Een onderzoek toont aan dat honden echt van babypraat houden. Die hoge, melodieuze, emotioneel boeiende stem die mensen typisch gebruiken bij baby's, trekt en houdt de aandacht van uw hond vast! De wetenschappelijke term hiervoor is ‘op kinderen gerichte spraak’. In deze studie vergeleken wetenschappers de reacties van honden op babypraat en op normale spraak van volwassenen.
De studie vergeleek uitdrukkingen en woorden die vaak bij honden worden gebruikt, evenals willekeurige, niet-hondgerelateerde uitdrukkingen en woorden. Het is niet verwonderlijk dat honden een duidelijke voorkeur toonden voor hondgerelateerde termen.
Wat verrassend was, was dat honden graag hun favoriete woorden horen samen met de babypraatstem. Vooral de puppy's!
Op huisdieren gerichte spraak is als op baby's gerichte spraak. Het is een spreekpatroon met een hogere toon en een langzaam tempo waarvan bekend is dat het de aandacht van de baby trekt en het leren van talen bevordert. Bij het praten met hun baby's gebruiken mensen een speciaal spraakregister dat wordt gekenmerkt door een hogere en meer variabele toonhoogte, een langzamer tempo en een duidelijke articulatie van klinkers dan in hun spraak die is gericht tot volwassenen. Deze op baby's gerichte spraak heeft een positief effect bij het aantrekken en vasthouden van de aandacht van baby's en het vergemakkelijken van hun sociale interactie met hun verzorgers. Kinderen zo jong als zeven weken oud hebben een voorkeur voor deze spraak boven op volwassenen gerichte spraak. Dit betekent dat baby's meer betrokken zijn bij wat er tegen hen wordt gezegd als ze naar deze speciale toespraak luisteren.
Er is ook getheoretiseerd dat babygerichte spraak het leren van talen zou vergemakkelijken door de constructie van klinker- en fonetische categorieën, duidelijke productie van medeklinkers en het leren van nieuwe woorden te ondersteunen. Deze nieuwe rol bij het leren van talen komt overeen met een afname van het gebruik en de akoestische specificiteit van de op baby's gerichte spraak die volgt op de ontwikkeling van taalvaardigheden tijdens het eerste jaar van de mens.
Deze dynamische veranderingen kunnen worden verklaard door veranderingen in de reacties van het kind op spraak. Naarmate het kind opgroeit, reageren ze meer op de hulp van hun verzorgers en reageren ze specifieker op zinvolle zinnen. Een bevordering van interactie wordt gemakkelijker, waardoor het gebruik van op baby's gerichte spraak wordt verminderd. Een andere verklaring voor het gebruik van de spraak zou kunnen zijn dat de morfologische kenmerken van de jongere baby's babygerichte spraak uitlokken als onderdeel van zorggedrag. Naarmate deze kenmerken minder prominent worden, neemt het uitlokken van op baby's gerichte spraak af. De babygerichte spraak functioneert als een communicatiesignaal en evolueert vervolgens om de cognitieve ontwikkeling van baby's te begeleiden, die afhankelijk is van nabije mechanismen die statisch en dynamisch zijn.
Honden hebben al duizenden jaren een hechte band met mensen en deze intieme nabijheid wordt weerspiegeld in vele aspecten van empathie en wederzijds begrip. Meer dan 80% van de eigenaren van gezelschapsdieren noemt zichzelf een "huisdierouder". En volwassen vrouwen laten dezelfde hersenactivatiepatronen zien wanneer ze een foto van hun hond en hun eigen kinderen voorgeschoteld krijgen.
Veel honden reageren op menselijke gebaren of vocale signalen en gevoelens. Honden hebben duidelijk geen taalvaardigheid, maar mensen veranderen hun spraakpatronen wanneer ze met honden praten met behulp van wat bekend staat als gerichte spraak. Op huisdieren gerichte spraak heeft een vergelijkbare structuur van eigenschappen als op baby's gerichte spraak, namelijk een langzamer tempo en een hoge toonhoogte.
Ondanks de wijdverbreide belangstelling voor het begrijpen van de aard van de relatie tussen mens en hond, blijven de ultieme en nabije factoren die het gebruik van op huisdieren gerichte spraak door de menselijke spreker bevorderen, onbekend. De parallel tussen op huisdieren gerichte spraak en op baby's gerichte spraak kan verschillende oorzaken hebben. Op huisdieren gerichte spraak kan een spontane reactie zijn van menselijke sprekers op jeugdkenmerken die worden gedeeld door gewervelde pasgeborenen, of het kan de poging van de spreker zijn om een interactie aan te gaan met non-verbale wezens.
De babyschemahypothese suggereert dat de mens het gebruik van op huisdieren gerichte spraak moet beperken tot de jonge puppy. Daarentegen suggereert de leerhypothese dat de spreker hondgerichte spraak moet blijven gebruiken met volwassen honden omdat ze geen taal ontwikkelen. De functionele waarde van op huisdieren gerichte spraak is nog steeds onbekend. De veronderstelling dat een hond meer reageert op op huisdieren gerichte spraak dan op normale spraak is niet volledig getest.
Dus de volgende keer dat je je stom voelt om tegen je hond te praten alsof ze een baby zijn, wees dan trots. Het is tenslotte wetenschap! Het is leuk om zo tegen je hond te praten. Het voelt goed. Het is op de een of andere manier natuurlijk en rolt gewoon van de tong. Het lijkt bijna alsof ze zich erin koesteren. Dus, laat ze!
