1. Nestgedrag :
- In de dagen of uren voorafgaand aan de bevalling kan uw hond nestgedrag vertonen. Het kan zijn dat ze probeert een rustig en afgelegen plekje te vinden, zoals een kast, onder een bed of in een werpkist.
- Ze kan ook beginnen met het verzamelen van materialen zoals dekens of handdoeken om een comfortabele geboorteplek te creëren.
2. Verandering in eetlust :
- Naarmate de bevalling nadert, kan het zijn dat uw hond minder eetlust heeft of minder eet dan normaal.
- Dit is normaal omdat haar lichaam zich concentreert op de voorbereiding op de bevalling.
3. Rusteloosheid en hijgen :
- Uw hond kan rusteloos worden en rondlopen of tekenen van angst vertonen.
- Zwaar hijgen is een veel voorkomend teken dat de bevalling op handen is.
4. Temperatuurdaling :
- Vlak voor de bevalling kan de temperatuur van uw hond met 0,5-1 graad Celsius dalen.
5. Verwijde vulva :
- Naarmate de bevalling vordert, zal de vulva zich gaan verwijden en verzachten.
- Dit kan erop wijzen dat de weeën op het punt staan te beginnen.
6. Duwen en spannen :
- Wanneer de weeën beginnen, zal uw hond beginnen te duwen en te spannen om de pups te verdrijven.
- Ze kan verschillende houdingen aannemen, zoals gehurkt of op haar zij liggen, terwijl ze duwt.
7. Waterpauzes :
- In sommige gevallen breekt het water van de hond voordat de weeën beginnen.
- Dit wordt gekenmerkt door een heldere of strokleurige vloeistofafscheiding.
8. Duur van de weeën :
- Contracties duren gewoonlijk ongeveer 30-60 seconden en komen met regelmatige tussenpozen voor.
- Naarmate de bevalling vordert, kunnen de frequentie en intensiteit van de weeën toenemen.
9. Rustperioden :
- Er kunnen rustperioden zijn tussen de weeën, die van enkele minuten tot enkele uren kunnen duren.
10. Tekenen van nood :
- Hoewel hijgen tijdens de bevalling normaal is, kunnen overmatig hijgen, kwijlen, trillen of braken duiden op ongemak.
Als u zich zorgen maakt of als dit het eerste nestje van uw hond is, is het raadzaam om tijdens de geboorte een dierenarts te raadplegen of een dierenarts aanwezig te laten zijn om de veiligheid en het welzijn van zowel de moederhond als de pups te garanderen.
