Hoogte van een dingo – Dit ras is meestal 19 tot 23 inch lang en is 12 tot 13 inch lang
Gewicht van een dingo – Dit ras kan tussen de 50 en 70 pond wegen.
Hun lengte en gewicht kunnen variëren op basis van het geslacht; Mannetjes zijn soms groter en zwaarder dan de vrouwelijke dingo's.
Als ze het in het wild zouden laten, zou hun normale levensduur maximaal 10 jaar zijn; maar als ze in gevangenschap worden gehouden, kunnen ze tot 18 jaar oud worden, dankzij de persoonlijke zorg die ze krijgen.
Ze zijn huisdieren voor sommige mensen, terwijl ze door weinig boeren als ongedierte worden beschouwd; ongeacht meerdere weergaven, hebben deze unieke rassen behoorlijk interessant en veelzijdig gedrag.
Ze werden voornamelijk gebruikt als waakhonden door sommige Aboriginal-groepen en soms als voedselbron in tijden van nood. Ik weet dat het laatste stukje eng klinkt, maar feiten zijn feiten!
Dingo's hebben bekendheid gekregen bij veel dierenliefhebbers en sommigen hebben zelfs beweerd dat dit ras bijna gelijk is aan gedomesticeerde honden, mits goed getraind.
Ze zijn aanhankelijk, vriendelijk, alert en staan te popelen om hun baasjes te plezieren. In het verleden werden ze ook beschouwd als aaseters en konden ze lang overleven op het karkas van andere dieren.
Ze zijn soms gezaghebbend en veeleisend; dus als je van plan bent om een Dingo mee naar huis te nemen, moet je geduldig genoeg zijn om het hoogste niveau van training te geven.
Zeer weinigen nemen ze als huisdier en als u van plan bent een Dingo te kopen, zorg er dan voor dat u de pup koopt terwijl deze nog jong is; dit is de leeftijd die geschikt is voor training.
Dingo's verwachten in de vroege stadia veel respect en zorg, dus behandel ze met begrip en geduld.
Als je een Dingo traint zonder de hulp van een deskundige, moet je oefenen om gezaghebbend te zijn; het is moeilijk om ze een taak te laten doen, tenzij ze beseffen dat jij de meester bent.
Vermijd krachtig en opdringerig te zijn; dit ras gaat meestal niet goed samen met te veel dominantie. Doe alle sessies rustig aan en wees consistent in je inspanningen; wees niet onbeleefd en zorg ervoor dat het huisdier voldoende beweging en rust krijgt.
Je kunt ze beginnen te trainen in het uitvoeren van trucs als ze 6 tot 7 maanden oud zijn; ze kunnen zelfs worden geleerd om tegen andere huisdieren te racen. Het belangrijkste is dat je ze leert tolerant te zijn tegenover andere kleinere huisdieren in je huis.
Aangezien het geen algemeen gedomesticeerd ras is, is er heel weinig bekend over zijn gezondheid en kwetsbaarheid voor ziekten. Over het algemeen zijn ze een vrij gezond ras en kunnen ze extreme omstandigheden overleven.
Overmatig hardlopen kan soms teen- of spierblessures veroorzaken; ze zijn ook vatbaar voor veelvoorkomende hondenziekten zoals heupdysplasie, hondenziekte, enz.
Tandvleesaandoeningen zijn een ander veelvoorkomend probleem bij deze hondensoort; regelmatige reiniging en tandenpoetsen helpt mondgezondheidsproblemen te voorkomen. Door je minstens één keer per week te wassen en te wassen, kun je huidziektes in de Dingo voorkomen.
Dingo's zijn aangeboren jagers; in de eerste plaats was bekend dat ze kleine dieren in zijn eentje en ook in roedels neerhaalden.
Toen ze eenmaal begonnen te fokken met gedomesticeerde honden, prentten Dingo's de meeste van hun kenmerken in en de voedingsgewoonten zijn niet anders. Ze zijn van nature carnivoren, maar kunnen net als andere honden dagen zonder vlees te eten.
Tegenwoordig zou het juist zijn om ze te categoriseren als alleseters, aangezien ze zowel vlees als groenterijk voedsel kunnen eten.
Jongere dingo's moeten meerdere keren per dag worden gevoerd, terwijl volwassen dingo's 2 tot 3 porties van de maaltijd moeten krijgen. Hun voedingsgewoonten moeten nauwlettend in de gaten worden gehouden en moeten worden gevoed totdat ze vol zijn.
Het is illegaal om ze op bepaalde plaatsen als huisdier te houden. Tasmanië, Zuid-Australië en Queensland zijn enkele plaatsen waar het wettelijk niet is toegestaan om Dingo thuis te houden.
In tegenstelling tot de algemene overtuiging dat dingo's niet blaffen, is hier een bewezen feit dat ze soms blaffen en dat hun stem schor klinkt dan normale huishonden.
Ze jaagden voornamelijk op schapen en werden daarom door weinig boeren als ongedierte beschouwd.
De vrouwelijke Dingo bevalt slechts één keer per jaar en kan tot 6 nesten per keer baren.
In tegenstelling tot gewone honden, neemt de volledige Dingo-familie de verantwoordelijkheid op zich bij het verzorgen van de pups; dus het is niet alleen de taak van de vrouwelijke dingo om haar pups veilig te houden.
De gemiddelde prijsklasse van een Dingo is $ 500 - $ 1000 Australisch; weinig erkende fokkers kunnen u zelfs extra in rekening brengen voor de eerder uitgevoerde vaccinaties en medische tests.
Omdat het wordt beschouwd als een van de bedreigde diersoorten, fokken veel Australische Dingo-boerderijen Dingo's om de welvaart van deze pure bloedlijn te verzekeren.
Het vinden van de juiste fokker is noodzakelijk als je de juiste pup in huis wilt halen. Een gerenommeerde fokker zal u altijd vragen stellen over uw huis en omgeving, omdat hij altijd het grootste comfort voor zijn pups wil garanderen.
Gezondheidsproblemen zijn meestal niet duidelijk wanneer de Dingo's jong zijn, dus het zou het beste zijn als je de fokker je de juiste medische garantiepapieren laat bezorgen.
Aangezien Dingo niet in het hele land wettelijk is toegestaan, is het raadzaam om te kopen bij een fokker die een vergunning heeft om Dingo's te verkopen. Aangezien het zeer zeldzaam is om erkende fokkers te vinden, zou kopen bij een opvangcentrum de beste keuze zijn.
