Werfverkoop en rommelmarkten zijn enkele van mijn favoriete plekken om te winkelen voor trainingsapparatuur voor honden. Een paar jaar geleden pakte ik een klassieke "Wizard of Oz"-picknickmand met een deksel dat openklapt - het soort waar Toto uit sprong toen hij werd achtervolgd op de fiets van de boze heks. Die mand stond een hele tijd in een hoek van mijn trainingscentrum terwijl ik nadacht wat ik ermee moest doen.
Eindelijk, op een dag, terwijl ik wachtte op een klant, begon ik mijn Scottie, Dubhy, vorm te geven om het deksel van de mand met zijn neus open te klappen. Het duurde minder dan vijf minuten - en opnieuw werd ik eraan herinnerd hoe krachtig deze soms over het hoofd geziene hondentrainingstechniek kan zijn.
Vormgeven, of zoals het formeel bekend is, "vormen door opeenvolgende benaderingen", betekent eenvoudigweg het afbreken van een gedrag in kleine stappen en het versterken van de hond bij elke stapsgewijze stap totdat je het volledige gedrag hebt bereikt. Sommige trainers zijn van mening dat vormgeven de ultieme benadering is van operante training en dat alle stappen die afdwalen van het pure vormpad nadelig zijn voor de uiteindelijke resultaten. Anderen nemen vormgeven op zoals ik dat doe - als waardevol onderdeel van een veelzijdig trainingsprogramma.
Het vormproces werkt omdat het gedrag variabel is. In elke reeks herhalingen van een gedrag zal uw hond u variaties geven in de manier waarop het gedrag wordt uitgevoerd - sneller/langzamer, groter/kleiner, hoger/lager, harder/zachter, enz. Als u uw hond vorm wilde geven voor een perfecte gehoorzaamheidswedstrijd zitten - recht, snel en in de juiste hielpositie - je zou het gedrag dat bekend staat als "Zit" in die drie componenten breken en er één voor één aan werken, gebruikmakend van de variabiliteit van het gedrag van je hond voor elk een.
Misschien kies je ervoor om met snelheid te beginnen. De gemiddelde zittijd van uw hond kan drie seconden zijn. Je doel is een sit van één seconde. Bij een willekeurig aantal herhalingen van "Zit", zullen sommige sneller zijn dan drie seconden, sommige langzamer en sommige precies op de drie seconden.
Als je wetenschappelijk zou zijn over je vormprogramma, zou je de sit-ups met een stopwatch timen, alleen klikken en behandelen (markeren en belonen) die drie seconden of sneller waren, en een geschreven dagboek bijhouden van je voortgang.
Als je minder rigoureus bent, zou je de tijden raden en ernaar streven om op de snellere zitplaats te klikken. Na verloop van tijd zou de gemiddelde verstreken zitsnelheid van uw hond afnemen, misschien tot twee seconden, omdat hij zich realiseerde dat er alleen op snellere zitjes geklikt wordt en hij opzettelijk probeerde sneller te gaan zitten om u vaker te laten klikken.
Nu leg je de lat hoger - alleen zitjes die twee seconden of sneller worden aangeklikt. Door je doel van snelle zitjes op te splitsen in kleinere tijdsintervallen, vorm je je hond geleidelijk aan om die bliksemsnelle showring-zit van één seconde te doen waar je zo naar verlangt.
Shaping is niet alleen voor de showring. Het heeft een aantal belangrijke toepassingen en voordelen voor allerlei soorten trainingen, waaronder:
• Een gedrag vertonen dat uw hond fysiek moeilijk of verwarrend vindt, zoals een windhond leren zitten.
• Uw hond aanmoedigen om gedrag te vertonen dat hij mentaal moeilijk of verwarrend vindt, zoals een hond die op zijn hoede is voor kratten leren om zijn kunstmatige hondenhol te betreden.
• Een gedrag verfijnen dat uw hond al kan, zoals snel, rechtuit en dichtbij zitten aanleren.
• Uw hond leren gedrag aan te bieden, nieuwe dingen uit te proberen en creatief te denken om problemen op te lossen, door middel van het vormgeven van spellen zoals 101 Things to Do With a Box (hieronder).
Er zijn verschillende manieren om gedrag vorm te geven. Je kunt 'lokmiddel/prompt-shaping' gebruiken als een soort hybride techniek:je laat de hond nog steeds zien wat je wilt dat hij doet door te lokken met een snoepje, of te vragen met een doelwit of andere lichaamstaal, en de vooruitgang te versterken tot het laatste gedrag.
Vormende "puristen" hebben de neiging om te spotten met kunstaas / prompt-shaping, maar het kan zeer effectief zijn om gedrag sneller te krijgen, hoewel langzamer bij het leren van honden om creatief te denken en gedrag vrijelijk aan te bieden. Honden in de basislessen voor goede manieren leren vaak de "Down" met kunstaasvorming, door de neus van de hond naar de grond te lokken met een traktatie, te klikken en te belonen als de hond enige vooruitgang naar de grond maakt met zijn neus of andere lichaamsdelen.
U kunt 'basisvorming' gebruiken, waarbij u een doelgedrag in gedachten heeft en, zonder enige aansporing, kleine stappen die de hond aanbiedt, zoals hierboven beschreven, versterken voor een snellere zit. En je kunt 'vorm' vrijmaken - door trainingsoefeningen te doen zonder enig vooropgezet idee van waar je wilt dat het gedrag gaat. Gratis vormgeven is het moeilijkste concept voor beginnende trainers, die vaak terecht verbijsterd zijn door het idee van trainen zonder te weten welk gedrag je probeert te trainen.
Greyhounds zijn notoir moeilijk te leren zitten. Er zijn theorieën over waarom dit zo is; één theorie heeft te maken met de unieke anatomie van de Greyhound - een lichaamsvorm die zitten een ongemakkelijke positie maakt. Wat de reden ook is, het lijkt erop dat, hoewel de meeste honden gemakkelijk zitten, deze lange, magere, gespierde honden enigszins terughoudend zijn om het te doen.
Om vorm te geven aan een zitplaats in een onwillige oppas, houdt u een traktatie bij het puntje van de neus van uw hond en tilt u deze iets op. Als hij zijn neus opheft om de lekkernij te volgen, klik en trakteer. Herhaal deze stap en til de traktatie iets hoger op en een beetje naar achteren over het hoofd.
Wanneer elke stap gemakkelijk lijkt voor de hond, ga dan een beetje verder en blijf het lekkers naar achteren over het hoofd bewegen. Let daarbij tegelijkertijd op een knik in de achterpoten. Zorg ervoor dat u de kleinste buiging in de hakken klikt, en wanneer u een consistente buiging in de hakken begint te krijgen, zelfs een kleine, blijf lokken, maar klik alleen op de beenbocht, niet op de hoofdliften. Versterk geleidelijk diepere buigingen in de benen totdat de hond zit.
Waarom de hond niet gewoon in een zit duwen, of hem in een zit "stoppen" door zachtjes boven de hakken te drukken? Zeker, sommige trainers doen dat en leren de sit op deze manier met succes. Sommige honden zijn echter terughoudend om te zitten vanwege rug- of gewrichtspijn, en moeten leren een manier te vinden om te gaan zitten die geen pijn doet; uw duw kan ondraaglijke pijn veroorzaken.
Andere honden hebben er een hekel aan om fysiek te worden gemanipuleerd. Dat kan wel of niet de reden zijn dat ik een recente cliënt had wiens Schotse Terriër ernstige verwondingen aan zijn vorige trainer veroorzaakte toen ze hem probeerde te duwen. Hij weerstond haar eerste twee push-sit-pogingen, en bij de derde poging ging hij met zijn tanden over haar arm.
Maar andere honden kunnen andere redenen hebben om niet snel aan te slaan. Een voorbeeld hiervan is een asielhond die ik afgelopen zomer in mijn Intern Academy zag - een prachtige Engelse Pointer die was gekocht voor jachtproefwerk maar gediskwalificeerd voor competitie vanwege een lichte aangeboren ribmisvorming. Toen hij vier jaar oud was, was hem nog nooit gevraagd om te gaan zitten, en hij leek gewoon niet te begrijpen wat we van hem vroegen.
In feite was hij het klassieke voorbeeld van een hond die werd afgesloten - helemaal niet bereid om enig gedrag aan te bieden. Het duurde vier dagen van de zesdaagse academie, maar toen zijn trainer hem donderdag eindelijk aan het zitten kreeg, applaudisseerde de hele klas wild. Het beste van alles, de hond heeft het begrepen! Zijn ogen lichtten op en hij bood trots zit na zit aan. In de resterende twee dagen van de cursus haalden hij en zijn trainer alle lessen in die in de wacht stonden terwijl ze aan de sit werkten, en beiden studeerden met vlag en wimpel en een grote glimlach af.
Sommige trainers beweren dat ze hun hele lessen op instapniveau alleen met basisvormgeving geven. Ik geef toe dat ik niet zo dapper ben, maar we introduceren het concept van basisvormgeving met onze "Ga naar je plaats"-oefening. Ik leg mijn klas uit dat vormgeven een zen-oefening is - het vereist geduld en nauwkeurige observatie, en dat we gedrag splitsen in plaats van op één hoop te gooien. Lumping betekent het versterken van grote stukken gedrag, bijvoorbeeld het vastleggen van een zit. Splitsen daarentegen betekent zoeken naar het kleinste stukje beweging, erop klikken en dat versterken, en toewerken naar het uiteindelijke gedrag. Splitsen is de essentie van vormgeven.
Om een "Ga naar uw plaats" -gedrag vorm te geven, zet u een vloerkleed, hondenmand of deken neer om "plaats" aan te duiden. Je kunt dit eigenlijk doen zonder een fysiek object om de plaats te markeren, maar het is gemakkelijker voor honden en mensen om te slagen met een visuele marker - en dan kun je het gedrag gemakkelijk generaliseren door de marker naar een andere plek te verplaatsen.
Ga nu een paar meter van het tapijt af staan en let goed op uw hond. Je gaat klikken en de kleinste beweging in de richting van "Plaats" behandelen - een stap, een draai van het hoofd, een beweging van het oor ... het hoeft niet eens direct in de richting van de plek te zijn - "in de algemene richting" zal doen.
Als je je hond al consequent hebt versterkt voor aangeboden gedrag, zal hij waarschijnlijk snel aanslaan. Terwijl hij herhaaldelijk opzettelijke bewegingen naar het tapijt begint te maken om geklikt te worden, zul je het iets langer volhouden om meer gedrag op te bouwen. Gewoon een beetje! Je wilt dat hij een beetje gefrustreerd raakt en harder zijn best doet (harder =groter gedrag), maar als je het te lang volhoudt, kan hij het opgeven en helemaal stoppen met het aanbieden van gedrag.
Naarmate hij dichter bij de mat komt, kun je met hem vooruit gaan om lekkernijen te blijven leveren - maar niet voor hem uit - dat zou lokken of vragen zijn!
Wanneer hij de mat heeft bereikt, reset je. Verplaats uzelf en uw hond een paar meter naar achteren en begin opnieuw. Het doel is om hem te vormen om naar de mat te gaan, niet alleen om op de mat te zijn. Wanneer hij aanbiedt om gemakkelijk naar de mat te gaan, begin hem dan vorm te geven om erop te gaan liggen. De waarde van deze oefening is om je hond daar even te kunnen parkeren. Wanneer hij consequent aanbiedt om op zijn mat te gaan liggen, kun je het verbale "Ga naar je plaats!" toevoegen. cue.
Als uw hond gedrag niet gemakkelijk aanbiedt, kan het langer duren om het gedrag van de plaats vorm te geven. Wees geduldig en vergeet niet te splitsen - zoek naar de kleinste beweging om te versterken. Als hij alleen maar liefdevol in je ogen wil kijken, kijk dan naar het vloerkleed in plaats van naar hem. Als hij gewoon aan je voeten gaat liggen voor een dutje, nodig hem dan uit om weer overeind te komen, herpositioneer hem en zoek naar beweging om hem te versterken terwijl hij herpositioneert. Hoe meer je kunt vinden om te versterken, hoe kleiner de kans dat hij gaat liggen voor nog een dutje.
Toegewijde vormgevers kunnen hun volledige vormgevingsplan uitschrijven, elke mogelijke stap in het proces in overweging nemend en hun voortgang meten met het geschreven plan. Minder wetenschappelijk gedisciplineerde trainers werken misschien met slechts een mentaal beeld van hun vormplan. Je kunt elke vormsessie zo lang of zo kort doen als je wilt. Ervan uitgaande dat uw hond het spel graag speelt, kunt u blijven spelen! Probeer, zoals bij alle trainingen, de sessie te beëindigen terwijl uw hond nog enthousiast en succesvol is.
Ik besloot Dubhy te vormen om een picknickmand met zijn neus open te klappen. Ik had pure basisvormgeving kunnen gebruiken, in welk geval de stappen in ons vormplan er ongeveer zo uit zouden kunnen zien als hieronder. Omdat ik basisvormgeving doe met een gedragsdoel in gedachten, niet gratis vormgeven, zou ik niet klikken op willekeurig aangeboden gedrag dat niet in het vormplan staat.
Merk op dat ik bij elke stap meerdere keren zou klikken en behandelen, tenzij Dubhy natuurlijk een enorme sprong maakte over meerdere stappen, in welk geval ik bereid zou zijn om met hem mee te springen.
Toen ik mijn plan uitvoerde en Dubhy begon te trainen om de mand open te klappen, koos ik ervoor om een kortere weg te nemen en een kleine aanwijzing te doen met een doelstok. Dat stelde ons in staat om stap 1-4 over te slaan en direct naar stap 5 te gaan, snuffelend aan de hoek van het manddeksel. Vanaf daar duurde het maar een paar minuten voordat Dubhy herhaaldelijk een sterk, betrouwbaar "open de mand"-gedrag bood.
Nu we betrouwbaarheid hebben met het doelgedrag van het openen van de mand, zou ik het in een trucroutine kunnen opnemen - misschien picknickbenodigdheden in de mand inpakken, of ze uitpakken en op een wachtende picknickdeken leggen. Of misschien kon hij een kleine "verloren" hond vinden die was getraind om stil verborgen in de mand te liggen. Of...?
Gratis vormgeven is geweldig om een hond aan te moedigen die enigszins gesloten is om gedrag aan te bieden, want hij kan het niet bij het verkeerde eind hebben. Alles wat hij doet dat zelfs maar op afstand betrekking heeft op de oefening, wordt geklikt en behandeld. Zodra de hond gemakkelijk willekeurig gedrag vertoont, kunt u, als u ervoor kiest, overschakelen naar basisvorming met een doelgedrag. Hier zijn een paar gratis vormoefeningen waarmee je kunt experimenteren:
101 dingen om te doen met een doos – Je kunt hiervoor elke oude kartonnen doos gebruiken, of het hoeft niet eens een doos te zijn! Je kunt "101 Things to Do With Anything" spelen.
Je hond kan aan de lijn zijn of niet, als hij blijft en met je blijft werken. Zet een stoel op een paar meter afstand van de doos of het object, ga in de stoel zitten en wacht. Net als bij de oefening 'Plaats', zoek je naar kleine stukjes gedrag om te klikken en te behandelen - elk gedrag dat verband houdt met de doos - een blik, een stap, een snuifje, een duw ... alleen deze keer heb je geen specifiek doel in gedachten, en je hoeft geen gedrag op te bouwen - willekeurig gedrag is prima.
Als uw hond vastloopt op een bepaald gedrag, kunt u stoppen met klikken op dat gedrag en wachten op iets anders. Hoe zekerder uw hond is over het aanbieden van gedrag, hoe gemakkelijker u kunt stoppen met op het ene ding te klikken en op het andere te wachten. Op een gegeven moment kun je, als je wilt, een doelgedrag bepalen op basis van degene die je hond heeft aangeboden, en het in iets specifieks vormgeven - alleen voorpoten in de doos; achterpoten alleen in de bak; alle vier de voeten in de doos; draai de doos om; haal de doos; of...?
Lichaamsdelen – Het vormgeven van lichaamsdelen helpt uw hond te leren gedrag aan te bieden, en het helpt u ook te beseffen hoe nauwkeurig dit proces kan zijn om de kleinste bewegingen vorm te geven.
Ga in een stoel zitten met uw hond naar u toe gericht en let goed op uw hond voor een beweging in een van zijn lichaamsdelen. Zelfs een kleine beweging is voldoende. U kunt bijvoorbeeld kijken naar een beweging van zijn oor, een draai van zijn hoofd, het optillen van een poot of een flikkering van de tong.
Wanneer je een van deze bewegingen hebt vastgelegd met je click and treat, is dat degene waarop je je blijft concentreren. Ga zitten en wacht op een nieuwe beweging van datzelfde lichaamsdeel. Klik en behandel. Je doel is om dat onbedoelde gedrag te versterken totdat je hond het opzettelijk begint aan te bieden. Als hij dat doet, kun je het een naam geven, het in een trucroutine opnemen of ermee blijven werken om het om te vormen tot iets groters als je wilt.
Ik begon de kracht van vormgeven echt te waarderen toen ik voor het eerst behendigheidsapparatuur kocht, het in de achtertuin zette en rende om Dubhy te halen, om te zien wat hij ermee zou doen. Tot mijn vreugde, toen ik hem kennis liet maken met elk apparaat, begon hij meteen dingen te doen - eraan ruiken, eraan krabben, erop bijten, erop springen, gewoon verschillende dingen uitproberen om te zien wat hij moest doen om mij zover te krijgen Klik. Maakte training een makkie!
In haar historische boek, Don't Shoot the Dog , gedragsbioloog en voormalig dolfijntrainer Karen Pryor zegt:"... een goed gepland vormprogramma kan het vereiste boren minimaliseren en kan elk moment van oefenen tellen, waardoor de voortgang enorm wordt versneld." Ze vertelt ons ook dat de succesvolle toepassing van vormgevingsprincipes het verschil maakt tussen vormgeving die frustrerend, traag, saai en onaangenaam is, en vormgeving die gelukkig, snel en succesvol is.
Here are the 10 principles that Pryor suggests you follow for the most enjoyable and successful training:
1. Raise criteria in increments small enough that the subject always has a realistic chance for reinforcement.
2. Train one aspect of any particular behavior at a time; don’t try to shape for two criteria simultaneously.
3. During shaping, put the current level of response onto a variable schedule of reinforcement before adding or raising the criteria.
4. When introducing a new criterion, or aspect of the behavioral skill, temporarily relax the old ones.
5. Stay ahead of your subject. Plan your shaping program completely so that if the subject makes sudden progress, you are aware of what to reinforce next.
6. Don’t change trainers in midstream; you can have several trainers per trainee, but stick to one shaper per behavior.
7. If one shaping procedure is not eliciting progress, find another; there are as many ways to get behavior as there are trainers to think them up.
8. Don’t interrupt a training session gratuitously; that constitutes punishment. (Author’s note:For example, you’re in the middle of training and the phone rings. You drop what you’re doing and run to answer the phone. This is “negative punishment,” because the dog may perceive that whatever he did made a good thing [you/ training] go away. Instead, take time to gracefully end what you’re doing with the dog to attend to an interruption. I use an “all done” cue that lets the dog know the training session is over.)
9. If behavior deteriorates, “go back to kindergarten.” Quickly review the whole shaping process with a series of easily earned reinforces.
10. End each session on a high note, if possible, but in any case quit while you’re ahead.
Pat Miller, CBCC-KA, CPDT-KA, is de trainingsredacteur van Whole Dog Journal. Miller woont in Hagerstown, Maryland, de locatie van haar Peaceable Paws-trainingscentrum.
