De Duitse pinscher en de Dobermann pinscher lijken vergelijkbare rassen. Bij nadere beschouwing blijkt echter een andere oorsprong en verschillende kenmerken. Hoewel beide Duitse hondenrassen te vinden zijn in de werkgroep van de American Kennel Club, hebben de Duitse en de Dobermann-pinscher historisch gezien verschillende taken en verschillende temperamenten.
De American Kennel Club erkende de Duitse pinscher ongeveer een eeuw nadat zij de Dobermann pinscher had erkend, maar de Duitse pinscher is het oudere ras. De Duitse pinscher is in feite een van de rassen die worden gebruikt om zowel de Dobermann-pinscher als de dwergpinscher te maken. Oorspronkelijk de kortharige pinscher genoemd, werd de Duitse pinscher ooit geaccepteerd in zout-en-peper en ongemarkeerd zwart voordat die kleuren uitstierven tijdens de Tweede Wereldoorlog.
De Dobermann pinscher werd ergens tussen 1890 en 1900 als ras ontwikkeld door Louis Dobermann, een tollenaar. Hij combineerde verschillende rassen, waaronder de beauceron, de Duitse pinscher, de Manchester Terriër, de Rottweiler en de Weimaraner, om een middelgroot ras te creëren dat zowel gezelschap als beschermend was. Zijn exemplaren werden snel populair als huisdier en als politiehond.
De Duitse pinscher is een middelgroot ras dat tussen de 17 en 20 inch hoog op de schouder staat. Het ras heeft een korte vacht, ligt dicht op de huid en voelt soms moeilijk aan. In tegenstelling tot Doberman pinschers, hebben alleen zwart-en-blauw gecoate Duitse pinschers typisch roestmarkeringen. Fawn of Isabella en rode honden kunnen een effen kleur hebben, terwijl rode honden ook zwarte haren kunnen hebben vermengd met rood, hertrood genoemd.
In de Verenigde Staten heeft de Duitse pinscher meestal een gecoupeerde staart en bijgesneden oren. Indien niet gecoupeerd, zijn de kleine, V-vormige oren van het ras ofwel half rechtopstaand met een voorwaartse vouw of rechtop gedragen.
De Dobermann pinscher is een middelgrote hond; een vrouwtje staat idealiter 25,5 inch op de schouder, een man 27,5 inch. De korte, dicht op elkaar liggende vacht van het ras is verkrijgbaar in vier kleuren:zwart, blauw, rood en fawn. Alle kleuren zijn gemarkeerd met roest of bruin op het gezicht en de benen.
In de Verenigde Staten hebben Dobermann-pinschers typisch gecoupeerde staarten en hebben ze mogelijk bijgesneden oren. De oren zijn hoog op de schedel bevestigd. Wanneer ze niet bijgesneden zijn, zijn de oren van een Doberman V-vormig en liggen ze dicht bij het hoofd van de hond.
De Dobermann pinscher moet een alert, loyaal, onverschrokken en gehoorzaam temperament hebben, nooit verlegen of gemeen. Volgens de website van de American Kennel Club kan een Doberman een "scherp" temperament hebben. Volwassen mannetjes kunnen vechten als ze samen worden gehuisvest. Dobermanns die dagelijks perioden van krachtige lichaamsbeweging krijgen en die van jongs af aan gesocialiseerd zijn, zijn liefhebbende huisdieren.
Beide rassen zijn populaire soorten waakhonden. Dobermann pinschers zijn niet alleen uitstekende voogden, ze zijn ook atleten, speur- en reddingshonden en hulp- of therapiehonden.
De Duitse pinscher is ook alert en loyaal en wordt ook beschreven als levendig, moedig en intelligent. Sterke controle, samen met ijverige socialisatie en gehoorzaamheidstraining met veel positieve bekrachtiging, zal het potentieel van de Duitse pinscher als een toegewijd familiehuisdier ontwikkelen. Hoewel de Duitse pinscher graag traint en dingen doet met zijn baasje, zal hij ook zijn baasje testen om te bepalen waar hij mee weg kan komen. De Duitse pinscher wordt niet aanbevolen als huisdier voor gezinnen met kinderen onder de 9 jaar.
De Doberman is vatbaar voor een aantal gezondheidsproblemen, waaronder cardiomyopathie, heupdysplasie, hypothyreoïdie, de ziekte van von Willebrand, de ziekte van Wobbler, progressieve retinale atrofie en albinisme. Van deze ziekten kunnen alleen cardiomyopathie en de ziekte van Wobbler niet worden geïdentificeerd door screeningtests.
De Dobermann pinscher heeft een levensverwachting van slechts 10 tot 12 jaar. De Dobermann Pinscher Club of America heeft echter een langlevenproject dat fokkers aanmoedigt om honden te certificeren die langer dan 10 jaar oud zijn en honden wiens stamboom honden weerspiegelt die geselecteerd zijn op hun lange levensduur.
De Duitse pinscher is ook vatbaar voor hartaandoeningen, heupdysplasie en de ziekte van von Willebrand. De Duitse pinscher wordt echter beïnvloed door erfelijke cataracten in plaats van PRA, en is vatbaar voor vaccinatiereacties en complicaties, waaronder neurologische problemen die zo ernstig zijn als tremoren, toevallen en zwelling van de hersenen. De Duitse pinscher heeft een levensverwachting van ongeveer 12 tot 14 jaar.
