Hondenvisie is een hot topic voor eigenaren van gezelschapsdieren. Een van de grootste mythes rond honden is dat ze alleen in zwart-wit zien. Het is waar dat honden de wereld niet op dezelfde manier zien als mensen, maar ze kunnen een beperkt kleurengamma zien, waaronder blauw en geel. De rest van het kleurenspectrum ziet er ook blauw of geel uit voor uw hond.
Aangezien honden slechts in een beperkt kleurenspectrum kunnen zien en verder geen goed zicht hebben, is het moeilijk te bepalen of honden het verschil tussen kleuren echt herkennen op dezelfde manier als mensen.
Om te bepalen of uw hond kleuren kan herkennen of niet, moet u beter begrijpen hoe hij kleuren ziet. Als u eenmaal weet dat honden een zeer beperkt kleurenspectrum zien, zult u waarschijnlijk subtiele signalen opmerken dat uw hond niet alle kleuren kan zien die u wel kunt zien.
Als je ooit hebt gezien dat je hond alleen speelgoed prefereert dat geel en blauw is, komt dat waarschijnlijk doordat dat de kleuren zijn die je hond kan zien. Je merkt misschien ook dat je hond moeite heeft met het zien van speelgoed met een andere kleur. Een groen speeltje is bijvoorbeeld waarschijnlijk moeilijk te zien voor uw pup in het gras, dus het gooien van een groene bal in de tuin kan voor problemen zorgen.
Let op uw hond de volgende keer dat u hondenspeelgoed gaat uitzoeken. Je zult waarschijnlijk merken dat ze speelgoed vermijden dat groen, rood, paars, roze of oranje is. Wanneer u speelgoed voor uw pup uitkiest, moet u rekening houden met hoe ze kleur zien. Beter nog, laat je hond zijn eigen speelgoed kiezen, zodat je weet dat hij er dol op zal zijn.
Dus, hoe hebben we ontdekt dat honden rood-groene kleurenblindheid hebben? Laten we het uitzoeken.
Decennialang werd aangenomen dat honden alleen in zwart-wit konden zien. De reden dat mensen dit geloofden, is omdat de oprichter van de Nationale Hondenweek, Will Judy, in 1937 een verklaring aflegde waarin hij beweerde dat honden alleen in zwart-wit konden zien en over het algemeen slecht konden zien. Zijn verklaring hield ook in dat honden alleen konden zien in zwart-wit in wisselende highlights van zwart en grijs, en dat ze niet meer konden dan alleen algemene vormen en contouren.
In de jaren zestig kwamen andere onderzoekers echter met een nieuwe theorie. In deze theorie konden alleen primaten zoals gorilla's in kleur zien zoals mensen. Er was geen onderzoek om deze bewering te staven, maar het werd uiteindelijk bekend als een feit dat honden, die geen primaten zijn, niet in kleur konden zien. De volgende 50 jaar werd er heel weinig onderzoek gedaan naar het gezichtsvermogen van honden.
In 2013 begonnen Russische wetenschappers de manier waarop honden de wereld zien opnieuw te onderzoeken. Tijdens hun onderzoek weerlegden deze wetenschappers de oude theorie dat honden alleen in zwart-wit konden zien en alleen verschillende helderheid konden gebruiken om dingen te zien. In plaats daarvan leerden ze dat honden kunnen zien in een beperkt kleurenbereik, waaronder geel en blauw, en dat ze goed genoeg kunnen zien om onderscheid te maken tussen verschillende objecten in een opstelling.
Fundamentele verschillen in ogen van mens en hond verklaren het verschil in gezichtsvermogen dat elke soort heeft.
Het netvlies van een hond is anders dan dat van een mens. Allretinas zijn samengesteld uit staafjes, kegeltjes en ganglioncellen. De staafjes helpen bij het zien bij weinig licht, de kegeltjes helpen je om kleuren te zien en de ganglioncellen helpen bij de regulatie van circadiane ritmes.
Mensen hebben drie verschillende soorten kegeltjes in hun netvlies, maar honden hebben er maar twee, en daarom kunnen ze niet alle kleuren zien die we kunnen zien. Wetenschappers ontdekten dat honden de kegeltjes missen waarmee ze rood en groen kunnen zien. Bovendien hebben honden meer staven dan mensen, dus ze hebben de neiging om beter te zien bij weinig licht dan wij.
Helaas kunt u uw hond niet helpen de kleuren te zien die biologisch onmogelijk voor hem zijn om te zien, maar dat betekent niet dat u uw hond niet kunt leren de verschillen te herkennen tussen de kleuren die hij kan zien. Om dit te doen, zult u moeten ze leren hoe ze op kleur moeten sorteren, in die zin dat sommige dingen een kleur hebben en andere niet.
In zijn boek "How To Teach Your Dog to Talk:125 Easy-To-LearnTricks Gegarandeerd om zowel u als uw huisdier te vermaken", beschrijft Arthur J. Haggerty hoe u uw hond kunt leren de was in twee verschillende manden te sorteren. In Haggerty's methode , de ene wasmand is voor witte kleding en de andere voor gekleurde kleding. Met de commando's "wit" en "kleuren" kun je je hond trainen om een item van één kleur in de juiste mand te leggen.
Dit type sorteertaak kan worden overgedragen naar andere objecten in uw huis. Gebruik deze techniek en probeer uw hond te leren zijn speelgoed te sorteren in plaats van wasgoed. Wanneer je dit doet, zorg er dan voor dat je realistische verwachtingen hebt, zodat je tijdens het proces niet gefrustreerd raakt door je hond. Onthoud dat ze niet het verschil kunnen zien tussen alle kleuren die jij kunt. Vraag uw hond niet om te proberen het verschil tussen deze kleuren te zien, anders verwart u ze alleen maar en veroorzaakt u onnodige frustratie voor u beiden.
Door te leren hoe uw hond kleur begrijpt en de wereld ziet, kunt u uw hond beter begrijpen en krijgt u inzichten die veel mensen nooit zullen hebben. Omdat de wetenschap ons kan helpen te leren hoe onze honden zien, kunnen we het gebruiken om ons te helpen meer te weten te komen over onze honden in het algemeen.
