helpen drijvend te blijven, wat, zegt ze, de kans verkleint dat de hond in overlevingsmodus gaat en hem ontvankelijker maakt voor leren. Haar aanpak houdt in dat ze de hond fysiek op de trap zet, aangelijnd, en hem geduldig aanmoedigt om eropuit te trekken en het zwembad te verkennen. Als de hond begint te zwemmen, stelt de riem haar in staat om de hond terug naar de trap te leiden als hij langs de zijkant probeert eruit te klimmen. Geduld en herhaling helpen de hond te conditioneren om terug te keren naar de trap, de bank of een ander "veilig" gebied.
"Ik zoek uit waar zijn zwakke plekken in het zwembad zijn en blijf daar langs werken", zegt ze. "Het is heel incrementeel, maar het is verbazingwekkend om te zien wanneer de hond weet hoe hij eruit moet komen." Maldonado voegt eraan toe dat het, waar mogelijk, het beste is om uw hond niet aan de rand van het zwembad te helpen, omdat hij dat waarschijnlijk zal onthouden, en u wilt dat het de hond duidelijk is dat de enige uitweg (vooral als u niet daar om te helpen) is bij de trap of bank.
Een andere optie die ik heb gebruikt, is om een veilige uitgang van het zwembad aan de achterkant te ketenen door de trap als de meest waardevolle plek in het zwembad te maken door middel van een sterke beloningsgeschiedenis, de hond in het water te dragen en hem vanaf verschillende punten naar de trap te laten zwemmen in het zwembad.
Hoewel sommigen misschien spotten met het idee van speciale zwemlessen voor huisdieren, is het een waardevolle vaardigheid die het verschil tussen leven en dood kan betekenen.
"Het duurt maar die ene keer", waarschuwt Maldonado. “Je zou voor een mensenkind zorgen rond een zwembad. We geven net zoveel om onze honden als om mensenkinderen. Als je een zwembad hebt, train de hond dan om veilig te zijn, of installeer een hek rond het zwembad. Zo simpel is het.”
We voegen eraan toe dat, zelfs als je een omheining hebt, het verstandig is om te investeren in de veiligheid van het zwembad. "Het duurt maar die ene keer", geldt ook voor het per ongeluk open laten staan van een zwembadhek.
Zelfs als uw hond van water houdt en de kunst van veilig in- en uitstappen bij het zwembad beheerst, zijn er nog een aantal andere belangrijke punten waarmee u rekening moet houden om veilig waterspel te garanderen.
Zeg gewoon 'nee' tegen drijvende zwembadafdekkingen - Drijvende afdekkingen zijn uiterst gevaarlijk in huizen met kinderen en huisdieren. Talloze honden, zelfs ervaren zwemmers, zijn omgekomen na een onverwachte val in een overdekt zwembad. Onder of zelfs bovenop een drijvende deken vallen is buitengewoon desoriënterend en het wordt voor de hond bijna onmogelijk om zijn weg naar buiten te vinden. Investeer in een veiligheidsafdekking die over het hele zwembad past en op zijn plaats wordt verankerd om een fysieke barrière te creëren tussen het water en de omgeving van het zwembad.
Onbedoelde Pawticures – Honden kunnen hun nagels snel tot bloedens toe afslijten terwijl ze opgewonden door de buitenkant van het zwembad racen. Het is belangrijk om ook de voetzolen in de gaten te houden. Herhaaldelijk starten vanaf de trap van het zwembad kan de voetzolen doen scheuren, vooral bij honden die het grootste deel van hun tijd op gras doorbrengen. Heet beton, stenen vloeren en hete of ruwe rotsen langs de oever van het meer kunnen hun kussentjes ook scheuren of ernstig verbranden. "Elk jaar zie ik gevallen waarin de voetzolen afsterven omdat ze zijn verbrand", zegt Jones.
Geduld bij het zwembad, alstublieft - Het is ook belangrijk om uw hond te leren kalm te blijven wanneer anderen zwemmen. Veel honden willen opgewonden rond de buitenkant van het zwembad racen, waanzinnig blaffend terwijl hun favoriete mensen een duik nemen. Als je niet wilt dat hij rond het zwembad racet in blaf-fest-modus, probeer hem dan nooit te laten oefenen.
Als je wat hondenvrije tijd in het zwembad wilt, overweeg dan om je hond binnen op te sluiten waar hij de zwembadactiviteit niet kan zien, en geef hem zijn favoriete kauwbot of een andere troostprijs. Organiseer daarnaast trainingssessies waarbij de ene persoon met de hond werkt (aangelijnd, met heerlijke traktaties in de hand) terwijl een ander nonchalant van het zwembad geniet, en beloon royaal voor rustig gedrag aan het zwembad.
Wees je bewust van je omgeving voordat je je hond in het water laat – Zorg ervoor dat je kennis neemt van (en volg!) de lokale regelgeving die kan bepalen of honden al dan niet in het water mogen en zo ja, of ze los mogen lopen. Besteed aandacht aan gevaren onder het wateroppervlak (zoals boomstammen of andere obstakels), evenals algemene watercondities, met name potentiële muistromingen, onderstroom of bedrieglijk snel stromend water. Let op weggegooide haken wanneer u zich in de buurt van een visgebied bevindt en overweeg een paar draadknippers aan uw trainingstas toe te voegen. Over vissen gesproken, let op de vogels aan de kust. Als de vogels aan het vissen zijn, zijn er aasvissen in het gebied, en aasvissen kunnen vaak betekenen dat grotere vissen, zelfs haaien, in de buurt zijn.
Drink het water niet – Laat uw hond niet te veel drinken uit het zwembad in de achtertuin. Hetzelfde geldt voor rivieren, vijvers, meren en de oceaan. Zorg ervoor dat u altijd voldoende vers water bij u heeft - meer dan u denkt nodig te hebben - als u van buitenactiviteiten geniet. Hoewel honden zeker beter bestand zijn tegen verschillende bacteriën in de omgeving dan hun menselijke tegenhangers, is Giardia niet ongewoon bij honden die vijvers en meren bezoeken. Leptospirose komt ook zeer veel voor in het zuidwesten en heeft zich volgens Benson recentelijk ook verspreid naar het middenwesten en naar het noorden. Om deze reden is het altijd een goed idee om, als uw zomerplannen reizen omvatten, met uw dierenarts te praten over ziekten die ongewoon of niet bestaand zijn in uw regio, maar die voorkomen op uw reisroute of op uw beoogde bestemming.
Spabehandelingen na het zwemmen – Spoel je hond af na een wateravontuur in de buitenlucht. Chloor en andere zwembadchemicaliën kunnen de vacht en huid van een hond uitdrogen, en zwemmen in een natuurlijke omgeving kan resulteren in een vuile hond. Houd rekening met gebieden die de neiging hebben vochtig te blijven, zoals de oren of het gebied onder de kraag. Oorinfecties en hotspots komen vaak voor bij waterminnende honden. Om oorinfecties te voorkomen, raadt Dr. Benson een oorspoeling aan na het water met een in de handel verkrijgbare oorspoeling of een mengsel van half water, half witte azijn om het oor te helpen drogen en een omgeving te creëren die niet bevorderlijk is voor overgroei van gist.
Heb een plan - Ongelukken gebeuren. Denk vooruit over wat u zou doen als u een huisdier uit het water zou moeten redden. Ben je een sterke zwemmer? Overweeg om een menselijk reddingsvest mee te nemen, zodat u zich in het heetst van de strijd één ding minder hoeft te maken. Ken de locatie van de dichtstbijzijnde dierenarts voor noodgevallen en zorg voor een goed gevulde EHBO-doos voor huisdieren en mensen in de auto. Het is ook een goed idee om te leren reanimeren voor huisdieren en mensen.
Het is niet prettig om je voor te stellen dat een noodgeval je zomerplezier bederft, maar een beetje voorbereiding en ijverige training zorgen ervoor dat jij en je huisdieren jarenlang van het water kunnen genieten.
Stephanie Colman is een schrijver en hondentrainer in Los Angeles. Ze deelt haar leven met twee honden en doet actief mee aan gehoorzaamheid en behendigheid.
