Elke vorm van agressie bij uw hond kan angstaanjagend zijn. In slechts een paar seconden kan je lieve, knuffelige pup veranderen in een verblindende flits van tanden. Als je niet weet hoe of waarom het gebeurde, ben je machteloos om te voorkomen dat het in de toekomst opnieuw gebeurt.
Een van de meest voorkomende vormen van agressie wordt eigenlijk 'omgeleide agressie' genoemd en het kan ongelooflijk gevaarlijk zijn. Omgeleide agressie is de meest voorkomende oorzaak dat eigenaren gewond raken door hun eigen honden, in tegenstelling tot aangevallen worden door een vreemd dier, dus het is ongelooflijk belangrijk dat u er vertrouwd mee raakt.
Om erachter te komen wat omgeleide agressie eigenlijk is - en hoe je het kunt stoppen - lees verder.
Omgeleide agressie treedt op wanneer een hond zich agressief of gewelddadig gedraagt tegenover iets (zoals een andere hond), en een derde partij tussenbeide komt. Dit loopt meestal slecht af voor de derde partij, die vaak alleen maar probeert de rol van vredestichter te spelen.
Een veelvoorkomend voorbeeld is een persoon die een luchtgevecht probeert te verbreken. Tijdens een poging om de twee honden uit elkaar te trekken, kan de persoon door een of beide honden worden gebeten.
De honden zijn niet per se van plan om de persoon aan te vallen, en dit maakt ze misschien niet onbetrouwbaar in de buurt van mensen. In hun razernij en woede zullen ze echter kauwen op alles wat hen in de weg staat - inclusief je arm, been of een ander lichaamsdeel.
Omgeleide agressie is echt geen aparte vorm van agressie. Het is gewoon agressie van tuinvariëteiten, behalve dat het niet gefocust wordt op het beoogde doelwit. Op het meest basale niveau wordt het veroorzaakt door opwinding (niet altijd dat soort opwinding). Het kan voorkomen als iets een hond hindert terwijl ze agressief zijn, maar dat is niet het enige dat het kan veroorzaken.
Omgeleide agressie kan optreden wanneer de hond fysiek niet in staat is om het beoogde doelwit aan te vallen. Als er bijvoorbeeld twee honden achter een hek staan en beiden een kat aan de andere kant willen aanvallen, kan de ene hond die agressie aan de andere kant afwenden.
Ze zijn niet boos op de andere hond, maar omdat ze geen andere uitlaatklep hebben voor hun woede, zal hun hondgenoot moeten lijden. Deze aanvallen kunnen gewoon harde happen zijn of het kunnen volledige gewelddadige aanvallen zijn - of de hond kan met weinig voorspelbaarheid tussen beide opties wisselen.
Omdat omgeleide agressie gewoon gedwarsboomde agressie is, moet je het op dezelfde manier behandelen als gewone agressie. Het vereist geen gespecialiseerde training of behandeling.
Omgeleide agressie is een inclusieve aandoening, omdat het van invloed kan zijn op alle rassen, geslachten en leeftijden van honden. Geen enkele hond is er per se veilig voor, hoewel niet elke pup even snel zal uithalen.
Sommige individuele honden hebben echter meer kans om omgeleide agressie te ervaren dan andere. Deze honden worden als "reactief" beschouwd. Het is ook niet alleen beperkt tot honden - katten zijn ook berucht om hun aanvallen van omgeleide agressie.
Deze reactiviteit is echter niet alleen beperkt tot gewelddadige agressie. Reactieve honden hebben veel meer kans om te blaffen of achter dingen aan te gaan, zoals auto's of katten.
Reactiviteit is zelden de oorzaak van het probleem. In plaats daarvan kan het worden veroorzaakt door andere aandoeningen, hoogstwaarschijnlijk angst of angst. Om de reactiviteit te behandelen, moet u eerst de onderliggende oorzaken aanpakken.
Veel eigenaren verwerpen de mogelijkheid dat hun hond bang of angstig zou kunnen zijn, omdat ze hun honden als intrinsiek gelukkig beschouwen. Maar zelfs gelukkige honden kunnen reactief zijn als ze zich in ongemakkelijke situaties bevinden, dus ga er niet vanuit dat hun vriendelijkheid gevaar afwendt. Als uw hond elke keer dat u thuiskomt zijn verstand verliest, is dat ook een vorm van reactiviteit.
Omgeleide agressie is niet per se iets waar u zich zorgen over hoeft te maken - u moet zich zorgen maken over agressie, punt uit. De enige manier om te voorkomen dat agressie wordt omgeleid, is door uw hond te vermijden terwijl hij agressief is of door hem toe te staan aan te vallen waar hij ook boos op is (we raden deze optie niet aan).
Dat gezegd hebbende, hier zijn een paar effectieve manieren om agressie in de kiem te smoren. Immers, als je de agressie van je hond wegneemt, is er niets om om te buigen.
De beste manier om agressie te stoppen, is door het nooit te laten gebeuren. Er zijn verschillende manieren om dit te doen.
De snelste manier is om objecten of situaties te vermijden die opwinding bij uw hond veroorzaken. Als ze andere honden niet leuk vinden, kun je ze misschien 's nachts of' s morgens vroeg uitlaten, wanneer je minder snel andere honden tegenkomt.
Agressie kan ook worden veroorzaakt door een overvloed aan opgekropte energie, dus je kunt succes hebben door hun brandstofvoorraad te saboteren. Een uitgeputte hond zal minder snel iets willen aanvallen, dus zorg ervoor dat uw pup elke dag voldoende krachtig beweegt.
Problematische situaties kun je echter maar zo lang vermijden. Uiteindelijk zul je het probleem moeten oplossen, en de beste oplossing voor de lange termijn is om je hond nieuwe manieren te leren om te reageren op prikkels die worden opgewekt.
In de basis is het probleem van uw hond dat hij heeft geleerd op een bepaalde manier op een bepaalde stimulus te reageren.
Dat kan betekenen dat ze hebben geleerd om naar de deur te rennen als de bel gaat en bijvoorbeeld hun kop eraf te blaffen, of dat ze hebben geleerd om aan het einde van hun riem uit te vallen in een poging elke hond die ze zien te doden.
Jouw taak is dan om ze nieuwe manieren te leren om op deze situaties te reageren. In het voorbeeld van de deurbel zou je ze kunnen leren naar een andere kamer te rennen en rustig te wachten op een traktatie.
Dit zal tijd en veel inspanning van uw kant vergen, en misschien wilt u een professionele trainer inhuren om u te helpen. Met hard werken en toewijding kun je je hond uiteindelijk misschien leren niet te reageren op datgene wat hem triggert.
Maar zelfs als u veel vooruitgang boekt met deze techniek, wilt u toch voorkomen dat uw hond in moeilijke situaties terechtkomt. Je kunt misschien voorkomen dat ze proberen elke hond die je tijdens een wandeling tegenkomt te vermoorden, maar je moet toch proberen andere honden zoveel mogelijk te vermijden. Het heeft geen zin om het geduld van uw pup op de proef te stellen.
Als uw hond extreem angstig of angstig is of als u niet veel succes heeft met technieken voor gedragsverandering, dan is het misschien tijd om met uw dierenarts te praten over het geven van medicatie tegen angststoornissen.
Deze medicijnen werken op vrijwel dezelfde manier als bij mensen. Je moet ze elke dag aan je hond geven, en na verloop van tijd kunnen ze helpen om te gaan met de chemische stoffen in de hersenen die angstig gedrag kunnen veroorzaken.
U moet echter begrijpen dat als u uw hond begint met anti-angstmedicatie, u hem er nooit cold turkey vanaf kunt halen. In plaats daarvan moet u uw dierenarts vragen hoe u dit het beste kunt doen, omdat te plotseling stoppen met de medicatie nog meer agressie kan veroorzaken.
Omgeleide agressie kan ongelooflijk gevaarlijk en onvoorspelbaar zijn, dus je moet snel en beslissend actie ondernemen de eerste keer dat je het tegenkomt. Het kan je hele gezin - inclusief je hond - in gevaar brengen, dus neem het zo serieus als je kunt.
Het is misschien niet gemakkelijk, maar het is mogelijk om het probleem op te lossen en je lieve, betrouwbare hond voor eens en voor altijd terug te hebben.
