Honden zijn niet kleurenblind in de zin dat ze geen kleur zien. Ze hebben een beperkter kleurenspectrum dan mensen en zien een ander spectrum van kleuren. Het hondenkleurenspectrum is voornamelijk beperkt tot gele, blauwe en paarse tinten. Honden kunnen geen rood, oranje of groen onderscheiden. Deze kleuren verschijnen voor hen ergens tussen geel en blauw.
Om te begrijpen hoe honden kleur zien, moet u eerst begrijpen hoe het oog werkt. De oogbol bevat gespecialiseerde receptoren, staafjes en kegeltjes genaamd. Staafjes detecteren beweging en lichte tinten, terwijl kegeltjes kleur differentiëren.
Mensen hebben drie soorten kegels en honden hebben er twee. Elk kegeltype is verantwoordelijk voor een andere kleurencombinatie, namelijk rood, blauw en groen. De kegelcellen in het oog van een hond zijn beperkt tot geel en blauw.
Deze "tweekleurige" visie wordt dichromatische visie genoemd.
Kleurenblindheid wordt gebruikt om het onvermogen om kleuren te onderscheiden of kleuren te zien te beschrijven. Afwijkingen in kegelreceptoren zijn de oorzaak van deze aandoening.
Er zijn twee soorten kleurenblindheid bij mensen:rood-groene kleurenblindheid en blauw-gele kleurenblindheid. Welk type een persoon heeft, hangt af van welke kegelreceptoren worden beïnvloed. Een persoon met rood-groene kleurenblindheid kan geen onderscheid maken tussen rood en groen, en beide kleuren zullen er voor hen hetzelfde uitzien.
Omdat honden een geel-blauw dichromatisch zicht hebben, zien ze kleuren op dezelfde manier als mensen die rood-groen kleurenblind zijn. Ze zijn bedreven in het onderscheid maken tussen verschillende tinten blauw en geel, maar niet rood en groen.
Zowel honden als mensen hebben fotoreceptoren, staafjes en kegeltjes in hun netvlies. Het menselijk oog heeft verschillende soorten kegeltjes, terwijl het hondenoog meer staafjes heeft en geen fovea, het deel van het oog dat verantwoordelijk is voor scherpe visuele details.
Deze fysiologische verschillen zorgen ervoor dat honden een beter nachtzicht en bewegingsregistratievermogen hebben dan mensen, en mensen zien meer kleuren en fijnere details dan honden.
Honden zien de wereld door een uniek kleurenspectrum, met geel en blauw als dominante kleuren. Blauw, blauwgroen, paars en geel kunnen worden onderscheiden. Rood en groen zien er voor een hond waarschijnlijk uit als bruine of grijze tinten.
Weet je nog dat felrode hondenspeelgoed dat je uitgezocht hebt? Of de oranje bal die je hond nooit in het gras kan vinden? Of hoe uw hond zijn limoengroene bed niet leuk lijkt te vinden? Hun onverschilligheid houdt verband met hun beperkte kleurenvisie.
Hoewel fel, regenboogkleurig hondenspeelgoed, bedden en halsbanden ons aanspreken, heeft kleur waarschijnlijk geen invloed op de voorkeuren van uw hond. Zoveel hondenspeelgoed is fel oranje en rood omdat de kleur mensen aanspreekt. Aangezien mensen degenen zijn die kopen, worden hondenartikelen op deze manier op de markt gebracht. Je hond ziet dat knalrode speeltje als een bruine klodder.
U kunt uw nieuwe kennis van de kleurvisie van uw hond in uw voordeel gebruiken. Door ballen of frisbees te kiezen die blauw of geel zijn, zal uw hond ze sneller herkennen in groen gras buiten. Kies voor behendigheidssporten uitrustingen in blauw en geel. Het helpt uw hond om beter te zien en beter in staat te zijn afstanden in te schatten en snelle aanpassingen aan de koers te maken.
Hoewel uw hond niet hetzelfde kleurenspectrum kan zien als u, heeft hij een superieur zicht bij weinig licht en kan hij beweging en perifeer zicht beter detecteren. Hoewel hun zicht niet zo goed is als dat van mensen, hebben honden zich aangepast via hun andere zintuigen. De reuk- en gehoorzintuigen van een hond zijn veel groter dan die van een mens. Dit is de reden waarom onze honden dingen kunnen "zien" die wij niet kunnen. Nu je weet welke kleuren je hond wel ziet, kun je dit in je voordeel gebruiken door speelgoed te kiezen in kleuren die ze zullen herkennen.
