Wanneer hondenliefhebbers hun huisdieren overschakelen van commercieel voedsel naar een uitgebalanceerd, rauw dieet, rapporteren ze meestal een verbeterde gezondheid, helderdere ogen, een glanzendere vacht, rustiger gedrag en gemakkelijkere klusjes om de tuin op te ruimen. De eerste acht weken van een puppy vormen de basis voor een leven lang gezond of ziek, dus het is niet verwonderlijk dat puppy's die worden gespeend met rauw voedsel, opgroeien tot beter presteren dan honden die gespeend zijn met brokjes of blikvoer, zelfs als beide rauw voedsel als voer krijgen. volwassenen. Rauwe gespeende puppy's putten bijna de woordenschat van hun fokkers uit, want dit zijn de gezondste / sterkste / levendigste / kalmste / slimste / prachtigste pups die ooit hebben geleefd.
Wat is de beste manier om rauwe voeding te introduceren bij jonge puppy's? En wat is de beste leeftijd om met het spenen te beginnen? Uit een onderzoek onder rawfood-veredelaars blijkt dat er geen vaste regels zijn. Rawfood-puppy's lijken te gedijen op allerlei 'eerste voedingsmiddelen' en speenschema's.
De leider volgen
Veel fokkers volgen de richtlijnen die Juliette de Bairacli Levy al een halve eeuw publiceert in haar boeken over natuurlijke opfok. "Een goed gespeende puppy is een genot om te zien en te bezitten", schreef ze in The Complete Herbal Handbook for the Dog and Cat. "Het is het recht van elke puppy om voedsel te krijgen dat zijn nieuwe lichaam niet beschadigt of degenereert, maar zijn gezondheid verbetert en beschermt."
De Bairacli Levy is van mening dat langzaam in plaats van snel spenen nodig is, omdat de darmen en magen van baby-carnivoren pas na vier weken met vast voedsel kunnen omgaan. Ze waarschuwt dat op graan gebaseerde 'speenvoeding', zoals commerciële brokjes, vooral de maag zal doen uitzetten en een ideale omgeving zal creëren voor wormen en besmettelijke bacteriën.
Het favoriete speenvoer van De Bairacli Levy is rauwe, ongepasteuriseerde geiten- of koemelk. Aan een liter rauwe melk voegt ze een eetlepel rauwe honing toe. Elke vier weken oude puppy krijgt een portie honinggeregen melk plus een theelepel "Natuurlijke boomschorspap", een mengsel van gladde iepenschors, gerstemeel, dille, marshmallow en andere kruiden die voeding geven en tegelijkertijd de spijsverteringskanaal. Deze pap wordt lauw geserveerd, op lichaamstemperatuur. Geleidelijk worden kleine hoeveelheden versnipperd gevogelte of vlees, gepureerde of fijngehakte groenten en andere ingrediënten toegevoegd, en de porties worden groter naarmate de puppy's groeien.
Marina Zacharias, uit Jacksonville, Oregon, distribueert producten voor natuurlijke opfok, fokt Basset Hounds en is eremeter voor talloze nesten van andere rassen. Volgens de richtlijnen van de Bairacli Levy introduceert ze rauw vlees tegen het einde van de vijfde week van de puppy's, waarbij ze 's morgens en' s middags maaltijden geeft met melk en pap, daarna 's middags en' s avonds met vlees, groene groenten en voedingssupplementen voor hele voedingsmiddelen.
"Naarmate de pups wat ouder worden", zegt ze, "krijgen ze in wezen dezelfde componenten die ik aan mijn volwassenen geef. De melk/papmaaltijden worden de basis voor het graanmeel (ik verminder geleidelijk het melkgehalte en verdik de juscomponent), en het vleesmeel verandert naarmate ze groeien en passen zich aan van een 'papperig' vlees tot kleine stukjes tot normaal volwassen- grote brokken.
“Vervolgens, na ongeveer acht weken, kunnen rauwe botten na de vleesmaaltijden worden ingevoerd als een traktatie, niet als vervanging voor het vlees. Kippenvleugels of -halzen werken goed voor dit doel. Onthoud dat deze botten zacht zijn als ze rauw zijn. Geef nooit gekookte botten."
Nieuwe leiders
Wendy Volhard ontwikkelde haar natuurlijke dieet in 1973, grotendeels gebaseerd op de aanbevelingen van Juliette de Bairacli Levy. Volhard zegt dat ze de resultaten meer dan 12 jaar op honden in alle levensfasen heeft getest. "Het testen bestond uit volledig bloedonderzoek met behulp van serumchemieprofielen, evenals feces- en urine-analyse", schreef Volhard. "We zijn nu bij de vijfde generatie honden die op deze manier zijn grootgebracht, en sommige fokkers zijn bezig met hun zevende generatie Natural Diet-honden. Van tijd tot tijd hebben we andere natuurlijke diëten of combinaties van commercieel voer en natuurlijk voer geprobeerd, plus één experiment waarbij alle honden commercieel voer kregen. Niets komt in de buurt van het produceren van de gezondheid, vitaliteit en levensduur van het natuurlijke dieet.”
Samen met dierenarts Kerry Brown schreef Volhard een boek, Holistic Guide for a Healthy Dog, dat voor het eerst werd gepubliceerd in 1995 en onlangs werd uitgebracht in zijn tweede editie in softcover. Het boek biedt gedetailleerde instructies voor het introduceren van rauw voedsel bij puppy's van vier weken oud, te beginnen met vier voedingen per dag met rauwe melk, honing, glibberig iepenpoeder, babygraan, vitamine C en, bij het avondeten, levertraan. Volhard raadt aan om de moederhond tijdens de maaltijden van het nest te scheiden, elke puppy uit een individuele kom te voeren, vers water beschikbaar te stellen en de pups na het voeren in de frisse lucht en in de zon te laten spelen. De puppy's blijven drinken na de maaltijd totdat ze volledig gespeend zijn.
Na 36 dagen eten de puppy's 's morgens en' s middags maaltijden van rauwe melk, honing, glibberig iepenpoeder, babygraan en kleine hoeveelheden vitamine/mineralen en homeopathische supplementen. 's Middags en 's avonds eten ze kleine hoeveelheden vers, rauw vlees, biergist, beendermeel, kruiden of groenten, kelp, tarwezemelen, tarwekiemen, levertraan en voedingssupplementen. De puppy's blijven dit dieet volgen tot ze zeven maanden oud zijn.
Experimenteer en pas aan
Christine Swingle, die West Highland White Terriers fokt in Bristol, Connecticut, volgde de natuurlijke opfokmethode voor verschillende nesten met goede resultaten. "Toen las ik verschillende boeken over wolven," zegt ze, "en ik dacht aan hoe de wolvenmoeder en zelfs sommige gedomesticeerde honden voedsel uitbraken om het speenproces te starten. Babywolven krijgen geen geitenmelk en gerstvlokken in poedervorm; ze eten een gedeeltelijk verteerde portie van wat hun moeders voor het avondeten hadden. Door domesticatie, het te vroeg beginnen met het spenen en andere factoren hebben sommige van de natuurlijke instincten van onze honden het zwijgen opgelegd, zodat de moderne fokteef niet uitbraakt om haar pups te voeden. Maar waarom kon ik het proces niet nabootsen? Na meer onderzoek te hebben gedaan, begon ik anders naar spenen te kijken.”
Afgelopen juni liet Swingle drie weken oude puppy's met kippenhalzen spelen nadat ze ze met een schaar tussen de wervels hadden doorgesneden om het vlees los te maken. "Het was een goede eerste kennismaking met raw food", zegt ze. “De pups hadden geen tanden, dus ze aten niet echt iets, maar het was leuk om te zien hoe ze hun nek kauwden. Hun moeder nam aan dat de nekken voor haar waren, en toen de pups klaar waren, kreeg ze hun restjes.”
Swingle bleef elke pup elke dag een rauwe kippennek geven, en net voordat ze vijf weken oud werden, introduceerde ze wat ze 'mama BARF' noemt. (Het acroniem BARF is bedacht door de Australische dierenarts en voorvechter van rauw voedsel, Ian Billinghurst, en staat voor Bones And Raw Food of Biologically Appropriate Raw Food.) Om haar puppyvoeding te begeleiden, zegt Swingle dat ze probeert "in gedachten te houden wat er zou kunnen zijn in de maag van een zogende wolf.”
Met behulp van haar Vita Mix-blender combineert Swingle ¼ kopje magere, biologische, scharrelkalkoen of kip, een paar druppels Willard Water-extract, een druppel of twee lijnzaadolie, een theelepel afwisselend orgaanvlees (kippenmaag, kip of runderlever of hart), en een theelepel NR Treebark Gruel. Na het pureren van deze ingrediënten voegt Swingle een snufje Prozyme spijsverteringsenzympoeder en voldoende water toe om de plakkerige pasta in een vloeibare soep te veranderen, en laat het vervolgens 15 minuten op kamertemperatuur staan. Swingle begon haar vier weken oude Westies drie keer per dag met een theelepel van het mengsel, en nam geleidelijk toe tot zes dagelijkse voedingen van elk twee of meer theelepels tegen het einde van de week.
"De pups doken er meteen in", zegt ze. “Eerst maakte ik de fout om het mengsel te dik te maken, en het plakte als pindakaas in hun mond. Toen ik het eenmaal verdunde met een beetje meer water, was alles in orde. Ik liet ze zogen zolang Hannah (hun moeder) dat wilde. Ik maakte me geen zorgen over het calciumgehalte van hun eerste vaste voedsel, omdat ze het best mogelijke calcium uit Hannah's melk haalden.
"Ik hield dit vol door magere kip of kalkoen als spiervlees te gebruiken en een verscheidenheid aan orgaanvlees toe te voegen. De pups bleven zogen en een keer per dag kauwden ze hun kippennekken. Tegen de tijd dat ze bijna zes weken oud waren, begonnen hun tanden door te komen en konden ze een deel van het vlees uit de nek trekken."
Toen de puppy's zes weken oud waren, begon Swingle gemalen kippennekken aan hun dieet toe te voegen. "Ik heb een elektrische vleesmolen gekocht", zegt ze, "wat mijn leven veel gemakkelijker maakte. Ik begon ook elke dag een andere gepureerde groente toe te voegen, te beginnen met ¼ theelepel en dagelijks te verhogen, en ik voegde een kleine hoeveelheid vitamine C toe."
Al snel wisselden de puppy's tussen rauw rundvlees en gevogelte. Toen ze eenmaal tanden hadden, kregen ze recreatieve botten om aan te werken, zoals lamsschenkel, runderrib en kalfsnek. "Deze genoten ze met alle kracht van wolvenpups", zegt Swingle.
In de achtste week maakte de moeder een einde aan de borstvoeding en werden de pups volledig gespeend. Ze aten dezelfde variëteit aan spiervlees, orgaanvlees, rauwe vlezige botten (kleine kippennekken werken het beste voor dit ras), gepureerde groenten en supplementen die Swingle haar volwassen Westies voedt, alleen in kleinere verhoudingen. De supplementen bevatten natuurlijke vitamine E, vitamine C, natuurlijk zeewier voor het kweken van zeewier en een verscheidenheid aan oliën.
"Hannah's baby's bloeiden en hadden nooit dunne ontlasting. Ze zijn stevig, goed gespierd, alert, intelligent, goed gesocialiseerd en hebben nooit een slag gemist. Ik denk dat ik iets op het spoor ben. Elke dag die voorbijgaat, sta ik versteld van de conditie en de algehele vitaliteit van deze Westies, allemaal dankzij hun natuurlijke voeding.'
Werkt ook voor grote honden
Janet Klapac, die Berner Sennenhonden grootbrengt in Noord-Lima, Ohio, deed onderzoek naar diëten voordat ze haar honden rauw voerde. "Ik was van plan om met mijn teefje te fokken toen ze twee was", zegt ze, "maar ik was er gewoon niet zeker van of ik tijdens de zwangerschap zou voeren of voedsel zou introduceren bij gespeende pups. Geen van de diëten die ik bestudeerde leek helemaal juist. Ik had echt mijn twijfels over het beendermeel en de granen waar ze om vroegen.
“Toen las ik Give Your Dog a Bone van Ian Billinghurst, en alles viel op zijn plaats. Ik heb mijn beide honden op het Billinghurst-dieet gezet en ze gedijen goed." Toen ze vier weken oud waren, deelde Klapac kippenruggen in vieren en gaf ze elke puppy een stuk. “Ze waren gewoon geweldig!” ze zegt. “Ze groeven zich in, grijpend en kauwend. Het was geweldig om te zien hoe ze zo gemakkelijk en gelukkig naar rauwe botten gingen. Elke dag aten ze meer en meer van de botten, niet alleen van het vlees. Even later introduceerde ik gemalen kip en groenten. Ik maak een bevroren gemaksvoedsel (Three Cheers Raw! Raw! Raw!), dus dit werd de lunch van de puppy's. Voor het slapengaan riepen we ze in hun grote kooi om op varkens- of runderbotten te knagen. Deze pups waren prachtig. Ze hadden prachtige jassen en stevige spieren. Hun ontlasting was schoon, dus we hebben ze niet eens ontwormd.'
Klapac geeft ook rauwe kippennekken aan haar puppy's als ze ongeveer zes weken oud zijn. De enthousiaste pups slikken soms de nekjes heel door, maar hebben er geen moeite mee om ze te verteren. "Af en toe at een pup te snel te veel of slikte een te groot stuk in, maar elke keer kwam het stuk weer omhoog en kauwde de pup er weer op", zegt ze.
Om de puppy's gezond te houden, leerde Klapac hun kopers de voordelen van rauw voeren. "Ik zou geen pup verkopen aan iemand die niet openstond voor het proberen van rauw voedsel", zegt ze. “Ik gaf ze het boek van Billinghurst en veel referentielijsten, evenals voedsel om ze op weg te helpen. Jonge dieren hebben een zo sterk mogelijk immuunsysteem nodig. Ze gaan door enorme stress - snelle groei, zowel mentaal als fysiek, spenen van moeder, nieuwe bezienswaardigheden en geluiden, in sommige gevallen vaccinaties en de ernstige afleiding van verhuizen naar een nieuw huis. Ze hebben de steun nodig van een natuurlijk, soortspecifiek dieet. En het beste is dat natuurlijke opvoeding de gemakkelijkste manier is om te gaan.”
Rauwgevoede en traditioneel gevoede broers en zussen vergelijken
Shelley Fritzke, die Duitse herdershonden grootbrengt in Brits-Columbia, heeft twee nesten grootgebracht op een rauw, natuurlijk dieet. Een van hen gaf haar een geweldige kans om puppy's op zelfbereide rauwe voeding te vergelijken met puppy's die door brokjes werden gevoerd. "Er waren 10 puppy's", zegt ze, "die allemaal even groot waren en het normale aantal wogen voor dit ras. De bevalling was voor het grootste deel heel gemakkelijk, maar de moeder begon de volgende dag heel hard te hijgen en we namen haar mee naar de dierenarts. Als gevolg van haar medische behandeling is ze gestopt met borstvoeding geven. De pups waren niet van ons omdat we de teef hadden verhuurd aan een fokker die ons had gevraagd het nest te werpen. Toen we begonnen met de flesvoeding van de vier dagen oude puppy's, besloot hun baasje te helpen. Ze nam zes van de pups en we hielden er vier, waaronder drie van de kleinste.
“We hebben allebei de pups flesvoeding gegeven met een zelfgemaakte formule. Ik besloot mijn vier pups met 3½ week te spenen. Als de pups bij hun moeder waren geweest, zou ik ze niet zo vroeg hebben gespeend, maar gezien de omstandigheden leek het de juiste keuze. Ik begon ze met pabulum en geitenmelk, gewoon om het rauwe, natuurlijke dieet te vergemakkelijken. Ik heb hun moeder tegelijkertijd te eten gegeven. Ze bleef dicht bij de pups, ook al was haar melk opgedroogd.
"Op de tweede dag van het spenen negeerden de pups hun pabulum en renden rechtstreeks naar mama's voerbak. Ze doken erin en zij liet hen. Ik nam haar eten en gaf het water met een beetje geitenmelk en gaf ze dat. De pups vonden het heerlijk, en dat aten ze de volgende twee weken, met steeds minder geitenmelk erbij.
“Deze pups hadden glanzende vachten, waren zeer actief, waren zeer tevreden en hun ontlasting was perfect. Met 10½ week brachten we alle 10 pups weer bij elkaar zodat ze de volgende twee weken bij mama konden doorbrengen. Ik vind het belangrijk dat puppy's in deze tijd bij hun moeder zijn, omdat ze hen veel belangrijke dingen leert.
“Toen de eigenaar met haar zes pups arriveerde, schrok ik. Deze puppy's waren half zo groot als de mijne, hun jassen waren dof, ze hadden kleine dikke buiken, hun ogen waren loopneus en ze hadden allemaal de ren.
“Ze had ze met vier weken gespeend op puppybrokjes gedrenkt in water. Ze kregen nog steeds de puppyvoeding in een schoteltje. Ze zei dat ze geen gewoon water zouden drinken, terwijl de mijne al sinds drie weken water drinkt. Alle pups werden gecontroleerd op wormen, coxidiose en Giardia, en de resultaten waren negatief.
“Voordat ze mijn vier pups zag, zei de eigenaar dat het goed met haar ging en dat ze er normaal uitzagen, net als haar acht vorige nesten. Ze had me verteld dat 3½ week veel te vroeg was om de pups te spenen en ze was het niet eens met de manier waarop ik ze voedde, maar zelfs zij was verbaasd over het verschil tussen de twee sets pups. Ik was zo geschrokken dat ik een andere fokker naar ze liet kijken. Sindsdien heeft ze haar honden overgeschakeld op een rauw, natuurlijk dieet. Ik heb de pups ook op video opgenomen.
"Ondertussen besloot de eigenaar van de puppy dat het verschil te wijten was aan de moederhond die de puppy's voedde die bij haar bleven. Dit was niet het geval, wat mijn dierenarts kan verifiëren, want ze zag de pups en hun moeder de eerste drie weken van hun leven om de twee dagen. De pups van de eigenaren hadden het extreem moeilijk om elk soort voedsel te verteren. Haar dierenarts zegt dat dat komt omdat ze niet bij hun moeder waren, die de pups spijsverteringsenzymen en andere voedingsstoffen via haar melk zou hebben gegeven. Ik twijfel er niet aan dat dit waar is, maar mijn pups kregen ook geen melk van haar, en ze gedijen goed op hun rauwe voedsel.”
Terwijl de twee groepen puppy's samen leefden, probeerde Fritzke ze apart te voeren, omdat de eigenaar wilde dat haar puppy's die brokjes kregen brokjes zouden blijven eten. "Het was bijna onmogelijk om ze in hun aparte kommen te houden", zegt ze, "dus gaf ik het op. De volgende twee weken kregen alle pups wat rauw voer en wat brokken. Tegen het einde aten ze allemaal voornamelijk brokjes, en de zes kleinere pups zagen er veel beter uit en werden groter. Helaas kon ik hun ontlasting niet stabiliseren voordat ze weer vertrokken. Ze hadden een paar goede dagen, maar dan keerde hun diarree terug.
“Om een lang verhaal kort te houden:tegen de tijd dat de pups vijf maanden oud waren, hadden alle zes de brokjes gespeende puppy’s staar, waaronder enkele in beide ogen, terwijl de vier die ik gespeend heb met rauw voedsel, prima en gezond zijn. Ik heb gevraagd om de pups met staar terug te nemen omdat ik geloof dat deze aandoening 100 procent kan worden genezen met de juiste voeding en supplementen, maar de eigenaar weigerde. Toen ik keek naar juveniele cataracten, ontdekte ik dat de belangrijkste oorzaak bij puppy's ondervoeding en een gebrek aan B-vitamines is. Mijn vier pups kregen een overvloed van deze vitamines in hun rauw vlees, en eerder, toen ze flesvoeding kregen, gaf ik ze een vloeibare vitamine genaamd Vitamino. De eigenaar had geweigerd dit aan haar pups te geven.”
Onlangs heeft Fritzke nauw samengewerkt met de zes puppy's van een vriend. "Ze zijn groter dan puppy's die brokjes krijgen en, net als mijn rauwe, gespeende puppy's, zijn ze erg tevreden en alert", meldt ze. "Foto's van hen na twee weken laten zien dat ze eruit zien als puppy's van vier weken oud. Als ze drie weken oud zijn, gaan ze meteen naar mama's schaal met eten om mee te doen. Ze mogen een beetje van haar eten hebben samen met hun verpleging. Mijn vriendin heeft besloten om een commercieel bereid rauw dieet te gebruiken omdat het concept van natuurlijke voeding nieuw voor haar is en ze zich niet op haar gemak voelt om het voor de puppy's zelf goed te maken."
Fritzke volgt het dieet van Ian Billinghurst en de suggesties in zijn boek Raise Your Pups with Bones. "Ik begin het speenproces meestal met rauwe, groene pens (koeienmaag) als eiwitbron", zegt ze. “Het zit vol met spijsverteringsenzymen en vele andere goede dingen, en ik heb het gevoel dat het de pups een boost geeft als hun lichaam vast voedsel leert verteren. Van daaruit ga ik naar rundvlees en vervolgens naar kip. Ik geef de pups ook kippennekken en -ruggen gemalen.”
Geen gezondheidsproblemen
In Dacoma, Oklahoma, volgt de Aziatische herderfokker Pril Zahorsky het Billinghurst-dieet vrij nauwkeurig. "Ik fok niet vaak", zegt ze, "dus ik heb maar één nest van deze gigantische boerderijhond gespeend op rauw voedsel. Na dat nest, dat ongeveer twee jaar geleden was, zal ik nooit meer commercieel voedsel gebruiken.”
Deze puppy's hoefden niet te worden "ingeleid" met rauw voedsel, zegt Zahorsky. “Ze kennen rauw voedsel en botten al. Toen ze voor het eerst rauwe, vlezige botten proefden, begonnen ze een reeks bijna wolfachtige, tevreden vocalisaties. Het was alsof ik in het bos zat en een wild, natuurlijk nest hoorde.”
Zahorsky begon haar pups op ruwvoer met ongeveer 2½ week. "Ik koop kippennekken, die ik met een hamer a la Billinghurst sla, zodat ze papperig zijn", zegt ze. “Dan sta ik op wacht om te kijken terwijl ze hun eerste maaltijden proberen. Soms moet ik een brok uit een van hun monden trekken, omdat ze nog niet genoeg tanden hebben. Ze kauwen letterlijk meer af dan ze kunnen bijten. Mijn kleine puppy's grommen als anderen te dichtbij komen, en sommigen rollen en tuimelen naar een afgelegen hoekje, waar ze in alle rust aan hun kippennekken kunnen knagen.'
De ruw gespeende Aziatische herders hadden hun darmen en nieren eerder en beter onder controle dan andere nesten, zegt Zahorsky. “Na hen opruimen was zo veel gemakkelijker. To protect their joint health, we do not put our puppies on any slick surfaces and use only old, soft blankets in the whelping box so their little feet do not touch hard or slippery surfaces. I have to do a mountain of laundry to keep those old blankets clean, but it is much easier dealing with BARF feces. This was a charming, easy litter, full of fun and really easy to care for. The puppies are almost two years old now, and we have had no reports of any health problems at all. Their dispositions are partially the result of good parents, and partially, I suspect, a result of their raw food. All of the puppies’ owners are feeding the BARF diet.”
Improving the wild diet
In the wild, infant wolves, coyotes, foxes, and other canines are weaned on whatever food their mothers regurgitate and whatever game they have access to after the rest of the pack has eaten. There are no hard and fast rules about the puppies’ age, serving portions, or the contents of their first meals.
This flexibility enables generation after generation to survive in times of scarcity and abundance. Although different experts propose different schedules and formulas for the weaning of domesticated dogs, raw-fed American puppies, like their cousins in the wild, seem to thrive no matter when and how they are introduced to the food they will eat as adults.
