Hoewel "snorhaarvermoeidheid" klinkt als wat mannen die moe worden of zich scheren kunnen krijgen, is het mogelijk een zeer stressvolle toestand die een kat kan krijgen.
Voor katten zijn snorharen veel meer dan gezichtsversieringen die bijdragen aan hun schattigheid, Dr. Neil Marrinan van het Old Lyme Veterinary Hospital in Connecticut. zegt. Ze dienen als krachtige antennes die signalen naar hun hersenen en zenuwstelsel trekken. De ultragevoelige sensorische organen aan de basis van de snorharen worden proprioceptoren genoemd. Deze organen vertellen je kat veel over haar wereld. Ze geven uw kat informatie over haar eigen oriëntatie in de ruimte en helpen hen te navigeren en zich bewust te zijn van dingen in hun omgeving. Op deze manier, zegt hij, helpen snorharen je kat om door meubels in een donkere kamer te bewegen, op snel bewegende prooien te jagen (door veranderingen in luchtstromingen waar te nemen) en helpen ze te bepalen of ze zich in die ongelooflijk krappe plek tussen de boekenkast en de boekenkast kan wringen. muur. Als het hoofd en de snorharen van een kat door een nauwe ruimte kunnen gaan, kan de rest van de kat er doorgaans doorheen wringen, wat leidt tot komische video's op YouTube van zwaarlijvige katten die gênante momenten hebben omdat hun snorharen niet te vertrouwen zijn en de ruimte niet zo goed was. wijd als hun buik de hele tijd.
"Kattenbakkebaarden zijn buitengewone tastharen die ze bijna buitenzintuiglijke krachten geven", zegt Dr. Marrinan. "Ondanks hun evolutie zijn snorharen (die wetenschappers tactiele haren of vibrissae noemen) als kenmerken van de meeste zoogdieren in een of andere basisvorm gebleven".
Een vrouw kan snorhaarmoeheid beschouwen als de frustratie van het herhaaldelijk kussen van een partner met een ruw gezicht, maar voor sommige zeer gevoelige katten is het een ernstige ergernis. Terwijl katten vrijwillig de sensorische focus van hun snorharen kunnen "aanzetten" precies waar ze willen, zegt Marrinan, reageren de snorhaarreceptoren van de kat meestal op het autonome systeem van een kat - de sympathische en parasympathische zenuwen die reageren op de interne en externe omgeving zonder bewuste controle (pupillen vernauwen bijvoorbeeld als reactie op fel licht). Snorharen werken automatisch, zelfs als een kat ze niet wil.
Je kunt snorhaarmoeheid zien als een informatie-overbelasting die je kat gestrest maakt. Het is letterlijk "te veel informatie" die wordt opgenomen door deze buitengewone zintuigen. Omdat bakkebaarden zo gevoelig zijn en verandering in luchtstromen kunnen waarnemen, of een geringste borstel tegen haar gezicht elke keer dat uw kat in contact komt met een object of beweging detecteert, of als er een nieuwe prikkel in hun omgeving is, worden berichten verzonden van de zintuigen aan de basis van haar snorharen naar haar hersenen, zegt Marrinan. Dat spervuur van "berichten" en CZS-gegevens kan uw kat stress geven en uiteindelijk veroorzaken wat sommige mensen snorhaarmoeheid noemen.
Marrinan suggereert echter dat "vermoeidheid" misschien niet de beste beschrijving van de aandoening is, omdat wat uw kat voelt waarschijnlijk meer lijkt op overweldigd zijn en een afkeer of afkeer voelen dan pijn of daadwerkelijke vermoeidheid. "Snorharenstress" is een andere term die sommige mensen gebruiken voor de aandoening.
Niet alle kattendierenartsen denken dat snorhaarmoeheid een echte aandoening of reden tot bezorgdheid is. Dr. Cathy Lund van City Kitty, een dierenartsenpraktijk voor katten in Providence, R.I, zet vraagtekens bij de validiteit van snorhaarmoeheid. Hoewel de snorharen van een kat de rol van gevoelige tactiele sensoren vervullen, gelooft ze niet dat overmatig contact tussen snorharen en objecten stress bij katten veroorzaakt. Een gelukkige kat is echter een ontspannen en ongestresste kat en daarom is snorhaarmoeheid een groot probleem voor katteneigenaren en dierenartsen, zegt Lund.
Terwijl je kat vertrouwt op haar gegevensverzamelende gezichtsantennes om door de wereld om haar heen te navigeren, kan ze onnodige berichten niet uitschakelen zoals we achtergrondgeluid wegfilteren, zegt Marrinan. Ze vindt onbedoeld overal ongewenste stimulatie en in veelvoorkomende situaties zoals bij haar voer- en waterbak. Als haar snorharen elke keer de zijkanten van de kom raken, dompelt ze haar hoofd onder om te nippen of te eten, dit kan snorhaarvermoeidheid veroorzaken, beweert de theorie van snorhaarvermoeidheid.
Het gedrag van je kat bij haar voer- en waterbak zal je erop wijzen dat ze gestrest is, zegt Marrinan. Tekenen van snorhaarvermoeidheid die u bij uw kat kunt waarnemen, zijn onder meer geagiteerd ijsberen voor de kommen, terughoudend om te eten maar hongerig lijken te hebben, aan voedsel krabben en het op de grond slaan voordat u gaat eten of agressief handelen tegenover andere dieren in de buurt van voedsel. Katten zijn echter katten en dit gedrag kan ook verband houden met mogelijk ernstige gezondheidsproblemen zoals tandaandoeningen, orale tumoren, gastro-intestinale aandoeningen, gedragsproblemen en meer, dus als u zich zorgen maakt over het welzijn van uw kat, moet u een afspraak maken met uw dierenarts. Dit gedrag kan zelfs normaal zijn voor uw kat. Sommige katten hebben bepaalde gedragingen en eigenaardigheden die uniek zijn voor hen en als dat gedrag verandert, is een bezoek aan de dierenarts gerechtvaardigd.
Marrinan zegt dat veel dierenartsen, ongeacht hun mening over snorhaarmoeheid, het erover eens zijn dat katten het vaak onaantrekkelijk vinden om uit een kom te eten en dat het de voorkeur heeft om een vlak oppervlak voor de maaltijden te bieden. Dit is echter niet de reden waarom katten eten van ons bord proberen te stelen.
Snorhaarvermoeidheid is geen ziekte (en wordt niet veroorzaakt door of een symptoom van welke ziekte dan ook) en lijkt te verschijnen bij herhaald dagelijks contact met diepe voedsel- en waterbakken, zegt Marrinan. Een kat die gestrest is, kan echter stoppen met eten of drinken en de afwas vermijden, ze kan ondervoed en/of uitgedroogd raken.
Het voorkomen van stress tijdens het eten van een kat is net zo eenvoudig als het verwisselen van de voer- en waterbakken van uw kat. Zorg tijdens het voeren voor een plat oppervlak of een brede, ondiepe genoeg kom voor kattenvoer, zodat haar snorharen de zijkanten van de kom niet raken, zegt Marrinan. In een mum van tijd kan een papieren bord dienen als een geschikte voedselschotel, voegt hij eraan toe.
De meeste katten geven de voorkeur aan een liploze, grote stromende waterbron om te drinken, zegt hij. Een kat moet altijd vers water hebben. Idealiter zouden kattenbezitters een automatische, bijvullende waterbron moeten gebruiken, zoals een kattenfontein, die katten verkiezen "boven een smerige, muffe kom met water dat net zo goed van een oude band kan zijn".
Er zijn katteneigenaren die beweren dat een oplossing is om de snorharen van hun kat te trimmen, maar dit is absoluut schadelijk voor de kat en beïnvloedt hun vermogen om nauwkeurig te bewegen, springen en landen en is gevaarlijk voor de kat. "Het trimmen van snorharen dempt hun gezichtsuitdrukking, verduistert hun waarnemingen en in het algemeen maakt het katten verward en irriteert ze", zegt Marrinan. "Ik raad het af om kattenbakkebaarden te trimmen."
