Zoals ik eerder in de week schreef, hebben we wat problemen met zelfbelonend gedrag. Met Emmett is het tegensurfen, en we werken de technologie uit om een beetje Skype-angst met hem te doen. Ondertussen hebben we een vergelijkbare, maar totaal andere situatie met Lucas.
Wat Lucas betreft, is er niets ergs gebeurd met ons gezinnetje sinds hij op zijn hoede is. Misschien is het zijn herdergenetica of misschien is het zijn angstaanjagende aard, maar Lucas patrouilleert door het huis alsof het zijn enige verantwoordelijkheid in het leven is om ons veilig te houden. Wat prima is. Behalve wanneer dat niet het geval is.
Zoals wanneer hij blaft naar elke persoon, motorrijder, hond, kinderwagen of stoeiend kind dat zich binnen zijn ooglijn bevindt. Vooral als hij dit doet terwijl ik aan het vergaderen ben.
Maar in zijn kleine hoofd is er nooit iets ergs gebeurd, want zijn woeste geblaf jaagt ze allemaal (wie???) weg. Daarom is dit ongelooflijk moeilijk te corrigeren. Ik ben aan het brainstormen over een trainingsplan om dit gedrag te bestrijden, maar er zijn een paar uitdagingen:ten eerste heeft elke muur in ons hele huis minstens één raam. Het was natuurlijk een van de dingen die zo aantrekkelijk waren aan het huis, maar nu biedt het Lucas een onbelemmerd uitzicht op de straat in alle richtingen. Jaloezieën werkten niet (hij maakte een klein kijkgaatje door er een paar te breken) en gordijnen werkten niet omdat hij ze gewoon uit de weg snuffelde. Ten tweede, hoewel het ideaal zou zijn om hem ongevoelig te maken, is het bijna onmogelijk om hem niet toe te staan te blaffen, zoals wanneer we niet thuis zijn.
Ik wil niet dat hij "kom" gaat negeren, dus ik heb een heel specifiek fluitje getraind als een alternatieve herinnering. Ze krijgen een erg lekkere traktatie elke keer dat we die exacte tonen fluiten. Elke keer. Ik heb het nog niet opgelost toen hij blafte, omdat ik zijn effectiviteit niet wil verliezen, dus stap 1 is om door te gaan met het trainen van het fluitje met meer afleiding.
Stap 2 is om dat fluitje te gebruiken wanneer ik iemand het huis als eerste zie naderen als afleidingsmechanisme, met natuurlijk de lekkere traktatie.
En dan is stap 3 om het fluitje te gebruiken terwijl hij ergens tegen blaft.
Dat plan stopt het geblaf echter niet. Het roept hem er gewoon vanaf. Maar het is een begin.
Misschien begin ik volgende maand, als het betrouwbaar wordt om hem niet meer te blaffen, om hem ongevoeliger te maken (hem aan de lijn houden op kantoor is een idee, met hem op het balkon zitten en klikken en behandelen is een andere).
Heb je eerder met dit gedrag te maken gehad? Zijn er betere ideeën of suggesties om een einde te maken aan dit zelfbelonende gedrag?
