Gefeliciteerd! Je hebt de puppymaanden vrijwel ongeschonden doorstaan en hopelijk een solide basis gelegd voor je vele jaren samen. Je slaakte een zucht van verlichting toen de laatste van die naaldscherpe puppydolken werden vervangen door parelwitte volwassen hoektanden toen je pup 6 maanden werd. Je plaatste foto's op sociale media toen ze cum laude afstudeerde van haar puppy-kleuterklas met een repertoire van solide goede manieren, waaronder zitten, liggen, beleefd begroeten, komen wanneer je wordt gebeld en meer.
Maar plotseling is je lieve pup veranderd in een schijnbaar wilde en gekke vreemdeling. Ze springt op bezoekers, wacht niet langer beleefd op haar etensbak, ze kauwt meer dan ooit op huishoudelijke artikelen, en als je haar roept om bij je terug te komen tijdens je wandelingen, kijkt ze niet eens over haar schouder als ze wegrijdt het spoor af. Wat er is gebeurd?
In één woord:adolescentie. De wetenschappelijke term hiervoor is 'conflictgedrag in de adolescentiefase'. Een studie uit 2020, uitgevoerd door een team van onderzoekers van verschillende universiteiten in het Verenigd Koninkrijk, bevestigde een verminderde reactie van honden op bekende signalen in deze periode.
De adolescentie is een overgangsfase van fysieke en psychologische ontwikkeling. Het begint meestal rond het begin van de puberteit en eindigt wanneer het individu als een volwassene wordt beschouwd. Hoewel er geen harde en snelle afbakeningen zijn voor deze levensfasen van honden (puppy, adolescentie, volwassenheid), beschouwen de meeste diergedragsdeskundigen honden als adolescenten van ongeveer 5 tot 6 maanden oud. Afhankelijk van de ontwikkeling van het individu en het ras, eindigt de adolescentie meestal rond de 18 maanden tot 2 jaar. (Kleinere rassen hebben de neiging zich sneller te ontwikkelen en volwassener te worden dan honden van grote rassen.)
Honden zijn, net als veel andere soorten (inclusief mensen), geprogrammeerd om onafhankelijker te worden naarmate ze ouder worden. Dit is een noodzakelijk onderdeel van de ontwikkeling van zoogdieren, omdat ze niet voor altijd afhankelijk kunnen zijn van hun ouders - ze worden verondersteld op te groeien, het huis uit te gaan en hun eigen volwassen leven te leiden. Hun hersenen zijn geprogrammeerd om ze voor te bereiden op onafhankelijkheid.
Hier is het probleem:de meeste honden - en andere gedomesticeerde soorten - worden nooit echt volwassen en gaan het huis niet uit. We laten ze niet hun eigen leven leiden of zelfs maar veel beslissingen voor zichzelf nemen; we beheersen bijna elk aspect van hun leven en houden ze voor altijd van ons afhankelijk. Dat weten ze gewoon niet! En dus, totdat hun natuurlijke drang om onafhankelijkheid na te streven afneemt en wordt gekanaliseerd in gedrag dat we goedkeuren, zijn onze wensen vaak in strijd met die van hen.
Natuurlijk lijken niet alle honden door deze fase te gaan - of in ieder geval niet alle honden zijn zo uitdagend tijdens de adolescentie. En wanneer er variaties zijn binnen een populatie, proberen onderzoekers de factoren te onderzoeken die verantwoordelijk zijn voor die variaties. Zo ontdekten de onderzoekers in het onderzoek waar ik eerder naar verwees dat conflictgedrag van adolescenten vaker voorkwam bij honden die minder veilige gehechtheid aan hun verzorgers hebben.
Helaas (maar niet verrassend), bevestigden de onderzoekers ook dat dit de periode is waarin verzorgers hun honden het meest waarschijnlijk afstaan aan een dierenasiel, waarbij ze vaak "niet genoeg tijd" aanhalen als de belangrijkste rechtvaardiging - wat heel gemakkelijk kan worden vertaald naar "Ik weet niet hoe ik moet omgaan met deze wilde en gekke hond die vroeger zo lief was!"
Het goede nieuws is dat als je in het begin alle juiste dingen met je puppy hebt gedaan, je minder snel overweldigd wordt door het natuurlijke, normale proces van testen en volwassen worden van je puberende hond. Dat betekent niet dat het niet zal gebeuren - we hopen alleen dat het niet zo ernstig zal zijn. Als je consequent en ijverig bent geweest in het trainen en op de juiste manier socialiseren van je puppy, zou het niet zo moeilijk moeten zijn om haar weer op het goede spoor te krijgen als ze de puberteit doormaakt. Houd in gedachten dat ze niet 'slecht' is. Word niet boos op haar; ze is nog maar een tiener, en ook dit gaat voorbij, geholpen door je voortdurende aandacht voor training, goed management en het opbouwen van relaties.
Laten we, met deze verklaringen voor haar 'wilde kind'-gedrag in gedachten, eens kijken hoe je een aantal van de meest voorkomende gedragsproblemen bij tienerhonden kunt oplossen met een veilige relatie tussen jou en je puberende hond!
Als je tot nu toe goed werk hebt geleverd, heeft je pup zelden ongelukken in huis en heeft hij geleerd haar tanden te concentreren op geschikte kauwobjecten. Stop nu niet!
Ik beschouw een goed beheerde hond pas volledig zindelijk als ze minstens een jaar oud is. Verleg de grenzen van uw jonge hond niet; haar vaker mee uit gaan nemen dan nodig is. Als je haar tijdens de adolescentie laat falen (met ongelukken in huis), zal ze waarschijnlijk de rest van haar leven veel minder betrouwbaar zijn over zindelijkheidstraining.
Wat betreft kauwen, hoewel het gemakkelijk is om te denken dat uw hond zal stoppen met kauwen nu al haar permanente tanden erin zitten, zullen die tanden nog enkele maanden in haar mond blijven zitten. Je kunt van haar verwachten dat ze intensief kauwt totdat ze minstens . is 18 maanden oud. (Hoewel de meeste honden de rest van hun volwassen leven van kauwen zullen genieten, vervaagt de extreme drang om dit te doen na de adolescentie een beetje.)
Blijf de omgeving van uw hond beheren, zodat ze alleen toegang heeft tot geschikte kauwobjecten totdat u ziet dat de intensiteit van haar kauwen begint af te nemen. Dan, en alleen dan, kun je stoppen met je adem in te houden en beginnen te ontspannen terwijl je je waardevolle spullen binnen haar bereik laat.
Pas op voor de angstperiode bij adolescentenHet kan nogal verbijsterend zijn om uw extraverte, zelfverzekerde jonge hond plotseling voorzichtig en angstig te zien reageren op mensen en dingen waar ze zich voorheen redelijk comfortabel bij voelde. Pas op - ze gaat waarschijnlijk een angstperiode in! Het is van cruciaal belang om hier aandacht aan te besteden.
Hoewel niet zo vast als ooit werd gedacht, weten we nu dat angstperioden op elk moment kunnen optreden tijdens de eerste 18 tot 24 maanden van het leven van een hond. De eerste angstperiode vindt vaak plaats tussen de 8 en 11 weken. Je puberende hond is dat ver voorbij. Een of meer extra angstperiodes kunnen tussen 6 en 24 maanden optreden, afhankelijk van de individuele mate van volwassenheid en groei van uw hond.
Het is belangrijk om te weten of uw hond een angstperiode ingaat (die gewoonlijk twee tot drie weken duurt) en om haar gedurende deze tijd te beschermen tegen significante negatieve ervaringen. Tijdens een angstperiode kan een enkele intimiderende of pijnlijke ervaring een levenslange impact hebben op de manier waarop uw hond op die stimulus reageert. Dit fenomeen (aangeduid als "single-event learning") betekent dat er slechts één negatief angstveroorzakend incident met een bepaalde trigger nodig is om in de toekomst een intense, permanente emotionele reactie op die trigger te veroorzaken, ongeacht de omstandigheden.
Als uw hond in deze periode helaas een negatief incident meemaakt, wijzen onderzoeken uit dat hoe eerder u werkt om de schade te herstellen, hoe beter uw hond kan herstellen. Dit zou een goed moment zijn om de hulp in te roepen van een gekwalificeerde krachtvrije professional.
Hoe zit het met je voorheen goed opgeleide, ster-van-haar-puppy-klas die nu alles lijkt te zijn vergeten wat je haar hebt geleerd? Ze is het niet echt vergeten; ze heeft gewoon dingen in de wacht gezet terwijl ze zich bezighield met de biologische prioriteit om haar plaats in de wereld te vinden. Ze is niet koppig, ze doet geen dingen om je te pesten - ze is genetisch gedreven om op dit moment in haar leven haar vleugels uit te slaan (of haar poten, al naar gelang het geval), en ze kan er niets aan doen.
Hoe moet je ermee omgaan? Blijf trainen, terwijl u managementbeveiligingen toevoegt - en vergeet niet om training onweerstaanbaar te maken plezier!
Soms worden we te serieus tijdens de training en kunnen we het uiteindelijk veranderen in een wilsstrijd over het krijgen van die cued-gedragingen op het moment dat we erom vragen, in plaats van een gesprek en tijd tussen vrienden. We willen dat ze op onze signalen reageren, maar tieners willen gewoon plezier hebben. Om te krijgen wat we allebei willen, moet je veel blije lof gebruiken na het merkteken en behandelen. Toneelstuk! Een speeltje gooien, achtervolgen, trekken, gek doen, je hond aanmoedigen - maak je training op alle mogelijke manieren superleuk.
Hier zijn enkele tips voor het uitvoeren van veelvoorkomende trainingstaken tijdens de adolescentiefase:
Begin met haar dicht bij je, zeg haar naam, en als ze naar je kijkt, zeg je "Kom!" met je gelukkigste stem en ren snel weg zodat ze je kan achtervolgen. Voor meer plezier en opwinding, piep een piepend speeltje en gooi het naar haar toe terwijl ze achter je aan rent. Gebruik hoogwaardige beloningsversterkers, dus "Kom" betekent "Kip!" - of wat haar favoriete traktatie aller tijden ook is.
Als je alleen 'in het echte leven' oefent, riskeer je afleiding en gebrek aan focus. Als u in een gecontroleerde omgeving oefent, heeft u (en uw hond) meer kans om succesvol te zijn - en uw hond zal dat succes beter kunnen generaliseren naar de echte wereld. (En onthoud, houd het leuk!)
Belangrijke opmerking:neem contact op met uw dierenarts om te bepalen hoeveel beweging geschikt is voor de leeftijd van uw hond; je wilt die jonge gewrichten niet beschadigen! Zwemmen is een uitstekende low-impact oefening voor jongeren.
Speelsessies met zorgvuldig geselecteerde compatibele speelkameraadjes zijn ook een uitstekende oefeningsoptie en voeden de ontwikkeling van de sociale vaardigheden van uw hond.
En vergeet mentale oefening niet! De eerder genoemde cognitiespelletjes zijn verrassend vermoeiend en leuk.
We hebben de neiging om alles wat onze honden doen strak te controleren, wat in hun nadeel is. Bedenk hoe u zich zou voelen als uw leven zo beheerst zou zijn als de meeste levens van onze honden. Bedenk dan hoe je haar meer keuzes kunt geven. Met welk speelgoed zou ze liever spelen? Welke traktatie zou ze liever eten? Welk pad zou ze liever nemen op je wandeling? Blijft ze liever binnen of gaat ze naar buiten in de achtertuin?
Combineer empowerment met alle bovenstaande suggesties voor management en training, en u en uw hond metgezel zullen waarschijnlijk haar adolescentie met vlag en wimpel doorkomen, en uw relatie is niet alleen intact, maar sterker dan ooit. Ga door, begin er nu meteen mee - er is geen moment te verliezen!
Eerdere WDJ-artikelen voor meer informatie"Games voor het opbouwen van een betrouwbaar terugroepgedrag voor uw hond", september 2014. Tips om terugroepoefeningen leuk en effectief te maken.
"Beste speelgoed voor het verstrekken van voedsel", april 2019 en "Vijf tips voor hondenspeelgoed dat met voedsel wordt gevuld", september 2021. Hoe je de drang van een hond om naar voedsel te zoeken kunt benutten om hem uit de problemen te houden, vul zijn tijd alleen, en zijn leven verrijken.
"De neus van uw hond begrijpen", september 2019. De neus van uw hond aan het werk zetten is een leuke en effectieve manier om zijn gedrag en reactievermogen op u te verbeteren.
"Zijn honden cognitief?" Oktober 2017. Honden hebben meer redeneervermogen en intelligentie dan we ze gewoonlijk toekennen. Leer hoe u uw hond kunt leren om u te laten zien hoe en wat hij denkt! Leer uw hond object-, vorm- en kleurdiscriminatie.
"Een hond trainen om keuzes te maken", november 2016. Hoe het in staat stellen van uw hond om kleine beslissingen te nemen in zijn leven kan leiden tot een grote, positieve verandering in uw relatie.
