De socialisatie van de hond begint bijna vanaf de geboorte, wanneer de moederhond haar pups begint te leren wat ze wel en niet kunnen doen. Als ze de regels overtreden, corrigeert ze ze onmiddellijk en als ze te ver afdwalen, brengt ze ze terug.
Als alles goed gaat, weten die puppy's tegen de tijd dat ze wat ouder zijn hun plaats in die roedel, met respect voor andere honden met een hogere positie en geleidehonden met een lagere positie.
Dat is als alles goed gaat. Wanneer mensen echter heel jong een puppy adopteren - twaalf weken is niet ongebruikelijk - slagen ze er vaak niet in om de lessen van de moederhond voort te zetten door niet de regels, grenzen en beperkingen te creëren die alle honden nodig hebben om gesocialiseerd te worden.
Zelfs als een hond veel later in de puppytijd of als volwassene wordt geadopteerd, als de mensen de regels van hun nieuwe roedel niet vaststellen, zal die hond niet weten hoe hij zich moet gedragen.
Een hond die zijn roedelgenoten respecteert, hun plaats in de roedel kent en de regels volgt, is een gesocialiseerde hond. Wanneer een hond asociaal is, kan dit tot verschillende problemen leiden. Dus, hoe weet je of je hond gesocialiseerd is of niet?
Een gesocialiseerde hond kent zijn plaats in de roedel, een antisociale hond niet. Een van de manieren waarop dit zich kan manifesteren, is een hond die de ruimte van andere mensen of dieren niet respecteert, vooral die in zijn eigen roedel. Dit zijn de honden die mensen aansporen om tijdens de maaltijd om voedsel te bedelen, of proberen om " kudde” mensen of andere dieren in huis door achter hen te cirkelen of ze te duwen. Ze kunnen hun mensen ook in verlegenheid brengen door te proberen op de benen van gasten te klimmen of op mensen te springen die het huis binnenkomen.Oplossing :de mensen in de roedel moeten hun ruimte opeisen en de hond consequent corrigeren om de grenzen te bepalen. Dit betekent dat je de hond fysiek blokkeert of wegduwt wanneer hij probeert binnen te vallen.
Voor mensen is het gemakkelijk om een hond die gek wordt van draaien en blaffen en springen te zien als gewoon blij om ons naar huis te zien gaan, maar dat is niet wat er gebeurt vanuit het oogpunt van een hond. De over-enthousiaste hond gedraagt zich zo omdat ze heeft geen regels over waar ze heen moet of wat ze in bepaalde situaties moet doen, dus al die energie wordt fysiek en willekeurig uitgedrukt. En als het lichaam van een hond zo fysiek opgewonden is, is het onmogelijk om de geest van de hond te bereiken om haar te kalmeren.Oplossing :over-enthousiaste honden hebben veel beweging nodig om die overtollige energie af te voeren, maar de mensen in de roedel moeten ook stoppen met het belonen van dat opgewonden gedrag. Als je niet wilt dat je hond elke keer dat je thuiskomt blijft springen en draaien, dan moet je de hond negeren als hij in die staat is. De hond zal het niet persoonlijk opvatten; ze zal gewoon leren dat overmatige opwinding geen beloning oplevert.
Als roedelleider zouden we altijd degene vooraan moeten zijn tijdens de wandeling, maar dat is niet altijd het geval, en een van de meest voorkomende problemen waarmee Cesar te maken heeft, zijn mensen wiens honden ze trekken, of anderszins goed opgevoede honden die plotseling uitvallen als ze een andere hond of persoon zien lopen. In deze gevallen krijgt de hond niet het leiderschap dat hij nodig heeft van de mens aan de andere kant van de lijn, dus hij gaat vanzelf naar voren omdat elke roedel om een leider te hebben.Oplossing :De mens aan het einde van de lijn moet leren kalm en assertief te zijn en de hond niet naar voren te laten lopen, en ook hoe hij niet moet reageren op dingen in de omgeving die de hond opgewonden kunnen maken. (Je kunt meer informatie vinden in het gedeelte Hondenuitlaat op CesarsWay.com.)
Aan de andere kant van het spectrum bevindt zich de hond die iedereen probeert te vermijden, of in ieder geval onbekende mensen of dieren. Dit zijn honden die van nature gelukkig zouden zijn achterin de roedel, waar ze worden beschermd door de rest van de roedelleden, maar om wat voor reden dan ook het gevoel hebben dat ze naar voren zijn geduwd in de roedel en hun reactie is om te vermijden of vluchten. Niet elke hond die ergens voor wegrent is asociaal - een normaal gesproken rustige, vrolijke hond kan zich plotseling onder het bed verstoppen als er een luid, onbekend geluid is, zoals vuurwerk of onweer, bijvoorbeeld. Maar de hond die het elke keer doet als er iets nieuws is, vertoont asociaal gedrag.Oplossing :Schuchtere honden kunnen moeilijker te rehabiliteren zijn dan agressieve honden, maar het begint allemaal met de hond die leert jou te vertrouwen als hun roedelleider. En hoewel het moeilijk is, als je een roedelleider bent met een verlegen hond, moet je jezelf misschien dwingen om de hond een tijdje te negeren, oefenen met "niet aanraken, niet praten, geen oogcontact" totdat de hond zich op zijn gemak voelt bij het naderen van je hond. ruimte.
Is uw hond asociaal of perfect gedragen? Vertel ons over hen in de reacties.
