Een familieritueel na het eten, toen ik een kind was, was voor elke persoon die aan tafel zat om te delen waar ze het meest dankbaar voor waren sinds afgelopen Thanksgiving. Die diners gebeuren niet meer, maar elk jaar stel ik mezelf die oude vraag. Soms is het antwoord aanleiding tot mentale discussie, maar dit jaar was er geen enkele twijfel. Eén ding schiet me meteen te binnen:het feit dat mijn honden allebei veilig zijn, dat geen van beiden gewond is geraakt toen een te hard rijdende fietser mijn nieuwe Subaru in september een t-botteling gaf.
Hoewel er $ 5.000 aan lichaamsschade was en het raam van de passagiersstoel aan de bestuurderszijde verbrijzeld was, waren er geen andere verwondingen dan mijn kleine glasschade. Onze beschermengelen reden die zonnige zondag in het park met een jachtgeweer. Hoewel er glassplinters in een krat zaten, raakte Meg, onze 10-jarige Cardigan Welsh Corgi, noch Zebra, onze 5-jarige Bull Terrier, gewond of getraumatiseerd - en geen van beide honden had de kans om te ontsnappen of bijt iemand in paniek.
BESLISSINGEN, BESLISSINGEN
De route naar autokratten was niet gemakkelijk voor mij. Onderweg waren er tekenen dat het goed was om te doen, maar het kostte me meer tijd dan nodig was om ze op te volgen.
– Er was een tijd in de jaren 80 toen de 4-maanden oude Bram, die leerde rustig op de achterbank te blijven, uit het raam aan de bestuurderszijde sprong voordat de auto volledig tot stilstand was gekomen, zo opgewonden was ze om bij de hond te zijn park. Ik heb daarna lange tijd met het raam helemaal omhoog gereden. Maar het had niet kunnen gebeuren als ze goed in de bench was geweest.
– Vervolgens werd ik achterop gereden door een jonge man die zijn rijbewijs was kwijtgeraakt en de auto van zijn moeder had “geleend”. Hij heeft nooit dat rode licht opgemerkt waar ik werd tegengehouden. BLAM! Amy, Brams dochter, sliep op de achterbank en sloeg zo hard tegen de rugleuning van mijn stoel dat deze losbrak en me naar voren duwde tegen het dashboard. Dat zou niet zijn gebeurd als ze goed in de bench was geweest.
– Eens op een hondenshow op een koele dag liet ik mijn twee niet ingeschreven Bull Terriers slapend achter op de achterbank van mijn afgesloten auto terwijl ik iemand ging ontmoeten. De meisjes blaften en bewakers kwamen opdagen om drie jonge mannen in een pick-up truck af te schrikken, die blijkbaar van plan waren mijn meisjes door het open zonnedak te stelen. Dat zou niet zijn gebeurd als ze op de juiste manier waren verpakt.
– In 1993 heb ik mijn mini-car ingeruild voor een maxi-car, eentje waar ik kratten in kon krijgen. Het was een minder dan perfecte oplossing, omdat er geen bevestigingspunten waren om kratten vast te zetten en de twee niet naast elkaar achterin pasten. Maar nu er een Subaru uit 2011 in onze garage is komen wonen, zijn er spanbanden om de kratten vast te zetten, en beide passen naast elkaar. Ik heb liever dat Zee in een VariKennel zit, in plaats van een draadkrat, maar hier is beter zicht de troef. Ik kan niet naar achteren kijken met een grote VariKennel achterin.
– Als mijn meisjes los in de passagiersruimte van de auto hadden gezeten toen die fiets raakte, zouden ze gewond zijn geraakt. Het spijt me mateloos dat de demonstratie die aantoont dat kratten essentieel zijn, is gebeurd, maar ik ben buitengewoon blij dat ze in kratten waren. Kun je je voorstellen hoe je je zou voelen als je honden gewond waren of erger en je had het kunnen voorkomen? Ik kan.
Redenen om te kratten
Goed beveiligde kratten bieden de grootste veiligheid voor honden, maar ook voor hun mensen. Waarom beveiligd? De bench met de hond wordt dus zelf geen projectiel bij een crash.
-Een bench van de juiste grootte stelt honden in staat te staan, te draaien, te gaan liggen, wat enige vrijheid biedt, maar niet zozeer dat ze rond kunnen rammelen als theekopjes in een eikenhouten ton.
-Een hondenbench bevat . . . nou ja, alles wat je niet overal in je auto wilt. Natuurlijk hondenhaar, vuil en modder, maar ook onverwacht braaksel, diarree, slijm of kwijl.
-Een hond in een bench mag de auto niet verlaten zonder toestemming. Zelfs de best getrainde hond kan soms vergeten "Wacht!"
- Honden in een hondenhok in een huishouden met meerdere honden kunnen niet in gevechten raken. Ooit geprobeerd te rijden met twee honden die achterin vechten? niet doen.
- Honden in kratten kunnen niet zwaar ademen in het oor van de bestuurder of stampen op of onder het gaspedaal komen. Ze kunnen niet schakelen van Drive naar Neutraal. In de kist moeten het kleine dames en heren zijn; dit is management op zijn best.
-Als er is een ongeval en honden gewond en/of doodsbang zijn, zullen volslagen vreemden zich veiliger voelen om te helpen dan wanneer ze los en potentieel bedreigend zouden zijn. Opgesloten in hun auto zullen ze niet los op de snelweg zijn. Er is geen kans dat ze verloren, verdwaald of gestolen worden.
Alternatieven
Er zijn andere manieren om de veiligheid van honden in auto's aan te pakken, en er zijn ook voor- en nadelen voor elk.
– Veiligheidsgordels volg kratten in effectiviteit. Het deel dat de hond draagt, moet echter goed passen en gemakkelijk aan te trekken zijn. Metalen hardware, die minder snel breekt, heeft de voorkeur boven plastic. Er mag nooit een bevestigingssysteem aan de halsband van een hond worden bevestigd; het risico op tracheaal letsel of een gebroken nek doemt groot op. Steeds meer veiligheidsgordels voor honden worden getest op crashtests; dit zou een vereiste moeten zijn voor elk product dat u voor uw hond koopt.
– Hondenautostoeltjes in overvloed. Er zijn veel modellen om uit te kiezen. De consensus is dat ze het beste zijn voor kleinere honden en dat ze niet zo veilig zijn als kratten of veiligheidsgordels.
– Barrières , meestal gemaakt van metaal, hoewel gaas of plastic kan worden gebruikt, gaat meer over veiligheid voor mensen dan over veiligheid voor honden. Hoewel barrières effectief kunnen voorkomen dat hondenpassagiers de bestuurder afleiden of projectielen worden bij een ongeval, doen ze niet veel voor de veiligheid van de hond.
Aangezien "Er is geen plaats zoals thuis voor de vakantie", gelieve uw honden in een bench te doen terwijl u daarheen reist. Je zou heel dankbaar kunnen zijn, en zij ook.
Shari A. Mann woont in San Francisco. Ze bemant de "helpdesk" op bullterrierrescue.org en ondersteunt enthousiast de redding van honden.
