Labels zijn een noodzakelijk iets in deze wereld, zodat we er bronnen in kunnen vinden.
Ik wil het vandaag echter met u hebben over het belang van het gebruik van de juiste label, en waarom soms - als u niet weet hoe u uw hond moet labelen, waarom is het dan het beste dat we dat niet doen.
Ik heb ontzettend veel naar labels gekeken, vanwege mijn eigen honden, vanwege mijn werk en namens jou! En ik ken de problemen die ze kunnen creëren en de problemen die ze kunnen oplossen. Ik ben ook aan de ontvangende kant geweest van 'verkeerd gelabelde' honden.
We hebben de laatste tijd veel gesproken over reactieve honden, en het is zo gemakkelijk om een etiket op een hond te plakken en te zeggen "Ze zijn dit" of "Ze zijn dat" ... maar is het altijd een goede zaak om te doen? Labels zijn krachtig, maar moeten we ook voorzichtig zijn?
De hondenindustrie typisch worstelt met de fancy fandangles van de moderniteit, en bijgevolg websites en soms een trainers angst om dom te lijken in het bijzijn van onze leeftijdsgenoten kan ertoe leiden dat we al te bloemige, technische termen gebruiken dat de normale persoon niet weet, nooit zal weten en niet nodig heeft weten.
Dus weten hoe we een hond labelen? Kan een kleine pot met goud voor je vinden aan het einde van je regenboog.
Alles, voor één klein tienerlabel.
Lijkt me stom, hè?
Omdat u niet de enige bent in uw reactiviteit, of uw ervaringen met verlatingsangst, of opgewonden begroetingen of enige andere problematische uiting van emotie waarmee uw hond zich presenteert. Het maakt niet uit hoe uniek een hond is? Er is bijna altijd een andere hond die precies hetzelfde doormaakt.
Dit is erg afhankelijk van wat het label specifiek is. Maar labels zijn ongelooflijk krachtig en hebben een aantal zware connotaties die uw hond misschien niet nodig heeft.
Of je nu denkt dat je hond gewoon een opgewonden begroeter is, wanneer ze op angst gebaseerde reactiviteit vertonen, of je denkt dat hun zindelijkheidstraining faalt, maar ze hebben verlatingsangst. Je traint uiteindelijk het verkeerde, je ziet geen vooruitgang en je kunt het probleem zelfs verergeren.
Je kunt absoluut denken dat je te diep, te snel en in paniek bent. Ik heb het gedaan! Ik ben daar geweest. Het is de "Oh god, ik heb een agressieve hond, wat moet ik doen? dat kan ik niet. Dat is niet iets wat ik kan doen. Ik kan me geen gedragstherapeut veroorloven, dat kan ik niet aan. Ik ben al uitgeput' klinkt het bekend?
Ja, ik ken het verhaal.
Dat label is krachtig. En dan, als je het mis hebt? Je hebt een hele hoop paniek gedaan voor helemaal niets.
Er zit een finesse in deze branche die je zou kunnen missen, tenzij je erin ondergedompeld bent. Bijvoorbeeld ... kijkend naar Indie die blafte en uitviel en een gevecht aanging, zou een gebalanceerde trainer hem "agressief" noemen - maar een positieve bekrachtigingstrainer zou dit "Reactief" noemen.
En de diepte van de gevolgen van deze voorwaarden, en de daaruit voortvloeiende trainingsmethodologie kan behoorlijk dramatisch zijn.
Gebruik daarom altijd, altijd moderne, op wetenschap gebaseerde training. Er is geen noodzaak voor pijn wanneer we trainen - gebruik in plaats daarvan hun hersenen. Ze hebben er een.
Nu, ik heb dit nog nooit echt horen gebeuren, maar als je je hond begint te labelen als dit of dat, en dan gaat er iets mis? Dan is er schriftelijk bewijs van u dat u denkt dat dit de manier was waarop uw hond was - als u daar niet naar handelt of passende tegenmaatregelen neemt, dan... zal dat tegen u ingaan als er gerechtelijke procedures plaatsvinden?
Ik zou het risico niet nemen.
Voor mij wil ik niet dat je naar me toe komt en zegt:"Mijn hond is reactief", ik wil dat je naar me toe komt en zegt:"We hebben een probleem, ik zie dit gedrag, die eigenaardigheid en dit ding, wat denk je?" want als ik de symptomen kan zien, kan ik je het probleem vertellen.
Het is precies hetzelfde als naar de dokter lopen en zeggen:"Doc, ik heb kanker. Ik ga dood. Het wordt een hel” en de dokter komt al binnen met een vooringenomen standpunt. Waar alsof je zegt:"Ik heb een knobbel, hier, het is pijnlijk, het is nieuw, het is heel snel gegroeid", dan onderzoekt de dokter het en zegt:"Het is een cyste".
Begrijp je wat ik bedoel? Laten we de kar niet voor het paard spannen.
Probeer niet te labelen totdat je een expert hebt mening, zoals de mijne.
Niet de pseudo-expert in het hondenpark die alles weet ... en dat niet doet.
Een goed etiket krijgen met waarneembaar advies is iets dat een professional u kan geven.
