De Cocker Spaniel is er in twee varianten:de Engelse Cocker Spaniel en de Amerikaanse Cocker Spaniel. En hoewel ze verschillend zijn, zijn beide terug te voeren tot het Engeland van het midden van de 19e eeuw. De Amerikaanse Cocker Spaniel werd oorspronkelijk gefokt voor de jacht op klein wild, en zijn vrolijke karakter heeft het ras tegenwoordig in veel huizen tot een huisdier gemaakt.
De Amerikaanse Cocker Spaniel is de kleinste van alle Spaniels van de Sporting Group. Zijn atletische, compacte lichaam en zachte gezichtsuitdrukking geven de hond een aantrekkelijk uiterlijk, terwijl het meest onderscheidende kenmerk de halflange zijdeachtige vacht van de cocker-spaniël is, die licht golvend of plat kan zijn. Tegenwoordig hebben de meeste cocker-spaniëls een zware vacht die bedoeld is voor veldwerk. De hond heeft ook een sterke en evenwichtige gang.
De Amerikaanse cocker-spaniël wordt over het algemeen opgesplitst in drie kleurvariëteiten:zwart, ASCOB (elke effen kleur anders dan zwart) en parti-kleuren. De zwarte variëteiten omvatten effen zwart en zwart en bruin, terwijl de ASCOB-variëteiten kleuren omvatten die variëren van de lichtste crèmes tot de donkerste rode tinten, inclusief bruin en bruin met bruine punten. Tweekleurige spaniëls hebben grote witte vlakken met een andere kleur(en), meestal zwart en wit, bruin en wit of rood en wit.
De Amerikaanse cocker-spaniël is niet alleen gevoelig en responsief, maar houdt ook erg van het gehoorzamen van instructies en leren. Altijd vrolijk en minzaam, het is zelfs genoemd als de "vrolijke" Cocker. Hoewel dit ras graag binnen blijft, beschouwt het buitenwandelingen als een van zijn favoriete activiteiten. Het ras staat ook bekend om zijn overmatig geblaf, vooral als het de hele dag in huis heeft gezeten.
Het is belangrijk dat de Amerikaanse cocker-spaniël regelmatig oog-, oor- en voetreinigingen krijgt om ze vuilvrij te houden. De hond moet ook zijn vacht minimaal twee tot drie keer per week borstelen, evenals maandelijks haar trimmen en nagels knippen. Aan de trainingsvereisten kan, net als bij veel andere hondenrassen, worden voldaan door regelmatig te wandelen. En aangezien de Amerikaanse cocker-spaniël een sociale hond is die constant menselijk gezelschap nodig heeft, moet hij binnen worden gehouden om dichter bij het gezin te zijn.
Het Amerikaanse Cocker Spaniel-ras leeft over het algemeen tussen de 12 en 15 jaar. Enkele van de ernstige gezondheidsproblemen zijn progressieve retinale atrofie (PRA), cataracten, patellaluxatie en glaucoom. Ziekten zoals elleboogdysplasie, maagtorsie en epilepsie kunnen het ras af en toe beïnvloeden. Andere kleine gezondheidsproblemen waaraan de Amerikaanse cocker-spaniël lijdt, zijn onder meer cardiomyopathie, ectropion, urinestenen, otitis externa, heupdysplasie (CHD), hypothyreoïdie, seborrhea, fosfofructokinasedeficiëntie, entropion, "cherry eye", leverziekte, allergieën en congestief hartfalen. Om deze aandoeningen vroeg te identificeren, kan een dierenarts tijdens routinecontroles heup-, knie-, schildklier- of oogonderzoek aanbevelen; DNA-testen kunnen worden gebruikt om een fosfofructokinasedeficiëntie te diagnosticeren, wat kan leiden tot bloedarmoede bij de hond.
De Cocker Spaniel is een zeer lief en aangenaam wezen, dat in twee verschillende rassen voorkomt:de Engelse en de Amerikaanse Cocker Spaniels. Volgens deskundigen is het Amerikaanse ras ontstaan uit een grote toestroom van Engelse Cocker Spaniels, die in de tweede helft van de 17e eeuw naar Amerika werden gebracht (mogelijk op het Mayflower-schip).
De eerste Amerikaanse Cocker Spaniel werd geregistreerd in de jaren 1880 en kreeg de naam Obo II. Er zijn aanwijzingen die wijzen op een mogelijke kruising van Engelse Cockers met kleinere speelgoedspaniëls om de Amerikaanse versie te bereiken. Voor Amerikaanse jagers die op zoek zijn naar een kleinere hond die op kwartels en ander klein wild kan jagen, was de Amerikaanse cocker-spaniël een perfecte match.
De American Kennel Club erkende de Engelse Cocker Spaniel als apart ras van zijn Amerikaanse tegenhanger in 1946, waarmee een einde kwam aan een lange discussie over welk hondentype de Cocker Spaniel-titel zou kunnen dragen. De Engelse Kennel Club of England volgde in 1968 en erkende ook het onderscheid tussen beide rassen. Of het nu de Amerikaanse Cocker Spaniel of Cocker Spaniel wordt genoemd, dit hondenras is een steunpilaar geworden in de VS en is geliefd vanwege zijn warme temperament en onderscheidende uiterlijk.
