Vorige week hadden we het over limieten:uitzoeken wat de limieten van onze honden zijn en hoe ze te respecteren.
De andere kant van die medaille is echter weten welke grenzen je moet verleggen en hoe. Anders loop je het risico stil te staan. Grenzen verleggen helpt ook om de wereld van uw hond beetje bij beetje uit te breiden.
Als ik praat over het verleggen van de grenzen van Cooper en het stellen van trainingsdoelen voor hem, probeer ik eerst te bedenken wat mijn langetermijndoel is en daarna achteruit te werken. Wat is mijn gewenste resultaat?
Op dit moment ben ik gefocust op een grote.
Impulscontrole.
Dat is natuurlijk een vaag concept, maar er is één specifiek gedrag waaraan we moeten werken:zijn mat.
Lang geleden werkten we samen met een geweldige trainer in New Orleans. Een van de dingen waar ze op wees, is zijn afhankelijkheid van routine en voorspelbaarheid. We maakten een wandeling door onze buurt en ze merkte dat hij elk huis in de hele buurt kende met een hond in de tuin, omdat hij gespannen zou raken voordat we er waren. Een onverwachte hond dook op in een tuin die hij niet kende?
Flip Out City:Bevolking 1.
Hetzelfde geldt voor bijvoorbeeld een bankje bij de bushalte. Het was beplakt met het gezicht en het telefoonnummer van een makelaar. Hij zag dat gezicht vanuit de auto en verloor het. Of wanneer de kerk op de hoek hun kerststal uitzet met bijna levensgrote beelden. Gonzo.
De trainer noemde het 'vreemde plaatjes'. Hij hield niet van dingen uit zijn normaal. Hij doet het nog steeds niet. Als iets er raar uitziet of onvoorspelbaar of onverwacht is, is het niet te vertrouwen. Dus blaft hij.
Zo is hij ook altijd geweest met bewegen. Als iemand (ik) struikelt, blaft hij. Als iemand in de keuken danst tijdens het koken van het avondeten (ik), blaft hij. Als iemand gilt en met zwaaiende armen rondrent (kleine kinderen), blaft hij.
Buitengewone bewegingen schrikken hem op. Hij blaft.
Vreemd genoeg heeft hij niet tegen Violet geblaft. Ik denk dat er twee redenen zijn waarom:ten eerste denkt hij dat ze de maan heeft opgehangen. Hij is gewoon dol op haar, en ik weet dat hij zich realiseert dat hij voorzichtig met haar moet zijn, omdat ik kan zien dat hij zijn gedrag aanpast als zij in de buurt is. Dat is hij al sinds de eerste dag.
Ten tweede is haar ontwikkeling geleidelijk aan gebeurd. In de loop van acht maanden ging ze van een klein bultje naar wiebelen naar rollen naar scootching naar stapsgewijs kruipen.
Nu is ze echter bijna 10 maanden. Ze kruipt op topsnelheid. Ze trekt aan alles op, valt om, zit, valt om, danst, bonkt met haar hoofd en bezorgt me zo'n 975 keer per dag een hartaanval. Ze kletst ook klein babyjargon en gilt de hele dag haar hoofd eraf. Als ze een van de dieren ziet, begint ze zelfs te gillen van plezier en op topsnelheid naar hen toe te kruipen. Natuurlijk zien/horen ze haar aankomen en schaatsen ze voordat ze er kan zijn... tot haar teleurstelling...
Hoe dan ook, we hebben geluk gehad dat deze zich ontwikkelende beweging zo geleidelijk is gegaan, maar ik wil voorkomen dat Coop zijn gebruikelijke blafreactie begint als, wanneer ze daadwerkelijk begint te staan en te waggelen, die beweging hem ongemakkelijk maakt. Ik weet niet of het zal gebeuren, maar ik wil me concentreren op preventieve training.
Specifiek, terug naar bijna 600 woorden geleden, impulscontrole.
Dus mijn trainingsdoel voor de komende maand is om zijn matwerk te versterken (eh, opnieuw te starten). Jongens, we hebben twee keer geprobeerd het hele Ontspanningsprotocol door te nemen. Ik zal de schuld op me nemen voor ons falen om het hele ding te voltooien. Het systeem is goed, maar ik weet het niet... We werkten aan een aangepaste versie met onze trainer in New Orleans, dus ik denk dat ik daar zou kunnen beginnen en dan kan beslissen of we voordeel kunnen halen uit het hele protocol. (Iedereen die het heeft gezien:de moeite waard???) Sindsdien hebben we onze criteria een beetje verlaagd en geaccepteerd dat hij naar zijn mat of naar zijn bed gaat als we hem naar zijn mat willen sturen. Daar moet ik aan werken...
Bottom line:Mijn doel voor Cooper voor februari is om te werken aan het bewijzen van zijn "op je mat"-cue tijdens rustige momenten, en geleidelijk zijn criteria te verhogen om op zijn mat te chillen (waarschijnlijk met een gevulde voedselpuzzel) in de woonkamer terwijl we zijn spelen met Violet.
Het is eigenlijk het perfecte moment om hier ook aan te werken, aangezien we met deze schijnbaar oneindige winter al grotendeels in huis zitten! Kan net zo goed trainen!
Ik denk dat we relatief weinig tijd hebben voordat ze op en neer gaat, waggelend en overal vallend. Ik heb losjes over dit plan nagedacht, en ik denk dat februari de maand is om de basis te versterken, en in maart gaan we hem naar zijn mat sturen om te ontspannen met meer afleiding.
Dat is mijn doel! En jij? Waar werken jullie deze maand aan met je pups?
