In tegenstelling tot de Norwich Terrier is de Norfolk iets langer dan hoog. Net als de Norwich is deze hond een kleine waakhond die van oudsher huis en boerderij beschermde tegen knaagdieren, alleen of in een roedel. de Norwich Terrier is klein, kortbenig en compact, met goed bot en substantie. De gang is laag en rijdend. De dubbele vacht is weerbestendig, waarbij de buitenvacht bestaat uit hard, stug, steil haar van ongeveer 1,5 tot 2 inch lang, met een langere kraag. Deze hond heeft een scherpe en intelligente uitdrukking en is een trouwe metgezel.
Klaar om te zien welke honden het beste bij je passen? Doe onze korte quiz om erachter te komen!
Terriër
11-12 pond
9-10"
Terriër
Engeland
jaren 1800
De Norfolk Terrier deelt een identieke vroege geschiedenis met de Norwich Terrier. Tijdens de ontwikkeling van deze rassen werden zowel spitse als hangende oren gezien, en geen van beide kon beweren authentieker of origineler te zijn dan de ander. In de jaren dertig, kort na hun deelname aan de showringen, ontdekten fokkers dat het kruisen van de twee soorten oordracht resulteerde in onzekere oordracht bij de nakomelingen, dus begonnen ze het kruisen van de twee oortypes te vermijden. Het type met spitse oren was talrijker; in feite verdween het type met hangende oren bijna tijdens de Tweede Wereldoorlog. De soort met hangende oren dankt haar bestaan aan de eigenzinnige en vastberaden inspanningen van Miss Macfie van de Colansays. In de jaren veertig kwamen fokkers naar haar toe om het fokken van het type met hangende oren van Norwich te vernieuwen, en ze haalden al snel de populariteit van het type met de prikoren in, hoewel niet in showprijzen. Uiteindelijk, te midden van enige controverse, werd het ras officieel veranderd van één ras met twee variëteiten naar twee afzonderlijke rassen. Dit gebeurde in 1964 in Engeland en in 1979 in de Verenigde Staten.
Krachtig, gedurfd, nieuwsgierig, wild, scrappy, koppig en onafhankelijk, de Norfolk is allemaal terriër. Hij wordt in het veld een "demon" genoemd en hij houdt van jagen, graven en onderzoeken. Het moet in een veilige omgeving worden uitgeoefend. Het is slim en beminnelijk, maar heeft een sterke wil.
De Norfolk Terrier heeft elke dag een oefenuitje nodig, ofwel een korte tot matige wandeling of een levendige en onstuimige speelsessie. Hij houdt vooral van jagen en onderzoeken, maar hij moet dat wel in een veilige omgeving doen. Het doet het het beste als huishond met toegang tot een tuin. Zijn draadvacht moet één of twee keer per week worden gekamd, en drie tot vier keer per jaar worden dode haren verwijderd.
