Als het op zicht aankomt, wordt aangenomen dat mensen een redelijk goed gezichtsvermogen hebben in vergelijking met andere landzoogdieren. Het is bekend dat andere dieren, zoals roofvogels, een veel beter gezichtsvermogen hebben dan mensen - maar hoe zit het met onze honden? Je hebt waarschijnlijk gehoord dat het gezichtsvermogen van honden slecht is, en misschien heb je ook gehoord dat ze alleen in zwart-wit kunnen zien. Je hebt misschien de visuele capaciteiten van je hond in twijfel getrokken als je een traktatie voor ze zou gooien om te vangen en het in plaats daarvan in het gezicht sloeg. Maar wat zegt de wetenschap over hoe goed honden eigenlijk kunnen zien?
Hoewel hondenogen een ontwerp hebben dat relatief veel lijkt op dat van menselijke ogen, zijn er enkele belangrijke verschillen die bepaalde facetten van hun gezichtsvermogen bepalen.
Als mens is visie uw dominante zintuig, wat betekent dat de belangrijkste manier waarop u informatie opneemt via uw ogen is. Terwijl honden voor informatie op visuele stimuli vertrouwen, is hun dominante zintuig geur, op de voet gevolgd door gehoor, waarbij het gezichtsvermogen op de derde plaats komt. De hersenen van honden zijn bedraad om hun sterke reukvermogen te ondersteunen. Hun bulbus olfactorius (het deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor het verwerken van geuren) is 40 keer groter dan die van mensen. Omdat het gezichtsvermogen achteruit gaat om te ruiken, bevatten de hersenen van honden een kleiner aantal neuronen die zich toeleggen op het verwerken van visuele informatie.
Zowel menselijke als hondenogen bevatten een netvlies, het lichtgevoelige deel van het oog dat zich aan de achterkant en in de oogbol bevindt. Het netvlies bevat twee soorten fotoreceptoren (lichtgevoelige cellen), staafjes en kegeltjes. Staafjes bieden zicht- en bewegingsdetectie bij weinig licht, terwijl kegeltjes de kleurwaarneming en gedetailleerd zicht bij fel licht bepalen. In vergelijking met mensen worden de retina's van honden gedomineerd door staafjes, wat betekent dat ze een beter nachtzicht hebben dan wij. Als het op kegeltjes aankomt, zijn menselijke netvliezen trichromatisch en bevatten ze drie soorten (blauw, groen en rood), terwijl netvliezen van honden dichromatisch zijn en slechts twee soorten bevatten (blauw en geel).
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zien honden de wereld niet in zwart-wit. Hun zicht lijkt eigenlijk het meest op dat van een kleurenblinde mens. Kleurenblindheid wordt veroorzaakt door een tekort aan een of meer soorten kegeltjes in de ogen van een persoon en zorgt ervoor dat ze geen onderscheid kunnen maken tussen bepaalde kleuren, afhankelijk van welke kegeltjes een tekort hebben. Omdat honden maar twee soorten kegeltjes hebben, is hun kleurwaarneming veel beperkter dan die van mensen. Honden kunnen tinten blauwviolet en geel zien en kunnen ook onderscheid maken tussen grijstinten, maar ze kunnen geen tinten groen, oranje en rood zien. Zonsondergangen en regenbogen lijken over het algemeen vrij oninteressant als ze door een pup worden bekeken.
Honden zijn erg bijziend in vergelijking met mensen. Testen plaatst ze op een gezichtsvermogen van ongeveer 20/75, wat betekent dat wat een mens nauwelijks kan zien op een afstand van 75 voet, is wat een hond ongeveer kan onderscheiden op 20 voet. De manier waarop de ogen van honden in hun hoofd worden geplaatst, bepaalt ook hoe goed ze kunnen zien. Zowel mensen als honden hebben ogen die dicht bij elkaar zijn geplaatst, maar terwijl de ogen van mensen naar voren gericht zijn, worden honden in een hoek van ongeveer 20 graden geplaatst (hoewel deze hoek bij verschillende rassen enigszins kan variëren). Deze hoek verbreedt hun gezichtsveld en vergroot daardoor hun perifere zicht. Deze toename van het perifere zicht betekent dat hun binoculaire zicht (waar het gezichtsveld van elk oog elkaar overlapt) ontbreekt, en in een schattige speling van het lot zitten hun lange snuiten ook in de weg! Dit vermindert op zijn beurt hun dieptewaarneming en ze kunnen afstanden niet zo nauwkeurig inschatten als mensen.
Als je nieuwsgierig bent naar enkele voorbeelden van hondenvisie, bekijk dan deze fascinerende reeks foto's die laten zien hoe verschillende scènes eruit zouden zien voor een mens versus een hond. De foto's worden door een reeks filters gehaald die kleuren verwijderen die honden niet kunnen zien en andere tinten wijzigen om weer te geven hoe ze door honden zouden worden waargenomen, naast de verschillen in dieptewaarneming en scherpe focus tussen mensen en pups.
Om het allemaal samen te vatten:de ogen van honden bevatten meer staafjes dan menselijke ogen, waardoor ze superieur zijn in het zien bij weinig licht. Hondenogen bevatten minder kegeltjes dan menselijke ogen, wat betekent dat ze niet zoveel kleuren waarnemen en ook niet zo gedetailleerd. Honden hebben een beter perifeer zicht dan mensen, maar ze zijn bijziend en hun dieptewaarneming en binoculair zicht ontbreken. Recente ontwikkelingen in wetenschap en onderzoek hebben aangetoond dat honden een beter gezichtsvermogen hebben dan mensen decennia lang hadden gedacht. Het gezichtsvermogen van honden is zeker anders dan dat van mensen, maar als een dier wiens dominante zintuig geur is, zijn hun hersenen geëvolueerd om hun neus boven hun ogen te prefereren.
