Het lijdt geen twijfel dat honden verhoogde zintuigen hebben in vergelijking met mensen. Ze kunnen een geur op grotere afstand oppikken en hebben ook een scherper gehoor. De kans is groot dat u als hondenbezitter uw hond op een ogenschijnlijk lege ruimte en zonder enige provocatie heeft zien blaffen. Blaft hij naar iets paranormaals? Hoe zit het met de djinns?
De meeste mensen verwarren djinns met geesten. Djinns zijn afkomstig uit de Arabische folklore, met name literatuur uit het Midden-Oosten. Het woord zelf betekent verhulling; Djinns worden verondersteld standaard onzichtbaar te zijn voor mensen en zichtbaarder voor dieren - vooral honden.
Je bent diep in slaap en plotseling begint je hondje een geluid te maken. Je merkt dat hij naar een bepaalde plek staart, maar als je kijkt, is er niets. Je roept de naam van je hond, maar ze zijn alert, bijna afgeleid door iets op die plek. Dit komt misschien niet vaak voor, en dus ga je ervan uit dat ze een djinn zien.
Bijna plotseling verandert hun houding en worden ze speels, waarbij ze hun hoofd kantelen alsof ze aandachtig naar iemand luisteren. Opnieuw zie of hoor je niets, en het hele scenario begint een beetje griezelig te worden. Zonder waarschuwing begint uw hond te blaffen, waardoor u verrast wordt.
Dit specifieke gedragspatroon komt vaak voor bij honden die interactie lijken te hebben met een onzichtbare bron. Aangezien wordt aangenomen dat honden vibraties en energieën opnemen, kun je de mogelijkheid niet uitsluiten dat ze djinns zien. Djinns zijn van nature onzichtbaar. Honden zijn zeer opmerkzaam en daardoor is de kans groter dat ze de djinns spotten. Uw hond kan de energieën van de djinns voelen en zich angstig of zelfs gestoord voelen bij het vooruitzicht om met de djinn om te gaan.
Tijdens de pre-islamitische periode aanbaden veel mensen in de Arabische wereld de djinns. Djinns worden prominent genoemd in de Heilige Koran en andere Abrahamitische religieuze teksten. In de tekst staat dat iedereen die 's nachts een hond hoort blaffen, troost moet zoeken bij God omdat het dier iets ziet dat mensen niet kunnen zien.
De term 'jinn' werd in die periode veel gebruikt om demonen en monsters aan te duiden in teksten die betrekking hadden op verschillende culturen en religies. Er wordt ook aangenomen dat djinns de vorm aannemen van verschillende dieren, met name zwarte honden. Daarom kunnen honden ze vaker waarnemen dan wij mensen.
Arabische folklore suggereert ook dat djinns de vorm aannemen van meerdere wezens tegelijkertijd, een soort halfmenselijke, halfdierlijke hybride. Het uiterlijk en de sfeer van deze djinns hebben onze hondenvrienden door de geschiedenis heen verontrust.
Het bestaan van djinns in verband brengen met de wetenschap kan een potentiële bananenschil zijn. Het debat tussen wetenschap en religie is rechtstreeks in strijd met de oorsprong van de djinn in islamitische teksten. Hoewel wetenschappers hun bestaan proberen te ontkennen, hebben mensen gemeld dat ze door de eeuwen heen getuige zijn geweest van hun aanwezigheid. De religieuze tekst in de Heilige Koran beschrijft djinns als zijnde gemaakt van "rookloos vuur". Maar dat vertaalt zich nu in de wetenschappelijke wereld, honden zouden waarschijnlijk alle energie oppikken die afkomstig kan zijn van potentiële bovennatuurlijke elementen, zoals djinns.
Het meest voorkomende teken hiervan is dat ze blaffen of staren naar lege ruimtes. Ook reageren honden anders op djinns in vergelijking met geesten en spoken. Religieuze bronnen beweren dat djinns zowel goed als slecht kunnen zijn. Maar het zijn de kwaadwillenden die de schijnwerpers delen terwijl ze naar verluidt proberen de menselijke dimensie te betreden. Dergelijke djinns kunnen slechte vibes produceren waar honden zich door gestoord voelen. Hondenbezitters kunnen in dergelijke gevallen hun huisdieren angstig zien worden en bijna jammeren van angst. Het gedrag van hun huisdier is vergelijkbaar met wanneer ze angst voelen en troost nodig hebben.
Er is geen concreet bewijs voor de aanwezigheid van djinns. Veel hondenbezitters, vooral in de Arabische wereld en het Indiase subcontinent, rapporteren echter gedrag dat de theorie van djinns ondersteunt. Het is waarschijnlijk dat ze de (vaak negatieve) energie van djinns kunnen voelen, waardoor honden gaan huilen of kreunen.
Hoewel djinns voor het grootste deel duister blijven, tenminste in vergelijking met geesten, kunnen honden nuttig zijn bij het detecteren van hun aanwezigheid. Het vermogen van honden om deze onzichtbare wezens waar te nemen, maakt ze van onschatbare waarde voor mensen die van het bovennatuurlijke houden en boze geesten willen afweren.
De technieken die worden gebruikt om met djinns om te gaan, variëren van hightech apparatuur tot het ouderwetse wijwater. Honden kunnen hun poten lenen door de experts naar de djinns te leiden, in plaats van dat de experts ze bij toeval ontdekken. Geef je huisdier de vrije loop als je naar een spookhuis gaat dat je wilt verkennen om eventuele djinns te vinden die op de loer liggen.
De sleutel tot het trainen van je hond voor het zien van djinns is vergelijkbaar met de manier waarop je zou zijn voor elke andere bovennatuurlijke entiteit. Je moet je voorbereiden op het omgaan met een prikkelbare hond en een situatie die je nog nooit eerder hebt meegemaakt. Het laatste wat je moet doen is in paniek reageren. Laat je hond doen wat hij moet doen om in het reine te komen met de aanwezigheid van de djinn.
Ook het creëren van een routine kan helpen. Breng uw hond naar de plek waar ze de neiging hebben om de tekenen van het zien van een djinn te vertonen en kijk of dat elke keer gebeurt.