Honden zijn al heel lang onze metgezellen en door de eeuwen heen hebben ze geleerd signalen op te pikken en te leren van ons gedrag. Dit is precies waarom we hulphonden kunnen hebben, niet alleen voor blinden, maar ook voor mensen met verschillende handicaps.
Dus een hond kan zien wanneer je bang bent, wat je nodig hebt, of je een angstaanval krijgt, maar kan een hond ook zien wat een knuffel betekent?
Heb je ooit, in een moment van pure vreugde, je hond geknuffeld? Heb je je ooit afgevraagd hoe ze over een knuffel denken? Veel ervan kan worden verteld door goed te letten op de reactie van uw hond wanneer u hem knuffelt.
Als het om knuffels gaat, is dit momenteel een hot topic:veel hondenbezitters zweren dat hun honden dol zijn op knuffels, terwijl sommige gedragsdeskundigen beweren dat honden gestrest raken - zelfs opgewonden als ze worden geknuffeld. Dit zijn de meest opvallende tekenen die een hond kan vertonen als hij wordt geknuffeld:
Staart Kwispelend – Veel hondenbezitters associëren kwispelen met een blije hond. Dit is echter niet waar. Als uw hond langzaam, enigszins stijf, met zijn staart kwispelt, betekent dit dat hij alert is, niet gelukkig. Als je hond zijn staart intrekt en kwispelt, tonen ze je onderwerping en zijn ze nerveus. Buiten dit is blij kwispelen vol energie en gecombineerd met andere tekens, zodat je weet dat het positief is.
Oor Positie - Honden zullen de vorm en positie van hun oren veranderen op basis van hun huidige stemming, dus dit is een goede indicatie of uw hond echt van een knuffel geniet of niet. Als de oren naar voren wijzen en naar boven wijzen, zijn ze ofwel agressief ofwel geïnteresseerd. Als ze plat zijn, teruggetrokken, zijn ze onderdanig en angstig.
Staren – als je je hond knuffelt, kijk dan waar ze kijken. Kijken ze naar je of van je af? Als uw hond van u wegkijkt, kunt u het wit van hun ogen zien, ze genieten niet van de knuffel. Ze verdragen het.
Grommen – een grom is een heel duidelijk teken dat de hond niet geniet van de situatie, ze zich bedreigd voelen en als de situatie aanhoudt, zullen ze toeslaan. Knuffel nooit een hond die grommend reageert, dit kan tot zeer ernstige verwondingen leiden. Dit gedrag is zeldzaam en hangt van veel factoren af, zoals de achtergrond van de hond en de algehele behandeling die ze van hun baasjes krijgen.
Wanneer we dit probleem vanuit evolutionair perspectief bekijken, zouden honden niet echt een voorkeur voor knuffels moeten hebben. Natuurlijk, hun voorouders sliepen in knusse holen en waren gewend aan een beperkte ruimte, maar overweldigd worden door een ander lid van de roedel werd niet getolereerd en resulteerde vaak in terugvechten.
Nu zijn onze honden heel anders dan hun wolvenvoorouders, maar er zijn eigenschappen die de overhand hebben gehad tijdens het hele domesticatieproces. Een instinct dat de overhand had, is om weg te rennen als je bang bent of je bedreigd voelt. Als er iets is dat hen ervan weerhoudt weg te rennen, zullen ze vechten om de kans te krijgen.
Dit is waarom knuffels zo'n controversieel onderwerp zijn als het om honden gaat. Hoewel er honden zijn die knuffels niet erg vinden en sommigen er zelfs van genieten, lijkt het erop dat de overgrote meerderheid van de honden er niet zo van geniet als wij. Ze nemen hun bewegingsvrijheid weg en kunnen daardoor nerveus of angstig worden.
Een paar jaar geleden haalde een gewaagde nieuwe uitspraak de krantenkoppen:"Knuffel je hond niet, hij haat het." Er zijn talloze verkooppunten geweest die het verhaal publiceerden over een wetenschappelijk onderzoek waarin werd uitgelegd dat honden inderdaad een hekel hebben aan knuffels en de reden waarom ze ze tolereren.
Hoewel veel hondenbezitters deze informatie ter harte namen en afzagen van het knuffelen van hun hoektanden, is het een feit dat dit algemeen werd gerapporteerd als een studie, maar het was in feite een opinieredactioneel artikel gepubliceerd in het tijdschrift Psychology Today, en gedaan door slechts één onderzoeker!
Dit betekent niet dat ze ongelijk hadden, maar het is belangrijk om te vermelden dat dit geen onderzoek was, maar een mening gebaseerd op gedragssignalen (zichtbare en subtiele) van honden die werden geknuffeld. Deze mening is gevormd door het analyseren van foto's van honden die worden geknuffeld.
Aangezien dit project niet door vakgenoten is beoordeeld en er geen informatie was over wat voor soort gegevens zijn verzameld en hoe deze zijn verzameld, is het moeilijk om tot solide conclusies te komen. Dit is echter een stap in de goede richting, want het zal niet alleen hondenbezitters, maar ook onderzoekers ertoe aanzetten om het gedrag van honden in meer detail te bestuderen en de subtiele signalen te leren die uw hond u zou kunnen geven wanneer ze zich ongemakkelijk voelen.
Hoewel er geen consensus is over het hele "knuffel je hond" -probleem, sporen wetenschappers en gedragsdeskundigen hondenbezitters aan om gedragskenmerken van hun honden te leren om te bepalen of hun hond gestrest, bedreigd, bang of een ontspannen en gemakkelijke hond is.
Nu zijn er ook honden die knuffels niet erg vinden. En hoewel je hond knuffels van jou als zijn baasje misschien tolereert, en zelfs alle knuffels van je kinderen niet erg vindt, kunnen ze heel anders reageren wanneer een vreemde dit probeert. U kunt trainen als u ervoor wilt zorgen dat uw hond gevoeliger is voor aanraking, bijvoorbeeld als u kinderen heeft of een levensstijl nodig heeft.
Hulphonden zijn bijvoorbeeld getraind om verschillende signalen op te pikken en hun baasjes te helpen, of ze nu hulp nodig hebben bij het vinden van een manier of hulp bij het doorstaan van een paniekaanval. Als zodanig hebben hulphonden geleerd om veel aanraking te verdragen om hun mensen behulpzaam te zijn.
De belangrijkste manieren om uw hond te leren ontvankelijk te zijn voor aanraking, zijn de volgende dingen:
Vergeet niet te letten op tekenen die erop wijzen dat uw hond onder stress zou kunnen staan wanneer u hem knuffelt, want aangezien hun evolutionaire begroeting aanzienlijk verschilt van die van ons, zijn ze misschien niet zo comfortabel als u denkt.
