Als je gefrustreerd bent dat je pup "niet luistert", raad ik je aan om na te denken over wat je hond elke dag hoort. Neem even de tijd om precies te onderzoeken wat je hebt gevraagd en hoe je erom hebt gevraagd. Je zult misschien merken dat de luistervaardigheid van je hond niet het probleem is!
Iedereen die heeft geprobeerd een vreemde taal te leren, kent de frustratie om hetzelfde woord op verschillende manieren te horen gebruiken. "Wacht, ik dacht dat ik wist wat dat betekende, maar nu weet ik het niet zeker." Soms, net als je denkt te weten hoe je iets moet noemen, hoor je het iets anders noemen. “Ugh, laat maar. Ik dacht dat ik dit kreeg, maar ik geef het op."
Helaas, terwijl wij mensen honden onze taal proberen te leren, verwarren we ze vaak - en vertragen ze hun leren - op deze manier. Soms is het omdat de verschillende mensen in het leven van de hond verschillende signalen gebruiken, en soms is het omdat we niet hebben nagedacht over wat een bepaald signaal echt betekent. Hoe dan ook, het kan ertoe leiden dat een hond het leerproces verliest, omdat het aanvoelt als een spel dat niet te winnen is.
Hier is een quiz:welke echtgenoot gebruikt de cue "down" correct?
Dit is natuurlijk een strikvraag; ze hebben allebei ongelijk, omdat ze niet op dezelfde pagina zijn gekomen over hun signalen! Als gevolg hiervan is hun arme hond opgezet voor verwarring.
Als u wilt dat uw hond een solide reactie heeft op "dons", kan dit niet zowel "zichzelf verwijderen uit dat hogere gebied" en betekenen "op de grond liggen." Kies er een uit en zoek een ander woord voor het andere gedrag. (De cue voor het dutten van de bank kan 'uit' zijn of het verzoek van de peuter kan 'lig' zijn.)
De oplossing is om iedereen in de baan van uw pup te krijgen met behulp van identieke woordaanwijzingen. Veel gefrustreerde honden moeten proberen te leren van verschillende gezinsleden, afwisselend met de volgende woorden:
Het maakt niet uit wat jij kiest, het is dat belangrijk jij kiest. Houd een huishoudvergadering (of een ontmoeting met je inconsequente zelf!) en beslis voor eens en voor altijd hoe je dit gedrag gaat noemen. Hang die lijst dan als herinnering op de koelkast.
Het probleem met 'nee'Vaak vertellen klanten me dat ze hulp nodig hebben omdat hun hond "het woord nee gewoon niet begrijpt". Hun instinct is om strenger te worden (Zeg het luider! Gemener! Stomp op!) om de betekenis van het woord duidelijker te maken.
Wat we moeten doen is de hond een "Ja!" in plaats daarvan te doen. Het probleem met "Nee" is dat het een lege ruimte is, een vacuüm. Het is moeilijk om iets te leren dat niet bestaat!
De manier om van een dag van frustrerende 'nee's' naar een dag van gelukkig samenleven te gaan, is door erachter te komen welke impuls het gedrag heeft veroorzaakt dat je dwarszit, en een alternatief 'ja'-gedrag aan te leren dat je leuk vindt. Bijvoorbeeld:
Als uw hond opspringt om mensen te begroeten, leer haar dan in plaats daarvan te zitten. Gebruik een riem om de sprong te voorkomen en beloon dan de beste zitbegroeting - hurk neer en geef al dat leuke fysieke contact dat ze wilde. Ze zal leren dat zitten de meest directe weg is naar haar #1 wens.
Als uw hond tijdens het eten vanaf de tafel bedelt, leer hem dan in plaats daarvan op zijn nabijgelegen mat te gaan liggen. Gooi daar een traktatie. Dan, elke keer dat hij tijdens een maaltijd op die mat stapt, gooi je een andere op die plek. Als hij wat meer op de mat hangt, wacht dan tot hij gaat zitten om die traktatie te gooien. Ga door met het gooien van traktaties wanneer hij op de mat ligt. Voila! Twee weken later heb je een hond die naar zijn mat zoomt om te gaan liggen zodra je avondeten wordt geserveerd. Je hebt een alternatief gedrag aangeleerd om te bedelen - een gedrag dat echt loont voor hem.
Als uw hond ondanks uw eindeloze correcties gaten in uw tuin graaft, geef haar dan een goedgekeurd graafplek - een verre hoek van de tuin misschien, of een kinderzwembad gevuld met zand. Begraaf daar wat speelgoed in. De volgende keer dat uw hond uw narcissen begint op te graven, in plaats van het uiteindelijk nutteloze "nee", leidt u haar gewoon naar de nieuwe graafplek en zet u haar op gang. (Let wel, het kan nodig zijn om in de schaduw te zijn, want een van de redenen waarom honden graven is om bij een laag lekker koel vuil te komen.)
Natuurlijk, deze oplossingen kosten wat tijd en moeite. Dat is frustrerend. Maar heb je je ooit afgevraagd hoe het voelt om een hond te zijn – geboren met zeer sterke instincten om te springen, graven en kauwen – en om iedereen de hele tijd boos op je te hebben omdat je bent wie je bent?
Het is alleen maar eerlijk om uw hond te helpen een "ja" te krijgen.
Ik vraag mijn klanten om mij een minuut video's van hun training thuis te sturen, halverwege de week na onze les. Er is zoveel om over na te denken - verbale signalen, handsignalen, lichaamspositie, markertiming, levering van een traktatie - dat het gemakkelijk is om jezelf te saboteren met een klein foutje.
Als dat gebeurt, maakt elke dag van enigszins verwarde oefening de zaken erger. Deze week moest ik lachen omdat een van mijn favoriete klanten haar puppy vroeg om 'aan te raken' - terwijl ze hetzelfde handsignaal ophield dat ze gebruikt voor 'blijven'. Over een puppydilemma gesproken!
We zouden kunnen discussiëren over welke handgebaren het beste zijn voor verschillende signalen, maar het komt neer op persoonlijke keuze. Het belangrijkste is dat je goed nadenkt over wat je handen zeggen. Je pups kijken absoluut toe; lichaamstaal is een natuurlijkere communicatiestijl voor onze honden dan onze verbale signalen, dus het loont de moeite om volkomen duidelijk en opzettelijk te zijn met die bewegingen. En laat het hele huishouden die signalen samen oefenen.
Denk je dat je precies weet wat "zitten" betekent? Het is niet zo eenvoudig als het klinkt. Sommige mensen leren dat een zit gewoon is wanneer de kont van de hond de grond raakt. Maar anderen leren dat "zitten" betekent zitten en die positie behouden totdat je wordt losgelaten met een "Oké" (of wat je gekozen loslaatwoord ook is). Mijn definities hoeven niet dezelfde te zijn als die van jou, maar we moeten allebei consistent zijn elke keer dat we met onze eigen honden werken.
Dat is moeilijker dan het klinkt. Misschien is het beste voorbeeld van het potentieel voor verwarrende wazigheid de familie van signalen die over het algemeen bewegingsbeperking inhouden:blijven, wachten en plaatsen. Hier zijn mijn eigen gebruik:
Deze drie signalen illustreren hoe er veel soortgelijk gedrag kan zijn dat eigenlijk niet hetzelfde is. Gebruik je deze termen door elkaar? Gebruik je slechts een van deze aanwijzingen, maar lonend alsof er verschillende definities zijn in verschillende omstandigheden? Als dat zo is, zou ik willen voorstellen dat dit de reden is waarom de reactie van uw pup nog niet rotsvast is!
Het klinkt nerdy, maar echt:neem de tijd om je signalen op te schrijven en na te denken over wat ze eigenlijk betekenen. Bespreek de signalen met het huishouden. Geef je pup dan die mooie duidelijke richting en beloon dienovereenkomstig. Je voelt je misschien verbijsterd - en een beetje schuldig - als je ziet hoe slim je hond plotseling lijkt!
