Met de bosbranden die langs de westkust woeden en brandweerlieden die lange, moeilijke diensten draaien, kan de emotionele tol verwoestend zijn. Sommige brandweerlieden van Marin County, Californië krijgen hulp via een golden retriever genaamd Kerith. Haar taak:haar kont wiebelen, de brandweermannen haar laten aaien en tijd met haar doorbrengen, en hun stress helpen verlichten.
Maar Kerith kwam niet rechtstreeks naar haar werk. Ze ging op weg bij de pas nadat ze er niet in was geslaagd een blindengeleidehond te worden. 
Heidi Carman
Het begon allemaal toen Kerith een puppy van 8 weken oud was, en er is niets schattiger als je Heidi Carman, haar baasje en baasje vraagt. Carman weet hoe schattig ze is, omdat ze al jaren golden retriever-puppy's grootbrengt voor blindengeleidehonden (GDB.)
Twee jaar geleden, toen Carman en haar familie Kerith, hun vijfde gouden puppy, in huis namen, ondergingen ze het proces van training, opvoeding en socialisatie van de hond om op te groeien tot een werkende geleidehond.
Heidi Carman
"Omdat ik zoveel honden had grootgebracht, had ik al op jonge leeftijd het gevoel dat geleidehondenwerk misschien niet in de kaarten voor Kerith zou passen," zei Carman. “Ze was bang voor de stofzuiger. Maar het grootste probleem in mijn gedachten was dat ze zo bezorgd was voor iedereen die ze ontmoette. Maar haar opvoeden tot geleidehond betekende dat ze zich op mij moest concentreren en niet op andere mensen.'
Een geleidehond die iedereen wil ontmoeten die hij tegenkomt, kan schadelijk zijn voor een slechtziende, en dat is niet bevorderlijk voor het geleidehondenwerk. Carman zou er uiteindelijk achter komen dat Kerith een andere roeping had.
Carmans eigen roeping om de puppy's op te voeden en op te leiden viel haar gemakkelijk af. Ze had al honden sinds ze een kind was. "Ik hield zoveel van ze", zei Carman. "De beste verjaardag van mijn hele leven was toen ik 9 werd. Ik werd verrast door een reddingshond genaamd Daisy die mijn moeder kreeg van een plaatselijke hondenopvang. Dat was het begin van mijn liefdesaffaire met honden.”
Toen, ongeveer 20 jaar geleden, begon ze mensen te zien met geleidehondenpuppy's van GDB, de plaats waar ze woont in San Rafael, Californië. Ze stak haar hand uit en begon vrijwilligerswerk te doen.
Heidi Carman
Carman, een thuisblijvende moeder, begon puppy's op te voeden toen haar vijf kinderen jong maar oud genoeg waren om met de honden te helpen. "Ik wilde mijn kinderen leren om anderen in de wereld van dienst te zijn", zei ze.
Puppy-fokkers hebben de honden tot ze ongeveer 15 maanden oud zijn. "Het was moeilijk om de eerste hond af te geven", zei Carman over de dag die de terugroepdag werd genoemd, wanneer de hond wordt overgedragen aan officiële trainers. “Je weet dat het eraan komt, maar het is zo verdrietig. Maar je weet dat je zoiets geweldigs doet. Wat geweldig om iemand een werkende geleidehond te geven.”
Heidi Carman
Met Kerith waren de dingen anders en Carman bleek gelijk te hebben over haar. De hond was niet perfect en attent op haar persoonlijkheid, en ze was te vriendelijk tegen iedereen die ze ontmoette. "Ze is als Lucille Ball, maar dan een goedgetrainde Lucille Ball," zei Carman. "Ze is een domme meid."
Dus toen ze 14 maanden oud was, veranderde het lot van Kerith. "Ze veranderde haar carrière vóór de terugroepdag, dus ik hoefde niet door het liefdesverdriet te gaan om haar terug te brengen naar Geleidehonden," zei Carman.
Wanneer een hond het niet haalt, kijkt GDB eerst of er andere organisaties zijn die de hond kunnen gebruiken, maar Kerith kwam voor geen van beide in aanmerking. Toen kon Carman haar adopteren. "Ik moet toegeven dat van alle honden die ik heb grootgebracht, ik weet dat het niet mijn hond is, maar met haar was er een speciale band," zei Carman. "Ik was smoorverliefd en het zou heel moeilijk zijn geweest om haar terug te geven."
Carman adopteerde Kerith in juni 2019. Ze besloot al snel dat ze zowel via Pet Partners gecertificeerd zouden worden als een therapiehondenteam als een door dieren geassisteerd crisisresponsteam. Het paste perfect. Alle trainingen die Carman met Kerith van jongs af aan deed, hielpen de hond voor te bereiden op de test. Ze zijn gecertificeerd in oktober 2019.
"Ik wist dat ze erg behulpzaam zou zijn als therapiehond," zei Carman. "Ze is geboren om te werken."
Heidi Carman
Carman en Kerith begonnen eerst vrijwilligerswerk te doen op de afdeling spoedeisende hulp van het MarinHealth Medical Center. "Het was geweldig de eerste keer dat we gingen," zei Carman. Kerith bezocht met mensen in de wachtkamer en ging toen naar de behandelruimte om verpleegsters, artsen en patiënten te ontmoeten. Iedereen hield van de hond die attent en behulpzaam was. Het paste perfect.
Het duo ontmoette al snel enkele brandweerlieden op de eerste hulp van het ziekenhuis. Omdat sommigen paramedici zijn, brachten ze vaak hun patiënten binnen.
"Zodra Kerith de brandweerlieden zag, was het liefde op het eerste gezicht", zei Carman. "Het was zo duidelijk dat dat haar mensen waren."
Een SEH-verpleegkundige, die ook een opvoeder is voor alle brandweerkorpsen en wiens man en zoon lokale brandweerlieden zijn, begon bezoeken voor Kerith en Carman op te zetten om enkele brandweerkazernes te bezoeken. Al snel begonnen de brandweerlieden hun bezoek aan te vragen.
Voorafgaand aan COVID-19:"We gingen naar de brandweerkazerne en de brandweerlieden speelden gewoon met haar", zei Carman. “Ze zou zo opgewonden raken om ze te zien. Ze rende naar ze toe alsof ze haar beste vriend waren, ook al had ze ze nooit ontmoet. Dit is duidelijk haar passie en missie in het leven. Ze liep dan heen en weer wiebelend van brandweerman naar brandweerman.”
Heidi Carman
Naast haar besmettelijke golden retriever-energie heeft Kerith ook nog een ander geschenk. "Ze voelt dat iemand haar aandacht meer nodig heeft dan iemand anders," zei Carman. 'Ze gaat naar die brandweerman en gaat op hun voet zitten, leunt in hun been en draait haar hoofd om om hen recht in de ogen te kijken. Een paar brandweerlieden hebben afzonderlijk gevraagd:'Hoe weet ze dat ik dit nu nodig heb? Het is alsof ze in mijn ziel kijkt.'”
Kerith is beschikbaar om brandweerlieden te bezoeken nadat ze een bijzonder slecht gesprek hebben gehad. Ze woont zonder Carman samen met een gedragsdeskundige brandweerman die er is voor collegiale ondersteuning. Tijdens de debriefing zitten ze rond en praten met elkaar, en Kerith is er om te helpen als ze haar nodig hebben.
Afgelopen augustus, toen de bliksem veel van de branden in Noord-Californië begon, werden Carman en Kerith gevraagd om daar te zijn, en ze blijven helpen waar ze nodig zijn. Ze doen vrijwilligerswerk samen met Cal Fire en Employee Support Services-teams die er zijn om de mentale gezondheid van brandweerlieden in basiskampen te controleren. Carman en Kerith lopen met hen rond om 's ochtends bij iedereen in te checken. "Ik ben altijd gehecht aan de lijn," zei Carman.
In het basiskamp ontvangen de brandweerlieden hun taken en wachten ze voordat ze de dag beginnen. Soms zijn de brandweerlieden 24 uur onderweg, soms zijn ze 24 uur aan en 24 uur vrij totdat ze uit hun dienst komen.
Heidi Carman
"Ze staan op het punt om iets extreem gevaarlijks in te gaan, maar als ze Kerith zien, zullen ze praten over het missen van hun hond of hun familie," zei Carman. "Als ze bij haar zijn, geeft het hen een moment om te pauzeren en gewoon aanwezig te zijn en niet in de chaos te zijn van wat ze die dag zullen doen."
Het welzijn van Kerith is van het grootste belang, dus Carman neemt haar niet meer dan vier uur van huis weg omdat het te stressvol kan zijn. En omdat het basiskamp zo rokerig is, is Kerith daar maar vier uur per keer en werkt ze maar twee dagen achter elkaar. "Ik was haar altijd daarna vanwege de rook, en ze moet schoon en glad zijn voor als de brandweer haar aait," zei Carman.
Hoewel de brandweerlieden van de plaatselijke brandweer willen dat ze de hele tijd op bezoek komt, is Kerith niet in staat geweest om dit te doen vanwege COVID-19. Ze krijgen echter meer oproepen om naar de basiskampen van de bosbranden te gaan.
Heidi Carman
Het goede dat Kerith doet voor de brandweerlieden in de basiskampen valt niet te ontkennen. "Als je een hond aait, komen endorfines en serotonine en al die feel-good chemicaliën in je lichaam vrij, en de brandweerlieden kunnen een gevoel van welzijn hebben," zei Carman. "Dat zorgt ervoor dat ze een positieve dag hebben in een echt stressvolle omgeving."
En de brandweerlieden zijn niet de enigen die het voelen.
"Ik voel dat welzijn ook," zei Carman. “Ik voel het door te zien dat ze zich goed voelen. Het is goed om behulpzaam te zijn en te weten dat dit is wat Kerith moet doen en het voelt evenzeer dat dit is wat Kerith en ik bedoeld zijn te doen. Het is een gelukkig gevoel voor mij.”
Bekijk Kerith op KPIX CBS News:
Volg Kerith op Instagram. Klik hier om Team Kerith te helpen bij het verlenen van diensten aan de brandweerlieden van Marin County.
Uitgelichte foto met dank aan Heidi Carman.
