Het is gemakkelijk om naar een Duitse dog te kijken en te weten dat hij een grote hond is en om een Yorkshire terriër te zien en te weten dat ze een kleine hond is. Maar wanneer honden slechts 4 pond of meer dan 100 pond kunnen wegen, afhankelijk van het ras, is het niet eenvoudig om te definiëren wat een hond tot een middelgroot ras maakt. Hoewel er enkele vage definities zijn van wat een hond medium of groot maakt, uitsluitend gebaseerd op zijn gewicht, komt het onderscheid meestal neer op wie je het vraagt.
Verschillende bronnen bieden verschillende definities van wat een ras groot of middelgroot maakt op basis van gewicht. Royal Canine definieert een hond van gemiddeld ras als 24 tot 55 pond en een grote hond als meer dan 55 pond. Volgens Pet Place wegen middelgrote honden van 35 tot 65 pond en grote rassen als die van meer dan 55 pond. Aan de zware kant definieert Hills Pet kleine honden als 20 pond of minder, en honden van meer dan 60 pond. Honden die ongeveer 20 pond of minder wegen, worden over het algemeen als klein beschouwd, en elk ras van meer dan 60 pond wordt gewoonlijk als een grote hond beschouwd.
Vraag het aan individuele hondenbezitters en hun definities zullen waarschijnlijk net zoveel verschillen als de experts, maar over het algemeen worden honden die 35 tot 55 pond wegen als middelgroot beschouwd en worden honden van meer dan 60 pond door de meeste mensen als groot beschouwd. Honden die 25 tot 35 pond wegen, kunnen klein of medium worden genoemd, en honden van 55 tot 60 pond worden als medium of groot beschouwd, afhankelijk van wie je het vraagt.
Net als gewichtsdefinities, zal het verschil in lengte tussen een hond van gemiddeld en groot ras variëren op basis van wie je het vraagt. Uw raszuivere puppy beschrijft middelgrote rassen als die van 18 tot 22 centimeter lang en grote rassen als die van meer dan 22 centimeter lang bij de schouders. Bij het definiëren van een grote of middelgrote hond wordt er minder rekening gehouden met de lengte, aangezien honden lang en dun of kort en gedrongen kunnen zijn.
Immers, buldoggen, die door de meeste mensen als een middelgroot ras worden beschouwd, omdat ze 40 tot 50 pond wegen, maar ze zijn slechts 14 tot 15 inch lang volgens de AKC-rasnormen. Aan de andere kant zeggen de AKC-normen voor saluki's dat ze 40 to moeten wegen. 65 pond, maar de mannetjes zijn 23 tot 28 centimeter lang. Zowel buldoggen als saluki's zouden door de meeste mensen als middelgrote honden worden beschouwd, maar uitsluitend gebaseerd op hun lengte; deze twee rassen worden respectievelijk als klein en groot beschouwd.
Middelgrote honden zijn de meest populaire rassen in Amerika vanwege zowel het grote aantal rassen dat in dit gewichtsbereik valt als vanwege de voordelen die aan hun rasgrootte zijn verbonden. Terwijl kleine rassen vaak als angstig worden beschouwd en grote rassen vatbaar zijn voor veel gezondheidsproblemen; middelgrote rassen zijn over het algemeen fysiek en mentaal gezonder. Een groot aantal middelgrote honden is gefokt om herders of jagers te zijn, wat betekent dat hoewel ze misschien minder ruimte nodig hebben om te leven op basis van hun grootte, ze toch veel energie kunnen hebben en veel wandelingen nodig kunnen hebben.
Voorbeelden van middelgrote hondenrassen zijn de Amerikaanse Staffordshireterriër, de Australische herder, de bassethond, de beagle, de bokser en de whippet.
Grote honden hebben van nature meer ruimte nodig om te lopen en te rennen. Hoewel ze regelmatig moeten worden uitgelaten om energie te verbranden, is een nadeel van grote honden dat sommige mensen gewoon niet sterk genoeg zijn om een hond tegen te houden die meer dan 55 kilo kan wegen. Als gevolg hiervan moeten grote honden veel gehoorzaamheidstraining krijgen terwijl ze puppy zijn, zodat ze leren niet te trekken wanneer ze hun volledige grootte hebben bereikt. Hoewel veel van deze honden er imposant uitzien, zijn het vaak vriendelijke reuzen en lieve huisdieren.
Healthy Paws Pet Insurance wijst erop dat grote honden veel gezondheidsproblemen kunnen hebben, vaak gerelateerd aan hun gewrichten, waaronder artritis en heup- of elleboogdysplasie, en spijsverteringsstoornissen zoals maagdilatatie en volvulus. Als gevolg hiervan moeten eigenaren erop voorbereid zijn om later meer geld uit te geven aan dierenartsrekeningen. Veel honden van grote rassen sterven ook jonger dan middelgrote of kleine rassen.
