Het eten van hondenvlees is in sommige landen heel normaal. China schiet me meteen te binnen, maar het staat niet alleen. Aziatische landen, maar niet alle, maken zich ook zorgen over deze praktijk van het voeren van honden die bekend staat als "cynofagie".
Hoewel het steeds controversiëler wordt, zou de consumptie van het vlees van dit dier dat lang werd beschouwd als 'de beste vriend van de mens' gunstig zijn voor de gezondheid. Update over deze gemeenschappelijke culinaire cultuur voor sommige Aziaten.
We zijn het ermee eens dat de meerderheid van de westerlingen deze praktijk met "weerzin" ervaart. En toch, wist u dat Frankrijk in de 20e eeuw de thuisbasis was van veel hondenslagerijen? Hoe onvoorstelbaar het ook mag klinken, de consumptie van hondenvlees dateert zelfs uit de oude Romeinse tijd.
De belangrijkste oorzaak van deze cynofagie was in de eerste plaats hongersnood. Door voedseltekorten werden mensen gedwongen om dieren te slachten waarvan de vleeskwaliteit als inferieur werd beschouwd. De kat en de hond maken er deel van uit. Het fenomeen kwam in een stroomversnelling met de grote oorlogen.
In sommige Aziatische landen is het eten van hondenvlees op geen enkele manier gekoppeld aan een voedselcrisis. Het is al duizenden jaren een culinaire traditie. Zelfs vandaag de dag wordt hondenvlees op markten verkocht en regelmatig geconsumeerd. Dit fenomeen is heel normaal. Hondenfondue wordt trouwens als traditioneel gerecht gegeten in Korea.
Als Fransman is het gemakkelijk om te oordelen en te zeggen dat de Chinezen honden haten. U hoeft echter alleen maar naar een website te gaan die gespecialiseerd is in hondenrassen om te ontdekken dat er veel Aziatische rassen zijn, zoals de Shiba Inu, de Chow Chow, de Shit Tzu …
Deze rassen hebben allemaal één ding gemeen:ze zijn erg loyaal omdat ze al generaties lang worden gebruikt om hun meesters te volgen en te bewaken. Het is zelfs gebruikelijk om honden te hebben in kloosters.
De relatie van de Chinezen met de hond is dicht bij de onze met de paarden. Voor sommigen zijn het ongelooflijke metgezellen, voor anderen zijn het werkdieren die zichzelf kunnen opeten.
Hondenvlees wordt zeer gewaardeerd in de koude streken in het noorden van China of in Mongolië, maar ze zijn niet de enigen.
Het is een culinaire cultuur waar ook landen als Korea, Vietnam, de Filippijnen, Laos en Mayanmar aan gehecht zijn. In Cambodja is het geen gewoonte om hondenvlees te eten. Het is echter in het land gevestigd door de inheemse bewoners van de buurlanden.
In deze Aziatische landen waar we honden eten, heeft iedereen zijn eigen manier om vlees te koken. Er zijn veel recepten:hondenfondue is de bekendste. Andere Aziaten eten het het liefst in soep met groenten. Benadrukt moet worden dat niet alle honden bedoeld zijn voor consumptie. In China gaat het bijvoorbeeld alleen om grote hondenrassen zoals dalmatiërs of windhonden die speciaal voor hun vlees zijn gefokt.
In Taiwan is deze praktijk verboden. De wet verbiedt het vlees van honden en katten aan tafel. Evenzo straft de lokale wetgeving iedereen die deze huisdieren grootbrengt om ze te consumeren.
