Kijk naar een hond die de bal achtervolgt of tijdens een dagelijkse wandeling vrolijk naast zijn baasje draaft. Zien ze eruit alsof ze genieten van het proces, of zijn honden op een golflengte die we niet kunnen begrijpen?
Hondenbezitters zullen zweren dat hun honden de betekenis van geluk kennen, maar er zijn nog steeds sceptici die redenen vinden waarom dit niet zo is. Ze geloven dat honden gewoon door de bewegingen van plezier gaan, zonder echt te voelen wat is. Dat zou impliceren dat het pelsbaby-robots zijn die op de een of andere manier zijn ontworpen om menselijke emoties te simuleren. Hebben we een natie van cybernetische honden? Of kunnen ze genieten zoals mensen dat kunnen.
Als honden plezier lijken te hebben, kwispelen ze vrolijk met hun staart en willen ze dat hun baasje meedoet door te buigen met hun favoriete speeltje. De vreugde is aanstekelijk als gelukkige honden onze mentale plezierzone stimuleren en ons high maken van hun schijnbare euforie. De meeste hondenmensen denken dat hun honden van ze houden - en zo simpel is het.
Neurowetenschappers van Emory University hebben deze theorie op de proef gesteld, omdat ze wilden weten of de genegenheid van een hond voor mensen voornamelijk door voedsel werd aangedreven. Selecties van pups werden getraind om in een MRI-scanner te gaan liggen en de onderzoekers konden zien hoe de beloningscentra in hun hersenen reageerden op lof en eten - plus gezichtsherkenning. Meestal, wanneer een van de honden hun baasjes zag, lichtte dit deel van hun hersenen op als een kerstboom.
Uit het onderzoek bleek dat honden over het algemeen hun baasje verkiezen boven hun favoriete traktatie, waardoor de twijfelaars die geen honden kunnen accepteren, een sterke band met mensen vormen. Dit hondenliefdesverhaal werd besproken in Fortune.
Het bewijs zit in de hondenpoten, terwijl ze in het hondenpark klooien en de bewegingen van andere straathonden imiteren met open mond, kwijlend over het gras. Ze lijken een gelukkige, kwispelende tijd te hebben terwijl ze op en neer dobberen terwijl ze beginnen met spelen met hondenvrienden uit de buurt. Elke waarnemer zou denken dat de honden van elk moment genieten.
Honden weten hoe ze zich moeten vermaken als ze blij blaffen of wolven huilen als ze weten dat het tijd is om te wandelen. Ze voelen vooral de genegenheid als je achter hun oren krabt of ze ondeugend aan je boodschappentassen ziet snuffelen om te ontdekken dat je hun favoriete lekkernijen hebt onthouden. Ze zullen met hun hoofd dobberen en hun lippen likken terwijl ze je ogen afwenden, in de hoop dat ze niet gezien worden.
Om een hond het plezier te laten voelen van spelen, eten of rondhangen met zijn favoriete mens, moeten ze emoties hebben.
Het idee dat woofers genegenheid kunnen bevatten, werd verworpen door Renee Descartes, een Franse, 17e-eeuwse filosoof en wetenschapper die een krachtige invloed op die tijd had. Dit was de logica van de wetenschap, dus zijn bewering dat dieren geen bewustzijn hadden en geen pijn of angst konden voelen, werd door velen nageleefd.
Hij vergeleek dieren ook met een zak aardappelen. Dit hield in dat honden en andere dieren op de automatische piloot stonden en dat elke actie verwant was aan een reflexmatige reactie, waarbij een pup iets zou doen zonder na te denken. Het nieuwe tijdperk van de wetenschap bracht honden terug in de kennel en gaf wereldburgers een "Aha"-moment, toen ze hun huisdier in een negatief daglicht begonnen te zien.
Tot deze wilde en pootschokkende uitspraken leek de mensheid een vriendschappelijke relatie met honden te hebben. De oude beschaving geloofde dat honden een connectie waren met het hiernamaals, terwijl anderen hun gezelschap en vaardigheden omarmden om vee en schapen te bewaken en te hoeden.
Ancient Encyclopedia informeert ons dat archeologen bewijs hebben gevonden van gedomesticeerde honden in Turkije daterend uit 12.000 v.Chr. Een hondenmozaïek en ander kunstwerk benadrukken dat onze vroege pups jachthonden en metgezellen waren, die in de Mesopotamische periode, zo'n 5000 jaar geleden, lijnen en halsbanden droegen!
Het label 'domme hond' bleef bij honden hangen tot de komst van de moderne wetenschap, toen een nieuw soort psychologen en wetenschappers het geloof van Descartes in twijfel trok.
Charles Darwin was de 20e-eeuwse filosoof/wetenschapper die met zijn evolutietheorie hoop bood aan dieren - we zijn allemaal met elkaar verbonden. Zijn gedachten over hoe mens en dier werden geschapen was geen populair principe, maar de wetenschap luisterde. In de 21e eeuw bliezen onderzoekers het deksel van stodgy denken om het nieuws te vieren, onze geweldige honden waren natuurlijk bewust.
Wetenschappers houden van feiten en totdat onderzoekers honden onder de MRI-scanner legden en een kijkje namen in de innerlijke werking van hun geest, gingen ze ervan uit dat honden geen emotie hadden. Onze analisten met een witte vacht stonden erop dat honden alleen konden worden beoordeeld op wat ze doen.
Vraag een hondeneigenaar of zijn retriever pijn voelt en hij zal je vertellen dat het waar is. Als een pup op een scherp voorwerp staat, is de kans groot dat hij gaat janken en hinken van de pijn. Vraag opnieuw of hun hond plezier voelt en het antwoord zal ongetwijfeld hetzelfde zijn.
Waarnemers in het wild zeggen al jaren dat dieren in staat zijn tot emoties, terwijl de wetenschap het concept een kopstoot gaf. Nu gaat het erom hoe ze deze emoties en plezier voelen, niet of ze dat kunnen.
Honden zijn zeer sociaal, wat inhoudt dat ze kunnen voelen en denken. De Universiteit van Wenen bestudeerde honden om te zien of ze begrijpen wat er in ons hoofd omgaat. Ongeveer 53 pups werd gevraagd om te luisteren naar vrolijke en droevige geluiden van mensen en andere straathonden. Honden waren in staat om onderscheid te maken tussen de geluiden en toonden een vorm van empathie en gedeelde emotie jegens ons en hun hondenmaatjes.
Vox zette dit denken voort met een bekende bioloog die uitlegde dat wanneer honden fysiek pijn voelen, de zenuwen in de huid de eerste zijn die reageren met motorneuronen, wat het "uit je huid springen effect" veroorzaakt, ervaren wij mensen. Als honden pijn kunnen voelen, dan het is gezond verstand dat ze ervan kunnen genieten.
Om ervoor te zorgen dat een hond plezier heeft in zijn dagelijks leven, is het essentieel dat hij gesocialiseerd wordt met mensen en andere woofers. Net als mensen hebben onze honden interactie nodig om vertrouwen en geluk in de wereld te krijgen. Een pup die is verhinderd om met andere honden en mensen om te gaan, is meestal angstig en onzeker. Sommigen kunnen zelfs agressief worden, omdat ze niet hebben geleerd om met anderen om te gaan. We willen allemaal dat onze hondenkampioenen plezier voelen, dus socialisatie is essentieel voor een goed afgeronde straathond om van hun leven te houden.
Victoria Stilwell, buitengewone hondentrainer, gelooft dat positieve bekrachtigingstechnieken de sleutel zijn tot het creëren van een gelukkige hond en eigenaar. Door basisaanwijzingen aan te leren en er plezier in te hebben, zal een hond worden aangemoedigd om het plezier te voelen dat hij verdient. Haar 'No Force'-methoden zijn in de schijnwerpers gekomen, maar als je bedenkt hoe kinderen leren, is het logisch om de nadruk te leggen op aanmoediging, niet op dwang.
Kinderen leren al op zeer jonge leeftijd levensvaardigheden en hoe om te gaan met mensen, en hopelijk met dieren. Ze nemen de aanwijzingen van familieleden over en leren graag hoe ze moeten functioneren in een verwarrende wereld. Kinderen die niet gesocialiseerd zijn, hebben geen idee van speelse manieren en kunnen opgroeien tot pesters - net zoals een hond mensen zou kunnen zien als iets om bang voor te zijn.
Het concept van positieve training is gebaseerd op de gedachte dat mensen werken voor beloningen en lof en dat geldt ook voor honden. Ze leren te doen wat er van hen wordt gevraagd zonder dat daarbij hun geest wordt gebroken. Traktaties, handgebaren, speelgoed en zelfs spelletjes worden gebruikt om goed gedrag te stimuleren en een gelukkige hond te ontwikkelen die geniet van het leerproces.
De auteur van "The Love That Dog Training Method", is een voorstander van deze zachte stijl van trainen en heeft geholpen bij het vormen van de Obama's pup, een Portugese waterhond genaamd Bo. De wetenschap heeft overtuigend bewijs dat honden emotionele wezens zijn en plezier in hun leven kunnen voelen. Wat denk je?
