Honden staan vooral bekend om hun reukvermogen en gehoor. Hulphonden zijn bijvoorbeeld speciaal opgeleid om mensen te helpen in rampgebieden, maar ook bij politie, leger en brandweer. Hun scherpe zintuigen zijn in veel opzichten enorm superieur aan de onze, en laten echt zien dat ze onze beste vrienden zijn wanneer ze die zintuigen voor ons gebruiken.
Met een buitengewoon reukvermogen blinken honden zeker uit, maar hoe zit het met hun visie. Is het ook superieur? De meesten van ons zijn zich ervan bewust dat het zicht van een kat 's nachts veel beter is, maar hoe zit het met dat van een hond? We weten dat honden sommige spectrums kunnen horen die wij niet kunnen horen, maar kunnen ze ook bepaalde delen van het spectrum zien die buiten onze mogelijkheden liggen? Hoe zit het bijvoorbeeld met infrarood?
De waarheid is dat honden infrarood niet kunnen "zien", maar ze kunnen het misschien op een andere manier waarnemen.
Telkens wanneer uw hondenvriend iets ziet of voelt dat voor hen van belang is, zullen ze reageren. Hun lichaamstaal zal je meteen vertellen dat iets hun aandacht heeft getrokken. Ze kunnen op een vriendelijke, nieuwsgierige manier reageren, of misschien zelfs agressief als ze zich op enigerlei wijze bedreigd voelen.
Ook al ziet uw hond misschien niet direct iets in het infraroodlichtspectrum, hij kan wel een thermische warmte in de buurt waarnemen en kan tekenen vertonen van:
Alertheid - zodra uw hond een warmtebron voelt, wordt hij onmiddellijk alert terwijl hij beoordeelt of het een bedreiging is of niet.
Zeuren - uw hond kan zeuren over het object of fenomeen omdat ze er echt dichterbij willen komen, of er echt vanaf willen.
Blaffen - als uw hond zich bedreigd of bang voelt, begint hij te blaffen.
Ineenkrimpen - als uw hond gedwongen wordt om te communiceren en nog steeds bang is, kunnen ze ineenkrimpen en proberen zichzelf kleiner te maken.
Grommen - als uw hond niet in staat is om weg te komen van een waargenomen dreiging, kan hij ook gaan grommen en tekenen van agressie vertonen.
Opgeheven oren - in de meeste gevallen zal een agressieve houding echter niet de natuurlijke reactie van uw hond zijn; ze zullen vaak gewoon nieuwsgierig zijn, wat je kunt zien aan hun opgeheven oren.
Snuiven – om te beoordelen of het object waar ze nieuwsgierig naar zijn eetbaar is, zullen ze eraan ruiken.
Kwispelen met de staart - wanneer uw hond beslist of het onderwerp van hun aandacht geen bedreiging vormt, zullen ze meestal met hun staart gaan kwispelen.
Hoewel de reuk- en gehoorzintuigen van uw hond scherp en zeer gevoelig zijn, is hun gezichtsvermogen in feite inferieur aan dat van ons. Net als hun voorouders van wolven hebben honden minder staafjes en kegeltjes in hun ogen dan wij, waardoor wetenschappers speculeren dat ze maar 2 van de 3 kleuren zien, hoogstwaarschijnlijk blauw en geel.
Wolven ontwikkelden in plaats daarvan een gespecialiseerd zicht om te jagen bij weinig licht, waardoor ze bewegingen gemakkelijker konden waarnemen. In tegenstelling tot sommige andere roofdieren ontwikkelden wolven en honden echter niet het vermogen om infrarood licht te zien. In plaats daarvan hebben ze een geheim zintuig waarmee ze thermische warmte kunnen voelen die zich op het puntje van hun neus bevindt.
De specialisatie waardoor de voorouders van de hond uitblinken bij weinig licht, zoals schemering en zonsopgang, is ook de reden dat uw hond geen infrarood kan zien.
De anatomie van de ogen van een hond vertelt ons wat ze zien. In het netvlies bevinden zich staafjes en kegeltjes die het licht in het oog waarnemen. De kegels zijn gespecialiseerd om zicht te bieden bij veel licht, terwijl de staafjes helpen bij het zien bij weinig licht. Zowel mensen als honden hebben deze, maar honden hebben veel meer staafjes in hun ogen, waardoor ze veel beter kunnen zien bij weinig licht.
Terwijl mensen een trichromatisch zicht hebben, hebben onze honden een dichromatisch; dat wil zeggen, ze zien slechts een deel van het spectrum dat wij kunnen zien, namelijk de blauwe en gele tinten. Maar er is steeds meer bewijs dat ze ultraviolet licht kunnen zien, een aanpassing die hen mogelijk heeft geholpen om lichtgekleurde dieren te onderscheiden tegen een lichte achtergrond zoals sneeuw.
De natuur zou honden echter zeker een andere manier geven om prooien in de buurt te voelen. Een onderzoek waarbij Zweedse en Hongaarse wetenschappers betrokken waren, heeft ontdekt dat de koudste plek op een hond infrarood of thermische warmte kan voelen. Precies op het puntje van die natte neus zitten een aantal zenuwuiteinden die signalen naar de hersenen sturen wanneer ze een warmtebron voelen. Wolven en honden kunnen dit extra zintuig gebruiken om te jagen wanneer de omstandigheden hen niet toelaten om prooien te zien of te horen, net zoals slangen en vleermuizen.
Uw hond is uitgerust met de zenuwen en het waarnemingsvermogen om infrarood via zijn neus waar te nemen, maar als gedomesticeerd dier dat weinig behoefte heeft aan het jagen op prooien, hebben ze mogelijk vaker op hun andere zintuigen vertrouwd.
Een hond kan zeker worden getraind om de gevoelige huid op hun neus nauwkeuriger te gebruiken om thermische warmte te voelen, zoals de onderzoekers die hun bevindingen over dit extra hondengevoel publiceerden, bewezen. Meestal zal training honden opnieuw afstemmen op hun extra zintuig en hen leren de signalen te herkennen die ervan uitgaan. Omdat deze ontdekking echter vrij nieuw is, wordt er onderzoek gedaan, zowel in de zin zelf als het trainen van een hond om het te gebruiken.
